Καναδικές μεταλλευτικές εταιρείες, βία και ατιμωρησία
Aπόσπασμα από το άρθρο 75% of the World’s Mining Companies Are Based in Canadaτου Dave Dean στο VICE.
Το εσωτερικό ενός μεταλλείου, από το Flickr.
[...] Αν και μια αναζήτηση στο Google για κάτι σαν “Καταχρήσεις της Καναδικής εξορυκτικής βιομηχανίας”, θα αποδώσει μια πληθώρα ιστοριών που δείχνουν ότι υπάρχει ένα συστημικό πρόβλημα αφηγήσεων τύπου Κονκισταδόρων και Άβαταρ, αυτά μερικά παραδείγματα από διαφορετικές περιοχές που δείχνουν πόσο βάναυσα συμπεριφέρονται αυτές οι εταιρείες εξόρυξης ενώ εκπροσωπούν τον Καναδά στο εξωτερικό.
Η Barrick Gold Corporation είναι ένα όνομα που ανακύπτει σε μια σειρά από ζητήματα. Το μεταλλείο χρυσού της εταιρείας, που έχει βάση το Τορόντο, στην Παπούα Νέα Γουινέα ήταν το σκηνικό θανατηφόρων πυροβολισμών καθώς και εκατοντάδων βιασμών, ομαδικών βιασμών και ξυλοδαρμών των αυτοχθόνων γυναικών από τις δυνάμεις ασφαλείας του ορυχείου. Η Barrick έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα προσφέροντας στα θύματα κάποια αποζημίωση – με τη συμφωνία ότι θα υπογράψουν ότι παραιτούνται από το νόμιμο δικαίωμά τους να ασκήσουν μήνυση. Δεν κατάφερα να βρώ καμία απόδειξη ότι η Καναδική κυβέρνηση έχει ερευνήσει το ζήτημα ή έχει παρέμβει.
Στο Κονγκό, το 2005, η Anvil Mining Ltd, με βάση έξω από το Κεμπέκ, φέρεται να παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη και μεταφορά στον Κονγκολέζικο στρατό προς το λιμάνι της πόλης Kilwa όπου έσφαξε εκατοντάδες ανθρώπους. Η μήνυση μιας Καναδικής οργάνωσης που εκπροσωπεί επιζώντες της σφαγής, της “Καναδικής Ένωσης Κατά Της Ατιμωρησίας”, σκοπός της οποίας είναι να καταστήσει τις εταιρείες εξόρυξης στην Αφρική υπόλογες για τις πράξεις τους, δεν έγινε δεκτή από το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά το οποίο είπε ότι η μήνυση πρέπει να εκδικαστεί στο Κονγκό (τον στρατό του οποίου στηρίζει το μεταλλείο). Αυτό επίσης ενισχύει την άποψή μου ότι οι εξορυκτικές μας εταιρείες μας μπορούν να δρουν με ατιμωρησία στο εξωτερικό, χωρίς την απειλή τυχόν νομικών συνέπειων στον Καναδά.
Η TVI Pacific με έδρα το Κάλγκαρυ έχει προσλάβει τη δική της παραστρατιωτική δύναμη σε μια απομακρυσμένη περιοχή των Φιλιππίνων, για να εκφοβίσει και να απομακρύνει το γηγενή πληθυσμό από την πατρογονική του γη, ώστε να μπορέσει να εξορύξει χρυσό. Σεένα τεκμηριωμένο περιστατικό, τα μέλη της δύναμης ασφάλειας της TVI, που είναι όλα υπάλληλοι καναδικών εταιρειών, μπήκαν στο σπίτι ενός κατοίκου, τον ξυλοκόπησαν με ένα σφυρί, έσπασαν ένα μικρό εργαλείο εξόρυξης που είχε στην κατοχή του – που πιθανότατα ήταν ο μόνος πόρος επιβίωσής του – χαστούκισαν την έγκυο γυναίκα του και πυροβόλησαν στα πόδια την έφηβη κόρη τους.
Διαμαρτυρία στο Βανκούβερ για τις Καναδικές εξορυκτικές δραστηριότητες στο Θιβέτ. Από το Flickr.
