το κοτέτσι
Συγκέντρωσε εθελοντικά φάρμακα, υλικό, αντοχές για τα κοινωνικά ιατρεία, δεν επαρκούν τα κονδύλια για να απαλειφθεί το όνειδος “ανασφάλιστος” από τα βιβλία συμβάντων, επένδυσε εσύ στην υστεροφημία των κοινωνικών σου ευαισθησιών το κράτος δεν προλαβαίνει τζογάρει τις δικές του σε πιο προσοδοφόρα για την κοινωνία των κρατών blue chips.
Γέμισε από το φιλόδωρημα των 400- 500 νομοθετημένο ως “μισθός σου” τους κάδους για τα συσσίτια, στο ΝΔΠΠ Εκκλησία πέφτει λίγο δύσπεπτη η αξιοποίηση κατά αυτόν τον τρόπο μέρους των 15+ δις περιουσίας του, ρίξε και στα παγκάρια κάτι, άναψε κανα κερί να τους έχει ο θεός καλά που συνδράμουν τους πεινασμένους, περνάνε ζόρια κι αυτοί, χαλεποί καιροί και για θεούς και για δαίμονες, το ξεκαθάρισε ο αρχιφύλαρχος φορώντας τα διαμαντοστόλιστα άμφια, “..θα αναγκαστούμε κι εμείς να απολύσουμε 300 υπαλλήλους“.
Σήκω και τρέχα να σβήσεις τις φωτιές, δεν επαρκούν οι δασοπυροσβέστες, εθελοντές και τριμηνίτες είναι οι περισσότεροι, μόνιμους αποκλειστικώς σε ομάδες Διας και ταγματασφαλίτες προέβλεπαν και εσαεί θα προνοούν οι προϋπολογισμοί. Σ΄αυτούς απευθυνόταν ο πρωθυπουργός “Γνωρίζουμε το τι τραβάτε, να ξέρετε ότι όλοι μας σκεπτόμαστε και αγωνιούμε την μέρα εκείνη που θα μπορέσουμε να ανταποδώσουμε ως πολιτεία όλα εκείνα που σας χρωστάμε για το θαυμάσιο έργο που έχετε προσφέρει». Στο μαγαζί που εσύ λιώνεις τα πόδια σου, στο εργοστάσιο, στην λάντζα, στην ουρά του ταμείου ανεργίας που αφήνεις μήνα μήνα το μυαλό σου ήρθε? Πάντως από επείγοντα και σχολικό προαύλιο να πει τα ίδια, δεν πέρασε. Άνευ βίας, τρομοκρατίας και yes master, κανένα έργο “θαυμαστό” ούτε συντελείται, ούτε αναγνωρίζεται.
Σήκω να πας να αναδασώσεις χέρι χέρι με το Αλαφουζέϊκο και χορηγό την Εθνική, πάρε και τα παιδιά μαζί να εκπαιδεύονται στο συλλογικό πνεύμα και τις πρωτοβουλίες, να γίνουν ενεργοί πολίτες, μην τα περιμένουν όλα από τα Υπουργεία, πνίγονται στο χωροταξίας & περιβάλλοντος, όχι να αναδασώσουν με δικό τους προσωπικό ούτε καν να οργανώσουν εκείνοι τέτοιες δράσεις προφταίνουν, τρέχουν, ετοιμάζουν νέες ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα δια της ομοιοπαθητικής. Αυθαίρετες. Αφού ρίξουν στις μαύρες τρύπες άλλα τόσα απ΄όσα σου πήραν την πρώτη φορά μετά θα ρωτήσουν και το ΣΤΕ να αποφανθεί αν ήσουν λίγο ή περισσότερο μαλάκας που έτρεξες να πληρώσεις. Για να ΄χεις το δικαίωμα να το μεταβιβάσεις στο παιδί. Δεν θα ΄χει δουλειά, δεν θα ΄χει αύριο, ας έχει τουλάχιστον ιδιόκτητο παγκάκι με σκεπή να μην του την λένε και οι ποιητές. Τι να σου κάνουν κι αυτοί. Πήγε ο άλλος κι έγραψε “..Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη δεν μας τα ΄γραψες σωστά το φιλότιμο δεν φτάνει για να πάει κανείς μπροστά”, τα ΄πε όλα. Ποιητής ή εμμονικός κουβεντολάγνος, όταν όλα έχουν ειπωθεί, ή τετριμμένα ή μαλακίες σου απομένουν να λες.
