ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟΣ;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΤΙΠΟΤΑ
Ελληνάρα- και μην με παρεξηγήσεις για τον όρο, θα σου εξηγήσω παρακάτω γιατί σε αποκαλώ έτσι- θέλω να σου μιλήσω για λίγο και να με ακούσεις, όχι επειδή εγώ είμαι ο τέλειος (γιατί δεν είμαι, άλλωστε δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι), αλλά επειδή χρόνια τώρα ακούς με προσοχή όλους τους άλλους εκτός από εμένα και άλλους σαν εμένα.
Ό,τι θα σου πω αποπνέει συμπάθεια, αλήθεια, θέλω να με πιστέψεις.
Έχεις τη συμπάθειά μου, αλλά όχι το σεβασμό μου, και εξηγούμαι.
Συνήθως όταν σου μιλάω με ειρωνεύεσαι και με προπηλακίζεις με επιχειρήματα του τύπου “έλα ρε μαλάκα τώρα”, με θεωρείς ουτοπιστή και ουρανοβάτη, με βρίσκεις γραφικό και δε χρειάζεται να το κρύβεις πιά, μέσα από το σίγουρο, ειρωνικό χαμόγελό σου με αποκαλείς ΜΑΛΑΚΑ.
Άλλωστε, για να σου πω την αλήθεια, το να την παίζεις και λίγο δεν είναι και κάτι φοβερό, ειδικά όταν δεν έχεις πρόβλημα να το παραδεχτείς κιόλας.
Όταν μαλακίζεται το μυαλό όμως, εκεί ναι, υπάρχει πρόβλημα.
Περισσότερο δε, όταν δε το γνωρίζεις κιόλας, κι όχι μόνο αυτό, αλλά νομίζεις πως τα ξέρεις κι όλα.
Να ξέρεις ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα, μού έχουν απευθύνει κατά καιρούς και χειρότερους χαρακτηρισμούς, μού έχουν αποδώσει ιδιότητες που δεν είχα φανταστεί καν.Ξέρεις κάτι;Το πρόβλημα για μένα δεν είναι η Χρυσή Αυγή, γιατί οι ναζί δεν θα είχαν φτάσει εδώ, αν δεν υπήρχες εσύ.
Τους ξέρω είκοσι χρόνια, παλιότερα τους είχα αντιμετωπίσει και στο δρόμο, στην πλατεία Βικτωρίας, τότε που δεν είχε “σκάσει” καν το πρώτο κύμα μεταναστών από βαλκάνια, αλλά εκείνοι μαζεύονταν κατά ομάδες για να κυνηγήσουν αφρικανούς μετανάστες στα Πατήσια, στην Ομόνοια, στο Κέντρο και αλλού.
Πάντα ήταν πολλοί και οι άλλοι πολύ λίγοι, ένας, άντε δύο το πολύ. Και αποτίουν οι γελοίοι και φόρο τιμής στον Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες… οι θρασύδειλοι. Όταν εσύ δεν ήξερες ότι υπήρχαν Χρυσαυγίτες, όταν δεν ήξερες ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός ριζώνει αργά-αργά στον τόπο σου,
όταν συμμαθητές μου στο Όγδοο Λύκειο Αθηνών, στα Κάτω Πατήσια, είχαν μέσα στο πορτοφόλι τους φωτογραφίες του Χίτλερ και του Χίμλερ και τους θαύμαζαν, όταν δεν ήξερες καν τί σημαίνει Εθνικοσοσιαλισμός, εγώ έβλεπα τα γραφεία τους κάθε μέρα εκεί στην Κεφαλληνίας, κοντά στο σπίτι μου, να μολύνουν τη γειτονιά που μεγάλωνα, να μολύνουν μυαλά δεκαεπτάρηδων και δεκαοκτάρηδων. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής, το πρόβλημα-και συγνώμη που θα στο πω στα ίσα κι έτσι άμεσα- είναι ότι υπάρχεις εσύ, όχι σαν ύπαρξη βέβαια, αλλά αυτό που αντιπροσωπεύεις, αυτό το καλά κρυμμένο φασιστοειδές, που τα τελευταία χρόνια βγήκε από το αυγό του.Γιατί δεν είσαι ακόμα φασίστας, αλλά μην ανησυχείς, έχεις όλα τα φόντα να εξελιχθείς, μην ανησυχείς καθόλου.Τα έχουμε ξαναπεί σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, ξέρεις τις απόψεις μου.
