Quantcast
Channel: ΔΉΘΕΝ
Viewing all articles
Browse latest Browse all 9990

2014-2034: ευρωπαϊκός εμφύλιος πόλεμος

$
0
0


2014-2034: ευρωπαϊκός εμφύλιος πόλεμος


http://blog.revoltriot.com/image/8059457630

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Σας ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για τον ακριβή χρονικό προσδιορισμό του τίτλου. Μην τον πάρετε τοις μετρητοίς! Είναι απλά ένας σχηματικός τρόπος να προσδιορίσω την έναρξη της έντασης, της όξυνσης του κοινωνικου πολέμου στην Ευρώπη, τη διάρκειά του και το τέλος αυτής της έντασης. Προβλέψεις μπορούμε να κάνουμε, αλλά δεν είμαστε μάντεις, δεν μπορούμε να είμαστε κατά κανένα τρόπο.

Ο κοινωνικός πόλεμος στην Ευρώπη δεν θα αρχίσει το 2014 διότι έχει ήδη αρχίσει. Και έχει ήδη αρχίσει διότι ουδέποτε έπαυσε να διεξάγεται. Αυτή είναι η πρώτη βεβαιότητα. Η δεύτερη βεβαιότητα είναι ότι δεν θα διαρκέσει μήνες ή χρόνια αλλά δεκαετίες, μπορεί να καλύψει χρονικά όλον τον 21ο αιώνα. Η τρίτη βεβαιότητα είναι η αβεβαιότητα της έκβασής του: ουδείς γνωρίζει ποιος θα αναδειχτεί νικητής, ή, εάν υπάρξει κάποιος συμβιβασμός.

Την πρωτοβουλία της έντασης του κοινωνικού πολέμου την έχει πάρει ο Κύριος και οι υπηρέτες Του. Ποιές είναι οι επιδιώξεις αυτής της πρωτοβουλίας; Είναι από τη μια η συρρίκνωση και η ισχυροποίηση του Κράτους κι από την άλλη ηπροληπτική αντεπανάσταση, η πρόληψη της επερχόμενης κοινωνικής επανάστασης.

 

Το Κράτος Πρόνοιας, το Κράτος Δικαίου πρέπει να διαλυθεί και να αντικατασταθεί από ένα Κράτος καθαρά κατασταλτικό. Εκ των πραγμάτων, θα δούμε τις προσεχείς δεκαετίες το αληθινό πρόσωπό Του. Τι σημαίνει όμως συρρίκνωση του Κράτους, γιατί γίνεται;