Ανασκουμπώσου, τρέχα, συνέβαλε. Κάνε ό,τι μπορείς. “Εσύ είσαι το κράτος”, στην πάσα της ευθύνης όλοι ομονοούν. Στα χέρια σου βρίσκεται η δύναμη, η προοπτική. Μάζεψε, πρόσφερε. Πέρνα κι από το καφενείο το βράδυ, αν έχει απομείνει κανένα 2ευρω, να ακούσεις τα χαρμόσυνα. Να πειστείς πως αλλάζει ο κόσμος τελικά, τα πάνω κάτω έρχονται, λίγη προσπάθεια θέλει μόνο και πέντε μεγαλοεργολάβους εμβέλειας εθνικής. Να δεις πόσο πονούν και νοιάζονται για τα καημένα τα παιδιά και τους κόπους μιας χρονιάς κι εκείνοι που αδιέξοδα και ματιά παιδικά σε κανενός 17αρη τους φόβους μέχρι χτες δεν διέκριναν. Αλλάζει ο κόσμος, το πε το Mega το πε και ο Άδωνις, έτσι είναι. Για ένα μήνα, δεν είναι πια κωλόπαιδα που ξημεροβραδιάζονται μ΄έναν φραπέ και καίνε την Αθήνα, δεν είναι καταληψίες και καταστροφείς σχολικών αιθουσών, δεν είναι άπλυτοι και πρεζάκια στις βίλες Αμαλίες, είναι “παιδιά που δεν φταίνε”.
Τρέχα, δώσε, αλισβερίσι ηθικής. Σε χρήμα, σε είδος, σε λογική, ό,τι μπορείς από το περίσσευμά σου πρόσφερε, όλα τα έχει ανάγκη ο εθελοντισμός, ο ετσιθελισμός. Το μίσος μην παραλείψεις, το μίσος το περισσευούμενο για όσους αποτίμησαν την ζωή σου μ΄ένα μηδενικό κι έχει τελεσίδικα χάσει τον προσανατολισμό του, αυτό παραπάνω από όλα τα βαθιάς συντήρησης και μακράς διάρκειας χρειάζεται. Πάρτο και τρέχα να κάνεις και τον επιτηρητή, να κάνεις και τον βαθμολογητή, γιατί είναι ανάλγητοι οι καθηγητές, τα παίρνουν μαύρα από ιδιαίτερα και φροντιστήρια, δεν είναι όλοι ευσυνείδητοι, σαν εσένα. Αύριο που θα απεργήσει το ΕΚΑΒ έλα και κάνε και τον οδηγό, κάνε και τον εθελοντή νοσηλευτή γιατί ούτε εκείνοι είναι όλοι πιστοί στο καθήκον τους, μόνο εσύ είσαι πιστός, εσύ ο Άδωνις, ο Αλαφούζος, ο υπουργός, ο αρχιεπίσκοπος και ο διοικητής της Εθνικής. Εσάς κατά αποκλειστικότητα τίμησε το νόημα της κοινωνικής συνοχής κι ευθύνης, μην αγωνιάς κανείς δεν το καπηλεύεται, δικό σας, ολοδικό σας δημιούργημα η βασισμένη πυραμίδα στα ψίχουλα της ενοχής, στα αποφάγια της συνενοχής, ταϊστρες και ποτίστρες, κότες στο κοτέτσι, ξεκλειδώνει η πόρτα χαράματα με το φιλότιμο, αμπαρώνει μόλις βασιλέψει με τρόμο, απαγορεύσεις, επιστρατεύσεις. Πλέον, πριν καν αποφασιστεί η απεργία. Αυτό θα πει κράτος πρόνοιας, όλα τα λεφτά στην πρόληψη. Δίκες προθέσεων, κρεμάλες έτοιμες στημένες δια τους φερόμενους ως απεργούς. Πριν καν πιστοποιηθεί πτώμα. Σκοτάδι βαθύ, κότες στα κρεβάτια σας. 16.000 km ακτογραμμή, 16.000 km κοτετσόσυρμα, μιλιούνια πίσω του οι λεονταρισμοί. “Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη δες ο Έλληνας τι κάνει για να ανέβει πιο ψηλά..”.
