*

Το πρωί ξύπνησα από το θόρυβο ενόςανοιχτού παραθυρόφυλλου. Φύσαγε. Έφτιαξα καφέ και βγήκα να καπνίσω στην αυλή που είχε πλημμυρίσει από τα φύλλα της μανταρινιάς. Μια πλαστική καρέκλα είχε τουμπάρει. Στα κάγκελα είχαν κολλήσει σελίδες εφημερίδας που ασφυκτιούσαν γιατί κάθε τόσο τις ρούφαγαν οι σχισμές στα κάγκελα. Περπάτησα μέχρι την εξώπορτα. Το ταψάκι του σκύλου, αν και έλειπε το φαγητό, δεν ήταν άδειο. Βγήκα να δω. Υπήρχε μέσα ένα σκισμένο φύλλο εφημερίδας που το βαστούσε από πάνω μια πέτρα. Το άρθρο ανέφερε τα ονόματα των νέων υπουργών μετά τον ανασχηματισμό. Υπήρχε και η φωτογραφία του Άδωνη Γεωργιάδη. Πάνω από το κείμενο κάποιος είχε γράψει με στυλό: ‘ΜΕ ΛΕΝΕ ΓΙΑΝΗ – ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ’

*

Την επόμενη μέρα, το αρχικό σοκ μου το είχε καταπιεί γουλιά-γουλιά το πρόσωπο του τέρατος. Καθώς οι νέοι υπουργοί ορκιζόντουσαν, μάζεψα τα φύλλα της μανταρινιάς απ’ την αυλή. Έκλεισα το παραθυρόφυλλο. Γύρισα την καρέκλα απ’ την καλή. Όσο για το ταψάκι στην εξώπορτα, το έβγαλα κι έβαλα στο ίδιο σημείο ένα πιάτο κανονικό. Σαν μια ελάχιστη πράξη ανθρωπιάς. Τι άλλο να έκανα κι εγώ; Έπρεπε να συνεχίσω τη ζωή μου.