Δεν είναι καθόλου παράδοξο που απαιτούν 30.000 ευρώ λύτρα για να απελευθερώσουν τον νεαρό Κώστα Σακκά, μετά την περιπέτεια θανάτου που του επιφύλαξαν, κουρελιάζοντας τους νόμους και το σύνταγμα. Την ίδια ακριβώς τακτική εφαρμόζουν σε εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς αιχμαλώτους, σ’ αυτόν τον ακήρυκτο, αφανή, άγνωστο πόλεμο. Του Ανδρέα Ρουμελιώτη

Aν χρωστάς πάνω από 3.000 ευρώ στο δημόσιο πας , λένε τρομοκρατώντας σε από τις τηλεοράσεις, φυλακή. Φροντίζουν με κάθε τρόπο να χρωστάς. Σε απολύουν, σου μειώνουν συνεχώς τον μισθό και την σύνταξη, βάζουν νέα χαράτσια, μέχρι να περιέλθεις σε πλήρη οικονομική και ψυχολογική αιχμαλωσία.

Αν πηγαίναμε δυο εκατομμύρια ανώνυμοι χρεοκοπημένοι, όλοι μαζί και λέγαμε: «παραδιδόμαστε βάλτε μας φυλακή», δεν θα χωράγαμε, το σύστημα θα κατέρρεε. Αλλά δεν πάμε μαζί, γιατί είναι, πάντα ήταν, μοναχικός ο Γολγοθάς.

Αφού επιτύχουν το πλήρες αδιέξοδο και την ασφυξία που επιδιώκουν, εν συνεχεία σου επιφυλάσσουν, μια μοναδική περιπέτεια θανάτου, ανάλογη μ’ εκείνη του νεαρού αναρχικού Κώστα Σακκά. Την διαρκή αναμέτρηση με το έμφραγμα, το εγκεφαλικό, την πλήρη κατάθλιψη, την παραίτηση , την αυτοκτονία, τον θάνατο.

Κάθε μέρα το ενεργούμενο κράτος – τέρας απαγάγει, κυριολεκτικά, όσους περισσότερους μικροοφειλέτες μπορεί και ζητάει λύτρα από τους συγγενείς και τους φίλους τους, για να τα δώσει στους, δήθεν, δανειστές. Προστρέχεις αναγκαστικά, κλέβεις απ’ τον κουμπαρά του παιδιού σου, στερείσαι τα φάρμακά σου για να συμβάλεις να απελευθερωθεί ο αδελφός σου, ο κολλητός σου. Αύριο μπορεί να’ ρθει η σειρά σου. Να σε απαγάγουν και να ζητάνε λύτρα απ’ τον Χάρο για να σε πάρει.