Η απερισκεψία της China Gold International με έδρα το Βανκούβερ έθαψε 83 μεταλλωρύχους στο Θιβέτ μετά από κατολίσθηση το Μάρτιο -μια φυσική καταστροφή που πολλοί πιστεύουν ότι προκλήθηκε από την διατάραξη του περιβάλλοντος που έχει προκαλέσει στην περιοχή η εξορυκτική βιομηχανία. Πάνω από 5.000 Κινέζοι στρατιώτες στάλθηκαν στην περιοχή για να “βοηθήσουν στις προσπάθειες διάσωσης”, αλλά ένας Θιβετιανός μοναχός από την περιοχή που ζει στον Καναδά, πιστεύει ότι στην πραγματικότητα ήταν εκεί για να καταστείλουν τις διαμαρτυρίες από τους ντόπιους.
Στην Κεντρική και τη Νότια Αμερική η φήμη του Καναδά κυλιέται στη λάσπη μέχρι το σημείο όπου, σε ορισμένες χώρες, είναι προφανώς καλύτερο για τους ταξιδιώτες να λένε ότι είναι Αμερικανοί παρά Καναδοί, και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η Pacific Rim με έδρα το Βανκούβερ έχει μηνύσει την κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ, μιας χώρας με ΑΕΠ 23 δισ. δολαρίων (του Καναδά είναι $ 1.7 τρισεκατομμύρια) για $ 315 εκατομμύρια δολάρια, επειδή δεν τους άφησε να αναπτύξουν ένα μεταλλείο που απειλούσε να ρυπάνει τον ποταμό Λέμπα – έναν υδροφορέα που παρέχει το 60% του καθαρού νερού της χώρας.
Και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, μια επαρχία της Γουατεμάλα τέθησε σε στρατιωτιό νόμο τον περασμένο μήνα και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία ή τη συνάθροιση έχει ανασταλεί από τον Πρόεδρο, μετά από συγκρούσεις μεταξύ των ντόπιων διαδηλωτών, οι οποίοι ανησυχούν για το πόσιμο νερό τους, με τους υπαλλήλους της Tahoe Resources inc. με έδρα το Βανκούβερ.
Ενώ οι περισσότερες εταιρείες πιθανότατα λειτουργούν ηθικά και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, ενώ παράλληλα διατηρούν υγιείς και βιώσιμες σχέσεις με τις τοπικές κουλτούρες και το περιβάλλον τους, δυστυχώς αυτές τις λίγες ιστορίες είναι πραγματικά η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τη φήμη των μεταλλείων του Καναδά που έχει αρχίσει να γίνεται φανερό πως είναι η χειρότερη στον κόσμο.
Η βασική καναδική κυβερνητική γραμμή για την εξόρυξη στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον Jamie Kneen, είναι ότι «αναμένουμε από τις Καναδικές εταιρείες να σέβονται το δίκαιο της χώρας όπου δραστηριοποιούνται αλλά αυτό μπορεί να το κάνουν ή να μη το κάνουν. Και αυτό εξαρτάται από το νόμο της χώρας και από την ικανότητά της να τον εφαρμόσει”.
Ο Καναδάς έχει μια μακριά ιστορία εμπλοκής σε ξένες συγκρούσεις υπό τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-και σίγουρα απολαμβάνουμε τη διατήρηση ρόλου μας στην παγκόσμια σκηνή ως ένα από τα καλά παιδιά. Αλλά γιατί δεν έχουμε επιβάλλουμε στις εξορυκτικές εταιρείες μας αυτά τα ίδια στάνταρντς που επιβάλλουμε στα άλλα ένοχα κράτη; Αφου μάθαμε τι συμβαίνει με τον εξορυκτικό τομέα του Καναδά, είναι αδύνατο να κάνει κανείς διάκριση μεταξύ της Καναδικής εξωτερικής πολιτικής και της Καναδικής μεταλλευτικής πολιτικής και η υποκρισία μας είναι κραυγαλέα.
http://antigoldgreece.wordpress.com/2013/07/16/75-of-the-worlds-mining/