Συρρίκνωση του Κράτους σημαίνει ότι το Κράτος αποσύρεται από πολλά κοινωνικά πεδία, απεκδύεται πολλών λειτουργιών Του. Εάν μια μέρα, λόγου χάριν,  δούμε την κατάργηση της στοιχειώδους και μέσης “δωρεάν” “δημόσιας” (κρατικής) εκπαίδευσης, να μην παραξενευτούμε – η δε διαδικασία της συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης επαίδευσης ήδη ολοκληρώνεται, χωρίς αυτό να σημαίνει βεβαίως ότι το Κράτος θα πάψει να ρυθμίζει την εκπαιδευτική, ή οποιαδήποτε άλλη κοινωνική αναπαραγωγική διαδικασία. Από τη στιγμή όμως που το Κράτος είναι ένας κομβικός μηχανισμός της αναπαραγωγής των καπιταλιστικών κοινωνικών σχηματισμών, η απόσυρση και η συρρίκνωση του θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των υποτελών Παραγωγών του κοινωνικού πλούτου κι εννοώ την εργασία, την περίθαλψη,  τα επιδόματα ανεργίας, την εκπαίδευση, τη τροφή, την κατοικία, τις συγκοινωνίες, κλπ. Τι θα κάνουν οι Υποτελείς Παραγωγοί; Θα δράσουν αμυντικά και θα απαιτήσουν να κρατήσουν στη ζωή το συρρικνούμενο Κράτος ή θα αναλάβουν τη διαχείριση των πεδίων από τα οποία αποσύρεται το Κράτος; Ένα παράδειγμα: Θα απαιτήσουμε να συνεχίσουμε να έχουμε δασκάλους και καθηγητές επαγγελματίες, ιδιωτικούς ή κρατικούς υπαλλήλους  ή όλοι και όλες θα διδάσκουμε;  Υπάρχει κι άλλη μια λύση: να καταργήσουμε τα σχολεία, να μην διδάσκει κανείς και να μετατρέψουμε τους χώρους της εργασίας σε ελεύθερους χώρους ζωής, μάθησης, διδασκαλίας, έρευνας. Εάν απαντήσουμε αμυντικά, θα κάνουμε το πρώτο – και αυτό θα γίνει. Εάν απαντήσουμε επιθετικά, θα πούμε: καταργείτε την υποχρεωτική εκπαίδευση και τους μισθωτούς δασκάλους; Πολύ ωραία, κι εμείς αυτό επιδιώκουμε! Βέβαια, οι γονείς και οι δάσκαλοι/καθηγητές θα εξαγριωθούν: θα χάσουμε τη δουλειά μας; Δεν θα μορφωθούν τα παιδιά μας; Ναι, και τη δουλείά σας θα χάσετε και τα παιδιά σας δεν θα μορφωθούν! Θέλετε να ασκείτε κάποιο επάγγελμα, το επάγγελμα του ανθρωποβοσκού, του ανθρωποφύλακα; Έρχεστε από το παρελθόν. Στέλνετε τα παιδιά σας στα σχολεία για να ευνουχιστούν διανοητικά, κοινωνικά και συναισθηματικά; Έρχεστε από το παρελθόν.

Οι υποτελείς Παραγωγοί θα διχαστούν μεταξύ αυτών των δύο απαντήσεων, μεταξύ της αμυντικής και της επιθετικής στάσης. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κάθε φορά που εντείνεται, οξύνεται και γενικεύεται ο κοινωνικός πόλεμος, ξεσπάει κι ένας “εμφύλιος” πόλεμος μέσα στους υποτελείς. Κατά τη διάρκεια του κοινωνικού πολέμου διαμορφώνονται δύο αντίπαλα στρατόπεδα: το στρατόπεδο των κολλημένων με το παρελθόν, αυτών που συνεχίζουν να βλέπουν τα πράγματα με τα μάτια του Κυρίου, δηλαδή με το πρίσμα της ιδεολογίας του Κυρίου, αυτών που επιθυμούν και επιδιώκουν να κρατήσουν στη ζωή θεσμούς και αντιλήψεις που μέχρι προ τίνος ήταν (πιθανόν) λειτουργικοί και το στρατόπεδο αυτών που συνειδητοποιούν τις δυνατότητες της εποχής, αυτών που προσανατολίζονται προς την επινόηση νέων θεσμών, πρακτικών, αντιλήψεων, αξιών, κλπ. Το πρώτο στρατόπεδο είναι το στρατόπεδο της ιστορικής Αριστεράς – το δεύτερο, των ανδρών και των γυναικών που βρίσκονται πέραν αυτής. Εάν θελήσουμε να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι και στο εσωτερικό αυτών των “αντίπαλων” στρατοπέδων των υποτελών Παραγωγών υπάρχουν διαφορές, συγκρούσεις, διαφορετικές εκτιμήσεις της συγκυρίας αλλά ενδέχεται, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες οι διαφορές αυτές να αρθούν και η σύγκρουση να μετεξελιχθεί σε προϋπόθεση της δημιουργίας/καταστροφής.