Πόσες φορές έχουμε τσακωθεί και με έχεις ειρωνευτεί για αυτά που υποστήριζα σε ιδιωτικές μας κουβέντες, προσπαθώντας όχι να σε αλλάξω, αλλά να σου εκφράσω απλώς την άποψή μου.
Σχεδόν ποτέ δε με άφηνες να ολοκληρώσω, γιατί ήσουν σίγουρος ότι αφού μαζί σου συμφωνούν οι περισσότεροι, αυτό αποδεικνύει την ορθότητα των λόγων σου κι έτσι δεν χρειαζόσουν περαιτέρω επιχειρήματα.
Αρκούσε το μίσος που έσταζαν τα λόγια σου, έφτανε και περίσσευε η αμάθεια, η ημιμάθεια κι η βλακεία σου.Πάντα εσύ ήσουν το πρόβλημα, εσύ και οι επιλογές σου.Μόνο που ποτέ δεν είχες τα αρχίδια να το παραδεχθείς ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά, δεν είχες καν αντιληφθεί την πανηλιθιότητα των απόψεών σου.
Πάντως ήσουν και είσαι σίγουρος για το δίκαιο των λόγων σου και την ποιότητα των επιχειρημάτων σου.
Έμαθες να είσαι εγωιστής και να ρίχνεις τις ευθύνες στους άλλους: πολιτικούς, δημοσίους υπαλλήλους κ.ο.κ ., γενικά στον ΑΛΛΟΝ.
Πάντα ο ΑΛΛΟΣ έφταιγε, πάντα ο άλλος έφερε τις μεγάλες ευθύνες, εσύ ποτέ, εσύ δεν ήξερες, δεν κατάλαβες, δεν άκουσες…
Κι ενώ έμμεσα παραδέχεσαι ότι είσαι μαλάκας, συνεχίζεις να παριστάνεις τον παντογνώστη. Ακόμα και τώρα αποκαλείς τους πολιτικάντηδες, που εσύ τόσα χρόνια εξέλεγες για να σε κυβερνήσουν, -αφού δεν είσαι ικανός να χωρίσεις ούτε δυο γαϊδάρων άχυρα- προδότες και πουλημένους, ευθυγραμμιζόμενος ευθέως με την επιχειρηματολογία των εγχώριων ναζιστών, που ζητούν αίμα και εκδίκηση, για λογαριασμό σου πάντα.Κι εσύ το ξέρω, πάντα ήθελες και θέλεις κάποιον να λειτουργεί στο όνομά σου.Από το Κράτος μέχρι τα κοινοβουλευτικά κόμματα, τη μάνα σου, τον πατέρα σου… αλλά εσύ να μην έχεις ευθύνη, εσύ απλώς να παρακολουθείς, να κρίνεις και να δικάζεις με την άνεσή σου.Ξέρεις γιατί; -Γιατί ήσουν και παραμένεις αδιάβαστος, εκκωφαντικά ακαλλιέργητος, όσα πτυχία κι αν κατάφερες να αποκτήσεις. Προφανώς, ο Κιάμος, ο Σφακιανάκης κι άλλοι λαϊκοί αοιδοί δε σου επέτρεψαν να ακούσεις ποτέ τα λεγόμενα του Μέγιστου Πιλαλί:
“Τα πανεπιστήμια δημιουργούν ειδικότητες κι όχι προσωπικότητες”.
Απέκτησες λοιπόν κι εσύ μια ειδικότητα και μάς καμώνεσαι τον σπουδαίο επιστήμονα, είσαι πτυχιούχος, ενώ κοινωνικά και πολιτικά είσαι άσχετος και κυρίως επικίνδυνος, αφού έχεις το δικαίωμα- και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένο- να ψηφίζεις, ενώ δεν ασχολείσαι με τίποτα άλλο εκτός της πάρτης σου.
