Το πράσινο χαρτονόμισμα με τα ιδανικά της ελευθερίας
Στις 18 Δεκεμβρίου του 2005 χιλιάδες φτωχοί, ιθαγενείς βγαίνουν στους δρόμους της Βολιβίας, για να πανηγυρίσουν. Γιορτάζουν γιατί κέρδισε, τις εκλογές ένας δικός τους. Για πρώτη φορά ένας δικός τους, ο Έβο Μοράλες. Αρκετά χρόνια μετά, ο Μοράλες παραμένει πρωθυπουργός. Ένας δημοφιλής λαικός ηγέτης που συνέβαλε με ις επιλογές του στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των λαών της χώρας. Σε βάρος ποιων, όμως βρέθηκαν τα χρήματα για τις φιλολαικές μεταρρυθμίσεις; Μα σε βάρος των πλουσίων, βεβαίως, των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, και κυρίως του ξένου μεγάλου κεφαλαίου. Αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο κείμενο του μπλογκ caminodelfuego σε σχέση με τις αθέμιτες προσπάθειες των γιάνκηδων, να ρίξουν τις αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής
Χρηματοδοτούν μίντια, ΜΚΟ, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ιησουίτικα τάγματα, φοιτητικούς φορείς και οργανώσεις, πολιτικά κόμματα. Μόνο το 2009 έδωσαν 6,4 εκ. δολάρια.
Προωθούν την δημοκρατία, τον διάλογο, την ενδυνάμωση του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών και τις πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν και προωθούν την ελευθερία των αγορών.
Ναι, είναι οι γκρίνκος, ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί, αλλιώς η Αμέρικα Λατίνα θα παραμείνει ένας ιθαγενικός καταυλισμός, μακριά από τις δημοκρατικές αξίες και τα ιδανικά της ελευθερίας.
Προωθούν την δημοκρατία, τον διάλογο, την ενδυνάμωση του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών και τις πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν και προωθούν την ελευθερία των αγορών.
Ναι, είναι οι γκρίνκος, ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί, αλλιώς η Αμέρικα Λατίνα θα παραμείνει ένας ιθαγενικός καταυλισμός, μακριά από τις δημοκρατικές αξίες και τα ιδανικά της ελευθερίας.
Δεν ειρωνεύομαι, τα περί προώθησης της δημοκρατίας, της ελευθερίας και παρόμοιες ομορφιές αποτελούν βασικά επιχειρήματα για την χρηματοδότηση φορέων αντιπολιτευόμενων σε μία σειρά κρατών της περιοχής.Λέγαμε τις προάλλες, πόσο «ισότιμα» αντιμετωπίζουν πολλά μεγάλα ευρωπαϊκά και βορειοαμερικάνικα ΜΜΕ την διαμάχη Βενεζουέλας-Κολομβίας, μια διαμάχη η οποία με βάση τα πεπραγμένα των δύο κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια θα έπρεπε -στην λογική της ενημέρωσης- να ξεπερνά πολιτικές ιδεολογίες ή συμπάθειες και εμπάθειες.
Στο τελευταίο επεισόδιο αυτού του μιντιακού πολέμου μάλιστα είδαμε τον φιλοπόλεμο Τσάβες του αριστερού καθεστώτος που έχει εγκαθιδρύσει στη Βενεζουέλα και βοηθά τους αιμοβόρους κομμουνιστές των FARC, να απειλεί την δημοκρατική Κολομβία και όχι την χώρα-βάση των ΗΠΑ στην περιοχή όπου έχει πάει περίπατο κάθε δημοκρατική διαδικασία και έννοια να κατηγορεί χωρίς αποδείξεις την Βενεζουέλα περί υπόθαλψης των FARC, κατηγορίες βέβαια που επί της ουσίας αποτελούν το πρόσχημα για μία ευρεία επίθεση σε οτιδήποτε εκφράζουν οι εναλλακτικές της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας.
Πώς να μην γίνει όμως κάτι τέτοιο, όταν ο Λευκός Οίκος προσπαθεί «να πιάσει όποιον πιάνεται», αρκεί να αντιπολιτεύεται όποια κυβέρνηση δεν πάει με τα νερά του..; Το πράσινο χαρτονόμισμα με τα ιδανικά της ελευθερίας πάνω (κέρδος-κέρδος-κέρδος) ταξιδεύει σε όλη την Αμέρικα Λατίνα…
Ο μιντιακός πόλεμος είναι αδιάκοπος, άνισος και πάνω απ’ όλα βρώμικος. Άλλωστε, μην ξεχνάτε, ότι δεν έχει σημασία ποιος είσαι και τι κάνεις, σημασία πρέπει να έχει τι λέμε εμείς για το ποιος είσαι και το τι κάνεις.
Την τιμητική της για άλλη μια χρονιά στις χρηματοδοτήσεις είχε η Βενεζουέλα, καθώς το National Endowment for Democracy (NED) έδωσε συνολικά 1,8 εκ. δολάρια στις αντιπολιτευόμενες τη Μπολιβαριανή κυβέρνηση δυνάμεις. Δείτε εδώ πως παρουσιάζει τις δραστηριότητές του για το 2009 στην Λατινική Αμερική το ίδιο το NED.