Νο more hope κι από επί Καποδίστρια να δίνουμε πανελλήνιες too much boring. Χίλιες φορές δεν την ξεπεράσαμε την minimum βάση εισαγωγής στο “εμείς“, νισάφι με τα θεωρητικά φρου φρου μας βαρέθηκε η ψυχή μας, ας βάλουμε πλώρη οριστική για κανένα τεχνικό ειδάλλως ούτε για το made in China μεροκάματο θα κριθούμε άξιοι. Σε προσωπικό επίπεδο, ο καθένας από όποια σανίδα νομιμοποιείται να γαντζωθεί, να εθελοβαυκαλίζεται πως όλα επιτυγχάνονται, πως δεν μπορεί όλοι οι στραβοί γυαλοί και οι πορείες κάποτε ισιώνουν. Μα η ιστορία των κοινωνιών, δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα παράδειγμα όπου τελικώς να επιτεύχθηκε ό,τι επιβαλλόταν να συμβεί για την συνολική πρόοδο των μελών της, αν αυτό δεν έγινε την καίρια, την κατάλληλη χρονική συγκυρία. Όποια μοδίστρα κι αν ρωτήσεις, και με σταυρό να υπογράφει, θα στο πει. Άμα το κόψεις λάθος από την αρχή, ό,τι κι αν βγει, εκείνο που ονειρεύτηκες δεν θα ΄ναι. Χίλιες φορές να το προβάρεις, δεν θα ΄ναι.
Νο more hope trains, αυτά της μετανάστευσης σφυρίζουν σε όλους τους σταθμούς, στα αυτιά των 17χρονων, αυτό είναι το πιο sos θέμα στις σημειώσεις τους, μα ζωή με δανεικά και μεταχειρισμένα εκείνα δεν γουστάρουν. Ούτε καν το δικό μας “άντε και γαμηθείτε” θέλουν να δανειστούν, ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ θέλουν να φωνάξουν, με τα όνειρά τους κι αυτοί να το πληρώσουν πριν ανέβουν στο βαγόνι.
Οι υπόλοιποι, κάτω από την βάση οριστικά. Μετεξεταστέοι κι εκτός κάθε έννοιας δικαίου και κοινωνικής ανασύνθεσης πέραν των PhD στους αυτοματισμούς. Αμετανόητα προβλέψιμοι. Ψίχουλα, πίτουρα, ταϊστρες, ποτίστρες και μίσος.
Οι υπόλοιποι, κάτω από την βάση οριστικά. Μετεξεταστέοι κι εκτός κάθε έννοιας δικαίου και κοινωνικής ανασύνθεσης πέραν των PhD στους αυτοματισμούς. Αμετανόητα προβλέψιμοι. Ψίχουλα, πίτουρα, ταϊστρες, ποτίστρες και μίσος.
Θες εσύ να λες την απελπισία σου προσφορά, υπομονή, επιμονή, προσπάθεια εξορθολογισμού του χάους που εντός του αυτοκτονούν 3 άνθρωποι την μέρα? Δικαίωμά σου και κατά βάθος σε κατανοώ. Εθελοντής παντού, εθελοντικά εθελοτυφλιστές, με όποιο τρόπο ο καθένας μάχεται να μην συμπεριληφθεί και στους εθελοντές αυτόχειρες. Αιώνες τώρα έχουν ριζώσει μέσα μας οι αλεπούδες τον πιο αποδοτικό για εκείνες τρόπο, κατά γράμμα τον τηρούμε. “Φάτε τις σάρκες σας το πρωί, κουρνιάξτε κι αγαπάτε αλλήλους μόλις σκοτεινιάσει”. Αν αρεσκόμουν στα κλισεδιάρικα κάπου θα σου ΄χα χωρέσει κι ένα διαίρει και βασίλευε, δεν είναι γι΄αυτό που δεν το κάνω, είπαμε όλα έχουν ειπωθεί τετριμμένα μόνο περίσσεψαν, μα πιο διαίρει δεν υπάρχει. Βασιλικότεροι του βασιλέως στο βιλαέτι της αποψάρας τους, πιο περιχαρακωμένοι φεουδάρχες στα όρια του ατομικού, συγκυριακού κέρδους και πιο συντεταγμένα κιότηδες μπρος σε αχυράνθρωπους, πιο δεξιόστροφοι, πιο Ντερτιλήδες στον νου δεν γίνεται, δεν πάει παραπάνω, δεν πάει παρακάτω, δεν πάει πουθενά. Δεν σώζεται, με όποια φάτσα μεσσία κι αν αντικαθιστά κάθε φορά η απόγνωση το avatar “αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι ή παράνομες θα ήταν ή μια φορά αληθινά θα το είχαν αλλάξει” στο profil της ιστορίας μας και μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη κάτσε εκεί που κάθεσαι. Ίσιο κανένα στραβό δεν γίνεται, τα πήραμε μονάχοι μας τα λάθος μαύρα γιαταγάνια. Ίσωμα όλα.
Πηγή:
http://momentsandwinds.wordpress.com/2013/05/13/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%B9/#like-3905