Μιλάς και για Δημόσιο, Δημοτικές εκλογές κ.ο.κ. … τρομάρα σου - Εσύ δεν είσαι αυτός, που ψήφιζε τόσα χρόνια ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία χωρίς ουσιαστικά να ξέρει το γιατί; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που ψήφιζε τον έναν για να μη βγει ο άλλος και τούμπαλιν;- Εσύ δεν είσαι αυτός, που ψήφιζε Κ.Κ.Ε. απλώς και μόνο από αντίδραση, λες και οι εκλογές είναι ένα είδος τυχερού παιχνιδιού ή τόμπολα;- Εσύ δεν είσαι αυτός, που θαύμαζε τον Βαγγελάρα τον Βενιζέλο για την καλλιέπειά του, αλλά ποτέ δεν καταλάβαινε λέξη από ό,τι έλεγε; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που υποστήριζε τον Καραμανλή γιατί ήταν απλός, γήινος και έτρωγε τα μπριζολίδια στις χασαποταβέρνες όπως έκανες κι εσύ; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που ψήφισε τον Γιώργο Παπανδρέου επειδή έτυχε να είναι γιός του πατέρα του Ανδρέα και τον Ανδρέα επειδή κι αυτός έτυχε να είναι γιος του πατέρα του, του Γεωργίου, του- και καλά- “Γέρου Της Δημοκρατίας”; Σίγουρα δεν έχεις την ίδια ευθύνη με αυτούς που σε έμπαζαν από τα παράθυρα, αλλά… - Εσύ δεν είσαι αυτός, που παρακαλούσε σε πολιτικά γραφεία για να τον μπάσουν από το παράθυρο στο “Δημόσιο” και μετά παρίστανε τον σπουδαίο και τρανό, χωρίς να ενδιαφέρεται για τον διπλανό του;
Ξέρω, εσύ δεν χρειάζεται να μάθεις κάτι, να κοπιάσεις για τη γνώση, αφού τα ξέρεις όλα από την τηλεόραση, που είναι γνωστό τοις πάσι πως πάντοτε αναμεταδίδει και προάγει την αλήθεια.
Νομίζεις ότι δεν σε έχω ακούσει τόσες φορές να λες… “Μα το είπε η τηλεόραση”
για να αποδείξεις την αλήθεια των λεγομένων σου απέναντι σε λογικά επιχειρήματα που σου απευθύνουν και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που διαβάζει το ένα μετά το άλλο τα βιβλία της περιβόητης Λένας Μαντά και νιώθει παντογνώστης και πανλογοτέχνης σαν μόλις να τέλειωσες τα άπαντα του Ντοστογιέφσκι; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που άφησε το μυαλό του να σαπίσει με ό,τι σκατά σε έμαθαν στο σχολείο για το περήφανο ελληνικό έθνος, τη μεγάλη ιδέα, τους κακούς Τούρκους και τον ανθέλληνα Κίσινγκερ; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που έτρεχε στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία και τις ταυτότητες; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που πιστεύει τις ιστορίες του Βελόπουλου και του Τράγκα περί Χριστοδούλου και των εμβόλιμων από σκοτεινές δυνάμεις καρκίνων του; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που συχνά-πυκνά μνημονεύει τη χούντα του ’67; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που όταν διαβάζει εφημερίδα, πρώτα και κυρίως ασχολείται με τα κοσμικά και ξέρει καλύτερα από τη δική του, τη ζωή του Γαβαλά, της Βίσση, πότε χώρισαν και με ποιους γαμήθηκαν; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που παρακολουθεί σωρηδόν τηλεοπτικές σειρές και κύκλους επί κύκλων, γιατί δε θέλει να απασχολεί με “βαριά” θέματα το μυαλό του; - Εσύ δεν αυτός, που κάθεται ώρες επί ωρών μπροστά στον υπολογιστή για να παίξει και να ξεπεράσει το ανώτατο ρεκόρ γελοίων παιχνιδιών που του πασάρουν και να γαμήσει κόσμο, αφού στον πραγματικό τον γαμάνε άλλοι; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που τσακώνεται για τις ομάδες και αποχαυνώνεται μπροστά από το Στοίχημα και όλα τα τυχερά κρατικά παιχνίδια στα οποία έχει εναποθέσει τις ελπίδες του; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που κατηγορεί εκ περιτροπής όλες τις επαγγελματικές ομάδες όταν απεργούν, αλλά όταν απεργείς εσύ ζητάς αλληλεγγύη και κατανόηση;- Εσύ δεν είσαι αυτός, που βρίζει τους μετανάστες, εσύ δε λες ότι αυτοί κατέστρεψαν την οικονομία του γαμημένου του έθνους σου; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που ακόμα ψάχνει για δεξιό, κεντρώο, αριστερό ηγέτη ή ακόμα και