The Dark Side of the City
 |
Ας νομίζουνε αυτοί ότι έχουνε τη δύναμη … Εμείς έχουμε τη νύχτα! Η νύχτα ήταν πάντοτε η μεγάλη μητέρα... την αγαπήσαμε όταν σκέπαζε με τα πέπλα της εμάς και τους εραστές μας. Την αγαπήσαμε όταν στις στιγμές του πόνου και της λησμονιάς μας έδινε σιωπή, γλύκα κι απελευθέρωση από την νοσταλγία... την αγαπήσαμε όταν μαζί πλησιάζαμε ο ένας τον άλλο και χτίζαμε τις παρέες και τις ουτοπίες μεγάλων αφηγήσεων και ρηξικέλευθων στιγμών που η ελευθερία μας φιλούσε με ενορατικά χείλη τα στόματα... την αγαπήσαμε και τότε όμως... τότε που μέσα στην νύχτα του θεάματος, άγρυπνοι και συνεχώς αναγεννώμενοι, διεργαζόμασταν το τέλος των ψεύτικων υποσχέσεων... τότε που σφίγγοντας γερά τα χέρια ο ένας του άλλου, γράφαμε στα σώματα των πόλεων τις λέξεις και τις πράξεις των διαγραμμάτων, της άρρητης έως τότε έκστασης, της ελευθερίας... την αγαπήσαμε όταν οι καλύτεροι από εμάς είπαν αντίο στους παλιούς τους εαυτούς, δάγκωσαν το μήλο της γνώσης και έφτυσαν τα ξινά του κουκούτσια στο πρόσωπο της κυριαρχίας! Την αγαπήσαμε πολύ τη νύχτα τότε… πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Κι όλοι μαζί, σαν ενα αγαπημένο σώμα, ενιαίο, ουρλιάξαμε με οργή αλλά και άγρια χαρά συνάμα...: ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΤΕ ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ; Και τότε ... εκείνη την ευλογημένη νύχτα, αποφασίσαμε, τα όνειρα μας να γίνουν οι εφιάλτες τους! ΑΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝE ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ... ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΝΥΧΤΑ! ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ |