ιστορίες κρητικής φιλοξενίας ή αλλιώς η Ιλόνα δεν έχει 

καμία  πιθανότητα*

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο της Ανθούλας Βενέζη 

***

Με την Ιλόνα πηγαίναμε μαζί στο σχολείο. Αυτή βέβαια ήταν δύο τρία χρόνια μεγαλύτερη αλλα όταν ήρθε στην Ελλάδα δεν ήξερε καθόλου ελληνικά και πήγε σε μικρότερη τάξη. Έτσι γνωριστήκαμε…Αυτή ξεχώριζε με ήδη γυναικειο σωμα. μαλλια βαμμένα, έντονο βάψιμο, προκλητικα ρουχα και σπαστα ελληνικα.  Ζουσε σε ενα υπόγειο με τη μανα της που ηταν αρρωστη και δεν μιλουσε καθολου ελληνικα και με την αδερφη της που δουλευε καθαριστρια για να τα βγαλουν περα…Όλα αυτα τα χαρακτηριστικα της ηταν αρκετα για να θεωρηθει απο ολους καθηγητες και μαθητες, καμμενο χαρτι, ατομο χωρις μελλον, καποια που δεν αξιζει να ασχοληθεις μαζι της εκτος φυσικα αν ηθελες να την πηδηξεις. Και οι φημες οργιαζαν: Οτι πηγαινει με μεγαλυτερους για να την πληρωνουν,οτι παιρνει ναρκωτικα, οτι η αδερφη της ειναι πουτανα οτι ειναι τελος παντων μια βρωμορωσιδα που ουτε καν προσπαθει να κρυψει αυτο που ειναι, που  ουτε καν προσπαθει να γίνει μια απο μας. Όταν εγω εκανα παρεα μαζι της οι καθηγητες ερχόντουσαν να μου υπενθυμισουν να μην κανω κακες παρεες και να μην παρασυρομαι, οι φιλες μου ανησυχουσαν μην και μας παρει και μας η μπαλα και μας θεωρουν και μας ευκολες και πουτανες,. Και περνουσαν α χρονια ωσπου στο λυκειο δεν ηρθε τελικα ποτε και ετσι εχασα τα ιχνη της. Και εγω εφυγα απο την πόλη και πήγα να σπουδασω, οπως ολα τα ατομα με μελλον και προοπτικη. Ξαναακουσα για αυτη, οταν συναντησα μια παλια μου συμμαθητρια και στα πλαισια του κουτσομπολιου μου ειπε γελωντας μια ιστορια που ξεκινουσε καπως ετσι: Εμαθες για την ιλόνα? Παντρευτηκε λοιπόν, στα 19 με εναν αγροτη, απο καποιο ενδοξο χωριο της Κρητης και εμεινε εγκυος. Μολις είχε γεννήσει και ο τιμιος χωριατης συζυγος  υποπτευοταν οτι τον απαταει. Την πήγε λοιπον με τη βία στο σπιτι της μανας του και την εβαλε να παραδεχτει μπροστα της, τις αμαρτιες της (μαλλον η μανα του ηταν κατι σαν ανωτατος ηθικος κριτης). Στο τέλος της εξομολόγησης και μην αντέχοντας αυτη την προσβολη εβγαλε την καραμπινα (που καθε τιμιος χωριατης εχει για μια τετοια δυσκολη στιγμη) και την πυροβολισε στα γεννητικα όργανα, για το συμβολισμο του πραγματος φυσικα. Δεν αντεξε βλέπεις ο χωριατης να τον κοροιδευει ετσι η βρωμορωσιδα. Αλλωστε αυτος την εβαλε στο σπιτι του, την αποκατέστησε,  παρα τις φημες που ακουγονταν, παρ’οτι η μανα του τον προειδοποιουσε για το παπουτσι απο τον τοπο του και τους κινδυνους οταν μπλεκεις με αλλοδαπές. Και αυτος τι ζήτησε? Μια απλη ζωη. Με τη γυναικα του να τον υπηρετει, να την δερνει, να τη βιαζει οταν δε γινεται αλλιως, , να βγαινει με το κουτελο καθαρο στο καφενειο τελος παντων, οπως ολοι οι φίλοι του. Αυτη όμως ηταν αχαριστη. Προσβαλε την τιμη του, την αξιοπρεπεια του, τον γελοιοποιησε, του αφαιρεσε το υψιστο δικαιωμα του καθαρου κουτελου στο καφενειο. Αυτη η προσβολη μονο με αιμα μπορει να ξεπλυθει. Και ετσι εγινε. Για την Ιλόνα δεν υπήρχε καμια πιθανότητα, το είχαν προδιαγράψει όλοι, ήδη από τα δεκατρία της.

Πέρασε κάποιους μηνες στην εντατική η Ιλόνα μετα απο εκεινο το βραδυ. Την έσωσε ο αδεφός του συζύγου της που την φόρτωσε αιμοφυρτη στην κλουβα του αγροτικου του αυτοκινητου και την πεταξε εξω απο το νοσοκομειο. Μάλλον δεν ήθελε άλλα μπλεξίματα..

Και εγω την ξαναείδα, μετα απο κανένα χρόνο, με τα ίδια βαμμένα μαλλιά, με τα ίδια προκλητικα ρούχα, αλλα αυτη τη φορα  με νάρθηκα στη μεση να κραταει πατεριτσες και να μην μπορει να περπατησει. Στο σωμα της πλεον ηταν (εντυπωμενες) αποτυπωμένες οι συνεπειες της κριτικης λεβεντιας.

* Ο τίτλος είναι δανεισμένος απο το κείμενο της συλλογικότητας  cafe morgenland «ο Σερκαν δεν εχει καμια πιθανότητα»

***

http://risinggalaxy.wordpress.com/2013/06/24/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%8E/