Η απεργία πείνας στη φυλακή του 

Γκουαντάναμο

από bornbeyond 

Η απεργία πείνας 130 κρατουμένων στη φυλακή του Γκουαντάναμο εκθέτει για άλλη μια φορά την παρανομία του συστήματος που τους έκλεισε εκεί. Ο αριθμός των απεργών έχει λιγότερη σημασία από τη φύση της διαμαρτυρίας: πρόκειται για μια συλλογική πράξη απελπισίας.

[Πηγή  http://www.diethni.gr/guantanamo-hunger-strike/ ]

Η απεργία πείνας 130 κρατουμένων στη φυλακή του Γκουαντάναμο εκθέτει για άλλη μια φορά την παρανομία του συστήματος που τους έκλεισε εκεί. Ο αριθμός των απεργών έχει λιγότερη σημασία από τη φύση της διαμαρτυρίας: πρόκειται για μια συλλογική πράξη απελπισίας. Οι απεργοί πείνας δηλώνουν πως προτιμούν να πεθάνουν παρά να παραμείνουν στο κολαστήριο της επ’ αόριστον κράτησης. Μόνο τρεις από τους κρατουμένους αυτή τη στιγμή έχουν βρεθεί ένοχοι για κάποιο έγκλημα και όμως όλοι οι υπόλοιποι παραμένουν φυλακισμένοι, με διαρκώς φθίνουσες ελπίδες πως κάποια μέρα θα αφεθούν ελεύθεροι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται τέτοιο φαινόμενο από το 2002 που άνοιξε η φυλακή. Περισσότεροι από 200 κρατούμενοι συμμετείχαν σε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες πείνας το 2005. Όμως αυτές οι απεργίες ήταν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη βάναυση μεταχείριση των κρατουμένων. Τώρα η αιτία είναι πιο θεμελιώδης. Όπως κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου  ο πεζοναύτης Τζον Κέλι, μέλος των εποπτευουσών δυνάμεων της φυλακής, ‘ένιωθαν έντονη αισιοδοξία πως το Γκουαντάναμο θα έκλεινε’, βάσει των προεκλογικών δεσμεύσεων του Ομπάμα το 2008, όμως τώρα είναι ‘συντετριμμένοι’ που τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Για 86 κρατουμένους η αγανάκτηση είναι ιδιαιτέρως έντονη. Η αποφυλάκισή τους εγκρίθηκε 3 χρόνια πριν από το κυβερνητικό task force που είναι υπεύθυνο για την Εθνική Ασφάλεια.

Όμως το Κογκρέσο, σκανδαλωδώς, έχει περιορίσει τη δυνατότητα του Προέδρου να τους απελευθερώσει, μέσω ενός νόμου που κάνει πολύ δύσκολη τη χρήση κυβερνητικών πόρων για τη μεταφορά κρατουμένων από τις συγκεκριμένες φυλακές. 56 άτομα από αυτά των οποίων η αποφυλάκιση έχει εγκριθεί είναι από την Υεμένη. Η αμερικάνικη κυβέρνηση έχει ανακοινώσει πως δεν πρόκειται να τους απελευθερώσει για να επιστρέψουν στην Υεμένη στο ‘άμεσο μέλλον’ επειδή υποτίθεται πως θα ‘μπουν στο δίκτυο επιρροής εχθρών των ΗΠΑ’. Αυτή η στρεβλή λογική θα συνεπάγονταν πως κανένας κάτοικος Υεμένης δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται να ταξιδεύει στις ΗΠΑ, όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Πολλοί άλλοι κρατούμενοι οι οποίοι δεν έχουν βρεθεί ένοχοι βρίσκονται σε καθεστώς επ’ αόριστον κράτησης -ένα είδος νομικής λήθης στην οποία η κυβέρνηση τους θεωρεί πολύ επικίνδυνους για να τους απελευθερώσει αλλά δεν έχει στοιχεία για να τους προσάψει κατηγορίες. Αυτή η λογική είναι ουσιαστικά που αποτέλεσε εξαρχής το μεγάλο λάθος στη λειτουργία του Γκουαντάναμο. Οι υποθέσεις αυτές πρέπει να εξεταστούν και να επιλυθούν σύμφωνα με το νόμο.

Η κυβέρνηση έχει προβεί σε βίαιη σίτιση τουλάχιστον δέκα εκ των απεργών πείνας. Οι διεθνείς συμφωνίες μεταξύ ιατρών αναφέρουν πως οι γιατροί οφείλουν να σέβονται την απόφαση ενός απεργού ‘αν διατυπώσει μια ξεκάθαρη άρνηση να φάει’. Όμως βάσει της αμερικάνικης πολιτικής, οι γιατροί στο Γκουαντάναμο δεν μπορούν να μείνουν πιστοί σε αυτές τις αρχές. Η κυβέρνηση Ομπάμα δικαιολογεί τη βίαιη σίτιση κρατουμένων λέγοντας πως γίνεται με σκοπό να προστατευτεί η ασφάλειά και η ευημερία τους. Όμως η πραγματικά ανθρώπινη ανταπόκριση σε αυτή την κρίση θα ήταν η απελευθέρωση κρατουμένων των οποίων η αποφυλάκιση έχει εγκριθεί, ο τερματισμός της επ’ αόριστον κράτησης και το κλείσιμο των φυλακών στο Γκουαντάναμο.

Πηγή  http://www.diethni.gr/guantanamo-hunger-strike/

http://diethni.gr

 https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1465190