παπα-εθνάρχη να σε σώσει; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που θα ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά τα λεγόμενά του προδίδουν Χρυσαυγίτη ή τουλάχιστον “Ανεξάρτητο Έλληνα”, επειδή έχεις πολιτική τρικυμία εν κρανίω; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που προ κρίσης ήταν χρόνια οργανωμένος στη Νέα Δημοκρατία, αφισοκολλητής και κωλογλύφτης πολιτευτάδων, στελεχών και βουλευτάδων, αλλά πλέον κάνει ότι το έχει ξεχάσει και μάς παριστάνει τον εξεγερμένο επαναστάτη, που δεν επιτρέπει να μιλούν για το παρελθόν του; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που έτρεχε στα συσσίτια των χρυσαυγιτών, χωρίς ποτέ να εξετάσει ποιοί είναι αυτοί και τί θέλουν από εσένα, ενώ άλλες φορές αποδεχόσουν τρόφιμα από αναρχικούς όταν απαλλοτρίωναν super market και τους αποκαλούσες “καλά παιδιά”; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που δικαιολογούσε τον ψυχασθενή Κασιδιάρη όταν χτυπούσε την Κανέλλη, γιατί έτσι χρειάζονται όλοι αυτοί, “πούτσα και ξύλο”;
Μην ανησυχείς, έρχεται κι η σειρά σου. - Εσύ δεν είσαι αυτός, που θέλει την ηρεμία του και δεν επιθυμεί να εμπλακεί πουθενά, μήπως και στιγματιστεί; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που ζητά επανάσταση, αλλά τον κώλο του από τον καναπέ δεν τον κουνάει ούτε με σφαίρες; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που άσχετος από Καπιταλιστικές κρίσεις, αγορές, δανεισμούς κ.οκ. απαξιώνεις όσους μιλούν για οικονομικές τάξεις, υπεραξία, νέο-φιλελευθερισμό κτλ;
(Κακομοίρη μου, έχεις πολλά να μάθεις, αλλά δυστυχώς για όλους μας, δε σε παίρνει ο χρόνος). - Εσύ δεν είσαι αυτός, που μας έχει πρήξει τα αρχίδια με τους αρχαίους προγόνους του και αυτοαποκαλείται “Έλληνας” με υπερηφάνεια, ενώ δεν ξέρει που του πάν τα τέσσερα, τα πέντε και τα εφτά από αρχαία φιλοσοφία, δραματουργία, κωμωδία, τέχνη κτλ; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που θα ψηφίσει ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αφού ο Αλέξης θα συνάψει μαζί σου ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, αντιγράφοντας το μεγάλο σου πολιτικό ίνδαλμα Ανδρέα Παπανδρέου; - Εσύ δεν είσαι αυτός, που πιστεύει τον Λιακόπουλο και τον Βελόπουλο και το μυαλό του έχει γίνει κιμάς, αλλά παριστάνει τον παντογνώστη;Εσύ δεν είσαι όλα αυτά κι άλλα πολλά;
Δεν είσαι;Άκου Ελληνάρα,
μαζί διαβιούμε, μαζί μιλάμε, μαζί θα ζήσουμε και στο μέλλον.
Για σένα το λέω, άνοιξε κάποιο σοβαρό βιβλίο να διαβάσεις, γιατί έχεις να διαβάσεις από το σχολείο, και μη μου λες εμένα ότι ποτέ δεν βρήκες χρόνο.- Για να κοιτάς βυζιά, κώλους και πούτσες στα περιοδικά του Κωστόπουλου, να παρακολουθείς το χαμερπές φασιστόμουτρο Αναστασιάδη, να συζητάς επί ώρες για την ομαδούλα σου και να παρακολουθείς την τσόντα της κάθε Αλεξανδράτου, μια χαρά βρήκες χρόνο.- Για να πας να ψηφίσεις Χρυσή Αυγή πάλι βρήκες χρόνο.- Για να σηκώνεις το γαμοτηλέφωνο και να της προσφέρεις ένα δημοσκοπικό 13-15% πάλι βρήκες χρόνο- Για να ντυθείς και να παπουτσωθείς στο Mall βρήκες άνετα χρόνο.Βγές λίγο από το σπίτι σου να δεις τί παίζει έξω, άσε τις ιστορίες αγάπης και συνωμοσιολογίας κατά μέρος και κοίταξε να αντικρίσεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη έστω και για πρώτη φορά, μήπως και καταφέρεις να περισώσεις κάτι από ό,τι καλό σού έχει μείνει, μήπως και φτιάξεις κάτι διαφορετικό, που να είσαι λίγο υπερήφανος για αυτό και να μπορούμε να συμπορευτούμε, γιατί δε θα γλυτώσουμε αλλιώς, ούτε εγώ, αλλά ούτε κι εσύ.Εντάξει Ελληνάρα;
Τους ξέρω είκοσι χρόνια, παλιότερα τους είχα αντιμετωπίσει και στο δρόμο, στην πλατεία Βικτωρίας, τότε που δεν είχε “σκάσει” καν το πρώτο κύμα μεταναστών από βαλκάνια, αλλά εκείνοι μαζεύονταν κατά ομάδες για να κυνηγήσουν αφρικανούς μετανάστες στα Πατήσια, στην Ομόνοια, στο Κέντρο και αλλού.