Θα πρέπει να διατυπώσουμε μια απάντηση στο ερώτημα, γιατί τώρα ο Κύριος παίρνει την πρωτοβουλία να συρρικνώσει το Κράτος. Η συρρίκνωση του Κράτους επιβάλλεται λόγω της συρρίκνωσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Το Κεφάλαιο, η κοινωνική σχέση μεταξύ του προστάζοντος Κυρίου και του εκτελούντος και υπακούοντος υποτελούς Παραγωγού, δεν μπορεί να υπάρξει, να αναπαραχτεί, να διαιωνιστεί εάν δεν γενικεύτεται κατά απόλυτο τρόπο, δηλαδή να γενικεύεται αδιάλλειπτα και ανεμπόδιστα στο χώρο και στο χρόνο. Σήμερα, έχει αγγίξει το όριο της αδυναμίας επέκτασης, απόλυτης γενίκευσης, εκτεταμενης διείσδυσης. Ο λόγος δεν είναι ότι δεν υπάρχουν χώροι να καπιταλιστικοποιηθούν και πρακτικές να εμπορευματοποιηθούν (αν και συμβαίνει εν μέρει και αυτό, κάτι το οποίο θα οξυνθεί, για να μη ξεχνάμε και την Ρόζα). Άλλος είναι ο λόγος: είναι η αντικατάσταση της ζωντανής εργασίας από τη νεκρή εργασία χάριν της ορθολολογικής χρησιμοποίσης της επιστήμης και της τεχνολογίας από τον Κύριο στο χώρο της παραγωγικής διαδικασίας αλλά και πέραν αυτής (επικοινωνία, συγκοινωνία, κοινωνικές υπηρεσίες, κ.α.), όπως είχε προβλέψει ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα ο Κάρλ Μαρξ. Με αυτή την έννοια, ο καπιταλισμός είναι νεκροζώντανος: Le mort saisit le vif, ο νεκρός αδράχνει, πιάνει τον ζωντανό (και τον κρατάει αιχμάλωτο).

Η εξέλιξη αυτή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, δηλαδή, όχι απλά η πτωτική τάση του κέρδους αλλά η καταβαράθρωσή του, στο βάθος του χρόνου, έχει ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ανέργων, την καταστροφή μη ανταγωνιστικών κεφαλαίων, μείωση της παραγωγής, φτώχεια κι εξαθλίωση. Αυτό είναι το μέλλον μας και το παίρνουμε χαμπάρι ολοένα και περισσότεροι και περισσότερες. Όλα αυτά τα γνωρίζει ο Κύριος και παίρνει τα μέτρα του χωρίς επιφυλάξεις, δισταγμούς, ταλαντεύσεις αλλά με αποφασιστικότητα και πυγμή. Ο Κύριος δε μασάει, το γνωρίζουμε πολύ καλά. Το πρώτο μέτρο που πρέπει να πάρει είναι η συρρίκνωση του Κράτους: για να υπάρξει το Κράτος που γνωρίζουμε πρέπει να αρπάζει διαρκώς ένα μεγάλο μέρος του κοινωνικού πλούτου. Αλλά ο κοινωνικός πλούτος θα τείνει να λιγοστεύει, κατά συνέπεια, το Κράτος πρέπει να περιοριστεί, να γίνει πιο ευέλικτο, εξυπνότερο, όπως λέει και ο Μέγας Ευάγγελος Βενιζέλος.

Αυτή είναι η πρώτη επιδίωξη της πρωτοβουλίας του Κυρίου. Ας δούμε τώρα τη δεύτερη. Το κομβικό ζήτημα εδώ είναι το ζήτημα της ανεργίας. Πως θα επιλυθεί; Ο Κύριος γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος να επιλυθεί είναι η μείωση του χρόνου εργασίας. Το γνωρίζει, δεν είναι βλάκας. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνει, ο Θεός ο ίδιος να κατέβει στη Γη! Αυτή η λύση δεν πρέπει να εφαρμοστεί, πρέπει να αποτραπεί οπωσδήποτε! Γιατί;

