Μείωση συντάξεων: μια αυτοκτονική απαίτηση
Μια κοινωνία απειλείται με χρεοκοπία επειδή δεν συμφωνεί με την απαίτηση να μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις. Η κοινωνία για την οποία μιλάμε είναι η ελληνική. Μια κοινωνία που έχει υποστεί ένα φρικτό οικονομικό έγκλημα με τεράστιες κοινωνικές συνέπειες. Μια κοινωνία όπου παιδιά και εγγόνια συνεχίζουν να διατηρούν κάποια ψήγματα αξιοπρέπειας μέσα από τη σύνταξη των παππούδων και των γιαγιάδων: ένα βοήθημα στο παιδί που σπουδάζει, στο νέο ζευγάρι ανέργων με μικρό παιδί, στο νοίκι, στο φαγητό και στα αλλά βασικά αγαθά πολλών νοικοκυριών.
Οι συντάξεις αυτή τη στιγμή, σε αυτή την κατεστραμμένη κοινωνία είναι ένα από τα τελευταία στηρίγματα για να μην περάσει ακόμη ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην ανέχεια και στον συνακόλουθο ανορθολογισμό. Η απομόνωση του ζητήματος των συντάξεων από τη συνολικότερη κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας είναι μια κυνική προσέγγιση. Από την άλλη, βεβαίως, το ασφαλιστικό μαζί με την ανεργία είναι τα πιο εκρηκτικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς επανένταξη στην εργασία του εργατικού δυναμικού, δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα σε βάθος χρόνου. Ομως, η μείωση της ανεργίας δεν είναι μια αυτόματη διαδικασία, θέλει χρόνο. Αν συνυπολογίσουμε και την προαναφερθείσα κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, τότε συνάγεται εύλογα ότι η μόνη σοβαρή λύση είναι η εύρεση έκτακτων πόρων ώστε να διατηρηθούν οι συντάξεις ως δίχτυ ασφαλείας για πολλά νοικοκυριά, μέχρι να επανέλθει στην εργασία ένας ικανός αριθμός ανέργων. Δηλαδή η πρόταση της ελληνικής πλευράς.
Απέναντι σε αυτή την εύλογη πρόταση -που για να υλοποιηθεί αποτελεσματικά θα μπορούσαν να συνδράμουν και οι εταίροι μας με διάφορους τρόπους- συναντάμε μια δογματική προσκόλληση στην υφεσιογόνα και αυτοκτονική πολιτική των περικοπών. Μια προσκόλληση που διανθίζεται με ηθικίστικες ρητορείες περί των παθογενειών του ελληνικού συστήματος. Η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να διορθώσει όσες από αυτές βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Ομως η ουσία είναι αλλού: ενδιαφέρονται οι εταίροι για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας ή θέλουν ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση; Η ελληνική κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να συμφωνήσει σε δογματικές, κυνικές και αυτοκτονικές απαιτήσεις.
πηγή:
https://karitzis.wordpress.com/2015/04/20/%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%B1/#like-455