Πάντα ήταν πολλοί και οι άλλοι πολύ λίγοι, ένας, άντε δύο το πολύ. Και αποτίουν οι γελοίοι και φόρο τιμής στον Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες… οι θρασύδειλοι.
όταν συμμαθητές μου στο Όγδοο Λύκειο Αθηνών, στα Κάτω Πατήσια, είχαν μέσα στο πορτοφόλι τους φωτογραφίες του Χίτλερ και του Χίμλερ και τους θαύμαζαν, όταν δεν ήξερες καν τί σημαίνει Εθνικοσοσιαλισμός, εγώ έβλεπα τα γραφεία τους κάθε μέρα εκεί στην Κεφαλληνίας, κοντά στο σπίτι μου, να μολύνουν τη γειτονιά που μεγάλωνα, να μολύνουν μυαλά δεκαεπτάρηδων και δεκαοκτάρηδων.
Πόσες φορές έχουμε τσακωθεί και με έχεις ειρωνευτεί για αυτά που υποστήριζα σε ιδιωτικές μας κουβέντες, προσπαθώντας όχι να σε αλλάξω, αλλά να σου εκφράσω απλώς την άποψή μου.
Σχεδόν ποτέ δε με άφηνες να ολοκληρώσω, γιατί ήσουν σίγουρος ότι αφού μαζί σου συμφωνούν οι περισσότεροι, αυτό αποδεικνύει την ορθότητα των λόγων σου κι έτσι δεν χρειαζόσουν περαιτέρω επιχειρήματα.
Αρκούσε το μίσος που έσταζαν τα λόγια σου, έφτανε και περίσσευε η αμάθεια, η ημιμάθεια κι η βλακεία σου.
Πάντως ήσουν και είσαι σίγουρος για το δίκαιο των λόγων σου και την ποιότητα των επιχειρημάτων σου.
Έμαθες να είσαι εγωιστής και να ρίχνεις τις ευθύνες στους άλλους: πολιτικούς, δημοσίους υπαλλήλους κ.ο.κ ., γενικά στον ΑΛΛΟΝ.
Πάντα ο ΑΛΛΟΣ έφταιγε, πάντα ο άλλος έφερε τις μεγάλες ευθύνες, εσύ ποτέ, εσύ δεν ήξερες, δεν κατάλαβες, δεν άκουσες…
Κι ενώ έμμεσα παραδέχεσαι ότι είσαι μαλάκας, συνεχίζεις να παριστάνεις τον παντογνώστη.
“Τα πανεπιστήμια δημιουργούν ειδικότητες κι όχι προσωπικότητες”.
Απέκτησες λοιπόν κι εσύ μια ειδικότητα και μάς καμώνεσαι τον σπουδαίο επιστήμονα, είσαι πτυχιούχος, ενώ κοινωνικά και πολιτικά είσαι άσχετος και κυρίως επικίνδυνος, αφού έχεις το δικαίωμα- και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένο- να ψηφίζεις, ενώ δεν ασχολείσαι με τίποτα άλλο εκτός της πάρτης σου.
Μιλάς και για Δημόσιο, Δημοτικές εκλογές κ.ο.κ. … τρομάρα σου
Ξέρω, εσύ δεν χρειάζεται να μάθεις κάτι, να κοπιάσεις για τη γνώση, αφού τα ξέρεις όλα από την τηλεόραση, που είναι γνωστό τοις πάσι πως πάντοτε αναμεταδίδει και προάγει την αλήθεια.
Νομίζεις ότι δεν σε έχω ακούσει τόσες φορές να λες… “Μα το είπε η τηλεόραση”
για να αποδείξεις την αλήθεια των λεγομένων σου απέναντι σε λογικά επιχειρήματα που σου απευθύνουν και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις;
Μην ανησυχείς, έρχεται κι η σειρά σου.
(Κακομοίρη μου, έχεις πολλά να μάθεις, αλλά δυστυχώς για όλους μας, δε σε παίρνει ο χρόνος).
Δεν είσαι;
μαζί διαβιούμε, μαζί μιλάμε, μαζί θα ζήσουμε και στο μέλλον.
Για σένα το λέω, άνοιξε κάποιο σοβαρό βιβλίο να διαβάσεις, γιατί έχεις να διαβάσεις από το σχολείο, και μη μου λες εμένα ότι ποτέ δεν βρήκες χρόνο.