Για τον πρίγκιπα Κροπότκιν
by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
Απ’ τις πιο σπουδαίες μάχες που έδωσε η εκκλησία είναι η μάχη εναντίον της μαλακίας. Η εκκλησία αλλά και κάθε μηχανισμός εξουσίας που τρυπώνει μέσα στο βρακί του ανθρώπου αντιμάχονται αυτό που έχουν δημιουργήσει ήδη οι δικές τους πρακτικές και απαγορεύσεις. Μέσα στην κοινωνική πυραμίδα των ιεραρχικών δομών συναντάς ανθρώπους τόσο σάπιους που το μόνο τους μέλημα είναι πως θα γαντζωθούν και πως θα διατηρήσουν την εξουσία τους. Απ’ τον πρόεδρο της κυβερνήσεως μέχρι τον πιο ασήμαντο διευθυντή γυμνασίου της ισχνής πλην ένδοξης Κωλοπετινίτσας παρελαύνει ένας στρατός διεφθαρμένων όντων και σάπιων ανθρώπων. Οι σάπιοι άνθρωποι που επιβάλλουν τις απαγορεύσεις και εφαρμόζουν τους σκληρούς και δόλιους-πολλές φορές-νόμους του δυνατού, λειτουργούν όπως οι παπάδες εναντίον της μαλακίας και του προγαμιαίου σεξ. Το πρώτο πράγμα που ρωτάει έναν καυλωμένο έφηβο ο εξομολογητής είναι εάν τραβάει μαλακία και με ποια συχνότητα. Βεβαίως η συχνότητα παίζει σπουδαίο ρόλο διότι αν τον παίζεις μια φορά την εβδομάδα παίρνεις μπόνους ενώ αν τον παίζεις εφτά φορές τη μέρα τρως άγρια καμπάνα. Αν δε ο έφηβος αρχίσει τις ερωτικές εργολαβίες με το φίλο του ή τη φίλη του, έ, τότε τη γάμησε κατά τα κοινώς λεγόμενα. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν σε κάθε μορφή επιβολής μέσων και σκοπών. Απ’ την εργασία μέχρι την ευχαρίστηση και την ψυχαγωγία ένας στρατός ανώμαλων ανικανοποίητων όντων σου επιβάλουν το σύστημα αξιών που διαιωνίζει την κυριαρχία του ισχυρού. Εναντίον πάντα της ελεύθερης σκέψης και του ελεύθερου έρωτα. Ο στόχος δεν είναι ούτε η καρδιά ούτε το μυαλό, αλλά τα στομάχια, οι τσουτσούνες και οι κλειτορίδες, που πολλές σεβάσμιες θρησκείες και καθεστώτα πετσοκόβουν απ’ τα γεννοφάσκια του ανθρώπου. Η πείνα, η σεξουαλική στέρηση και ο εργασιακός μεσαίωνας έχουν αποβεί σπουδαία όπλα στα χέρια της εξουσίας. Φυσικά υπάρχει πείνα στον πλανήτη όχι γιατί δε φτάνει το φαγητό και φυσικά υπάρχει σεξουαλική στέρηση όχι γιατί δε βρίσκει να γαμήσει ο χριστιανός ή η χριστιανή. Ο ποιητής Χάνς Πλόμπ έγραψε ένα λακωνικό ποιηματάκι, σχετικό.
Για τον πρίγκιπα Κροπότκιν
Ισότητα;
Καλή είναι!
Μα όχι η ίδια ισότητα
να ισχύει συγχρόνως
για τον καθένα μας.
Όλοι το ίδιο σπίτι
όλοι τον ίδιο θεό
όλοι την ίδια τηλεόραση
όλοι την ίδια μπόμπα.
Αυτό ποτέ!
Καλή είναι!
Μα όχι η ίδια ισότητα
να ισχύει συγχρόνως
για τον καθένα μας.
Όλοι το ίδιο σπίτι
όλοι τον ίδιο θεό
όλοι την ίδια τηλεόραση
όλοι την ίδια μπόμπα.
Αυτό ποτέ!