Θα απαντήσετε ότι μια τέτοια λύση θα επέφερε τη μείωση των κερδών. Όχι, φίλες και φίλοι. Δε λέω ότι δεν  σκέφτεται κάτι τέτοιο και δεν τον ταράζει σφόδρα. Το σκέφτεται και τον απασχολεί, μόνο που βλέπει πιο μακριά. Κι αυτό που βλέπει είναι ότι μια δραστική μείωση του χρόνου εργασίας θα είχε τρία ολέθρια αποτελέσματα. Το πρώτο: κάθε μείωση του χρόνου εργασίας θα είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση του χρόνου εργασίας. Γιατί; Διότι η μείωση του χρόνου εργασίας θα είχε ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση της διαδικασίας της αποεμπορευματοποίησης. Αυτό είναι το δεύτερο αποτέλεσμα. Αλλά η μείωση του χρόνου εργασίας θα ήταν η αναγκαία, όχι όμως και επαρκής, συνθήκη της ενασχόλησης των Παραγωγών με τις κοινωνικές υπηρεσίες, τη διοίκηση, την διαχείριση των κοινωνικών πεδίων. Αυτό είναι το τρίτο αποτέλεσμα. Λογικά σκεπτόμενοι, εάν η μείωση του χρόνου εργασίας είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω αποεμπορευματοποίηση και την είσοδο των Παραγωγών στη δημόσια κοινωνική ζωή, οι εξελίξεις αυτές θα σηματοδούταν την εκκίνηση μιας ανατροφοδοτικής πλεονικής σπείρας μακράς διάρκειας την οποία θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε

σταδιακή αυτοκατάργηση του προλεταριάτου, των υποτελών Παραγωγών, άρα και της κοινωνικής σχέσης του Κεφαλαίου, της κατάργησης του καπιταλισμού.

Ο Κύριος τα βλέπει όλα αυτά. Ο Κύριος σκέφτεται μεν λογικά, για να κατανοήσει την κοινωνία αλλά η λογική σκέψη σταματάει εκεί και άρχίζει μια άλλη, λογική επίσης, σκέψη: η σκέψη της αποτροπής με κάθε τρόπο της κατάλυσης της καπιταλιστικής Κυριαρχίας. Όπως και να το κάνουμε, η σκέψη αυτή είναι μια πολύ λογική σκέψη!

Λογικά σκεφτόμενος λοιπόν ο Κύριος πρέπει να κάνει το κάθε τι για να μην μειωθεί ο χρόνος εργασίας, να μην επιταχυνθεί η διαδικασία της αποεμπορευματοποίησης, να σταματήσει η είσοδος των Παραγωγών στο προσκήνιο της Ιστορίας. Ο χρόνος εργασίας πρέπει να αυξηθεί και οι άνεργοι να λιμοκτονήσουν. Εάν πρέπει να επιλυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, θα επιλυθεί με κριτήριο την ενίσχυση της Κυριαρχίας: εξόντωση των ανέργων. Αυτή είναι ηπροληπτική αντεπανάσταση, η πρόληψη της κοινωνικής επανάστασης: η καταστροφή των δυνατοτήτων της εποχής μας: ενώ μπορούμε να παράγουμε τεράστιο κοινωνικό πλούτο και να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς εργαζόμενοι κάνα δυο μήνες το χρόνο, δεν θα παράγουμε πλούτο, θα ζούμε με θυσίες και πόνο, κάποιοι λίγοι θα εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, όλη τους τη ζωή, και οι άλλοι θα κοιμούμνται στους δρόμους και θα ψάχνουν στα σκουπίδια να βρούνε κάτι να φάνε.

Μόνο που θα μειωθούν και τα σκουπίδια.

Θα συνεχίσω με δυο σημειώματα: στο ένα θα υποστηρίξω ότι η συρρίκνωση του καπιταλισμού και του Κράτους θα σηματοδοτήσει την διεύρυνση του εμμενούς κομμουνισμού και στο άλλο θα καταπιαστώ με τα ζητήματα της βίας και της οργάνωσης που άπτονται του ζητήματος της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

http://www.badarts.gr/2012/05/2014-2034-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-2/


Viewing all articles
Browse latest Browse all 9990

Trending Articles