Προσφορές και πρόσφορα
by antonis
ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ
Ο καταναλωτής ζει μιαν ανυποψίαστη σκλαβιά πολλές φορές τόσο εκλεπτυσμένη που τον μετατρέπει σε εχθρό, του ίδιου του εαυτού του.
Η μηχανή επιβάλει στους χειριστές της την έλλειψη κρίσης και συνείδησης που δεν διαθέτει, αλλά και τον επαναλαμβανόμενο υπνωτικό ρυθμό της λειτουργίας της.
Ο καταναλωτής χειραγωγείται απ’ τις αυξομειώσεις στις οποίες υπόκειται η διάθεσή του.
Η δουλειά και η σεξουαλικότητα είναι άκρως αυτοματοποιημένες διαδικασίες στο μυαλό του καταναλωτή.
Ο προχωρημένος καπιταλισμός εργαλειοποιεί τον καταναλωτή σε τέτοιο βαθμό ως να τον καταστήσει πράγμα. Να κάνει τον ίδιο προϊόν τόσο προηγμένο που θα μπορεί να αυτοπουληθεί.
Η μάζα των καταναλωτών ασκεί κοινωνικό έλεγχο στη μονάδα-καταναλωτή, καλλιεργώντας μιαν αμφίδρομη σχέση επιβολής συμπεριφορών.
Ο καταναλωτής είναι τόσο πωρωμένος, που στο μυαλό του, η σκλαβιά έχει πάρει έναν επικό χαρακτήρα.
Ο καταναλωτής πολεμά με νύχια και με δόντια τον αντικομφορμιστή καλλιτέχνη γιατί βλέπει σ’ αυτόν τον εαυτό που έχει πατικώσει για να γίνει καταναλωτής.
Ο καταναλωτής παλεύει μόνο για ένα πράγμα. Να μη θιγεί η υπαρξιακή του υπόσταση. Να μην πάψει δηλαδή να είναι καταναλωτής.
Ο καταναλωτής παρόλο που επαναστατεί είναι εχθρός της επανάστασης και παρόλο που συνδικαλίζεται είναι εχθρός του συνδικαλισμού.
Ο καταναλωτής ζει την οδύνη του ανοίγοντας κονσέρβες, αφού κάθε όπλο έχει τον κρότο του.
Ο καταναλωτής είναι καλοντυμένος ή λέτσος, ευθυτενής ή σκεβρωμένος. Ένα παιδί μέσα σ’ ένα δάσος από τσουκνίδες. Ένα κορμί που του έχουν φράξει με αγκωνάρια τον έρωτα.
Ο καταναλωτής έχει την παντοδύναμη λύσσα του ανθρώπου της προϊστορίας. Κατέχει τις συμφωνημένες εκ των άνω ηδονές.
Ο καταναλωτής όταν ανοίγει το φεγγίτη δεν κοιτά τα άστρα.