Το μάταιο ταξίδι βήμα- βήμα θα το ακολουθήσουν μέχρι το τέλος.

Έξω από την αργή ή γρήγορη ήσυχη ζωή τους.

Η επανάληψη και η επιτυχημένη σύνθεση δίχως την απουσία που απλώνεται στην αφήγηση του αδύνατου θα συνεχίσει να ξοδεύει το άρωμα των λουλουδιών μετά την εκδίωξή του και την εκτροπή του από την λογική της γνώσης.

Αιχμάλωτοι από μια νεκρή ηθική αποσπασματική δίχως την θλίψη και την φωτιά της στιγμής θα γεννήσουν στο κρύο φεγγαρόφωτο της μοίρας τους το άπειρο των επιθυμιών.

Η κίνηση και οι ρόλοι καθώς και η εποχή των δειλών θα ταράξει την αφορμή και ο φόβος με τα δάκρυα της ποίησης στα μάτια του θα γυρίσει μόνος του πίσω στον παλιό κόσμο.

Άνδρες και γυναίκες θα εμφανιστούν και θα εξομολογηθούν την πίστη τους, τα όνειρα των παιδικών τους χρόνων, τα μυστικά των σκέψεών τους την ύπαρξη που ενώθηκε κάτω απ’τα άστρα του καλοκαιριού με το σιωπηλό φεγγάρι.

Υπήρξαν καθώς έφευγαν για τελευταία φορά. Το μάταιο ταξίδι τους ιχνογραφήθηκε από την ανολοκλήρωτη σκια του ανεξερεύνητου.