Μεταξύ άλλων, με χρυσά κουτάλια τρώνε οι φοιτητικές οργανώσεις καθώς έχουν καρπωθεί το 1/3 περίπου των τελευταίων 6 εκ. δολάριων που έχει διαθέσει η USAID στη χώρα. Θα θυμάστε άλλωστε την «οργή» και τις «διαδηλώσεις» των φοιτητών το 2007, με τους ανταποκριτές διεθνών δικτύων να ξεφτιλίζονται παγκοσμίως προσπαθώντας να πείσουν άπαντες ότι το «καθεστώς» του Τσάβες πέφτει από ώρα σε ώρα.
Όσο η Μπολιβαριανή κυβέρνηση ενισχύει τη θέση της, τόσο περισσότερα είναι και τα χρήματα που εισρέουν για να βοηθήσουν τους αντιπολιτευόμενους: τα χρήματα που δόθηκαν το 2009 αυξήθηκαν πάνω από 50% σε σχέση με το 2008.
Η Κούβα, για την οποία η ιστορική εμμονή της Ουάσινγκτον έχει καταντήσει αστεία, ήταν στην 2η θέση με 1,5 εκ. δολάρια. Δεν πήγαν όλα χαμένα, καθώς στις Η.Π.Α. αλλά και στην Ευρώπη, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πια ότι η Κούβα είναι σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάτι μεταξύ Σομαλίας και Βόρειας Κορέας (πάντα υπό βορειοαμερικάνικο πρίσμα). ‘Η ακόμα χειρότερα Τέξας και Αριζόνα, θα έλεγα εγώ.
Στην 3η θέση οι αντίπαλοι του αμίγκο Έβο Μοράλες που για άλλη μια φορά έφαγαν καλά. 1,36 εκ. δολάρια μπήκαν στις τσέπες τους προκειμένου να αλλάξουν τα πράγματα στην Βολιβία και η χώρα να κυβερνηθεί από …την ολιγαρχία που της αξίζει.
Εκουαδόρ και Νικαράγουα ακολούθησαν σε αυτό τον μιντιακό πόλεμο που συνεχίζει η Ουάσινγκτον για να ενισχύσει τις δυνάμεις της αντίδρασης σε όποιο κράτος δεν συμφωνεί με τις επιταγές της. Στο Εκουαδόρ μάλιστα κάποιοι από τους αποδέκτες αυτής της «βοήθειας» ήταν ιθαγενικές κοινότητες.
![]( "Η αδιαφορία αποτελεί ένα από τα κύρια όπλα της παραπληροφόρησης")
Το Instituto Prensa y Sociedad (IPyS) (Τύπος και Κοινωνία), οργάνωση που ιδρύθηκε με κεφάλαια της USAID και της NED και δραστηριοποιείται σε διάφορες χώρες της Αμέρικα Λατίνα εκτός των χρημάτων που λαμβάνει από την USAID παίρνει παραδάκι απευθείας από το State Department, 821.000 δολάρια μόνο το 2008, σύμφωνα με την Eva Colinger. Το IPyS ιδρύθηκε στο Περού, στο οποίο «βασιλεύει» ο καλός Άλαν Γκαρσία που τα έχει βάλει με τους απαράδεκτους μοβόρους αναχρονιστικούς ιθαγενείς, ή έτσι λένε τα μεγάλα ΜΜΕ. Ένα άλλο Ινστιτούτο που τα σκάει καλά είναι το Instituto Republicano Internacional (IRI), χάσαμε την κυβέρνηση από τον δημοκράτη Μπαράκ, αλλά μην χάσουμε και τα ερείσματά μας στην περιοχή…
Αν ενδιαφέρεστε και για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους παραλήπτες των χρημάτων αυτών δείτε εδώ το άρθρο της αγαπημένης Eva Golinger από το οποίο πήραμε και το σύνολο σχεδόν των πληροφοριών που διαβάσατε παραπάνω (εκκλησία κλέψαμε για να πούμε την αλήθεια).
Στα μίντια των χωρών που η κατάσταση δεν χρήζει χρηματοδότησης προκειμένου να αλλάξουν γραμμή, με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα την Κολομβία, τα πράγματα είναι ήδη τραγικά εδώ και χρόνια. Ακολουθεί το Μεξικό που έχει γίνει χωράφι από το ναρκεμπόριο και η Ονδούρα με τον Παναμά, κράτη για τα οποία η γραμμή είναι πολύ πολύ προσεκτική, επειδή εκεί είναι «δικοί» μας. Τα ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο συνηθίζουν να «ξεσπαθώνουν» σε περιπτώσεις δολοφονίας δημοσιογράφων. Δεν το κάνουν στο Μεξικό, όπου ένας σκοτώνεται κάθε μήνα , ή στην Ονδούρα που τους ρίχνουν σαν τις μύγες.
Το αντίκτυπο αυτών των χρηματοδοτήσεων που έχουν ως αποτέλεσμα τον καθημερινό μιντιακό πόλεμο που διεξάγεται στην Αμέρικα Λατίνα, δεν έχει βεβαίως οφέλη μόνο σε περιφερειακό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο: πατώντας στην γενική αδιαφορία του μέσου δέκτη πληροφοριών και ειδήσεων, πολλά ΜΜΕ μας παραπληροφορούν για πράγματα που γίνονται στην διπλανή μας πόρτα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο εύκολο είναι να μας παραπληροφορήσουν για πράγματα που γίνονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Τι άποψη να έχεις διαμορφώσει δηλαδή για τον φαφλατά Τσάβες και τον γέρο-Φιντέλ από την τηλεόραση ή τις «μεγάλες» εφημερίδες; Ε..;
πηγή:
http://info-war.gr/2014/12/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC/