Όσο περισσότερο το Κράτος και οι οικονομικοπολιτικές ολιγαρχίες αισθάνονται πως η κρίση που δημιούργησαν επιστρέφει εναντίον τους απειλώντας τα συμφέροντά τους, αφήνουν κατά μέρος τις κενές περιεχομένου νομοθετικά θεσπισμένες διακηρύξεις-ευχές περί δημοκρατίας και ελευθερίας και στρέφονται ανενδοίαστα εναντίον όσων αγωνίζονται για την κοινωνική επανάσταση, για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
Στις 15 Μαΐου 2013, με διάταξη του Ισπανικού Εθνικού Δικαστηρίου συνελήφθησαν στα σπίτια τους, στην περιοχή της Βαρκελώνης, πέντε Καταλανοί αναρχικοί, διαχειριστές σελίδων στο Facebook, η Yolanda, η Silvia, ο Juan, ο Xabier και ο José, κατηγορούνται για τη διάδοση απόψεων «που έχουν ως στόχο την εξάπλωση ανατρεπτικών ιδεών και την υποκίνηση ή/και διάπραξη εγκλημάτων εναντίον των συμφερόντων του Κράτους και του καπιταλισμού.» (Δικαστική εντολή της 17/05/2013). Για συμμετοχή σε διαδηλώσεις κατά τις οποίες υπήρξαν επεισόδια και για συμμετοχή σε «τρομοκρατικές συμμορίες». Οι πέντε αναρχικοί κρατούνται στις φυλακές του Soto del Real, βόρεια της Μαδρίτης, βιώνοντας στην πράξη τη στάση του κατασταλτικού καπιταλιστικού Κράτους απέναντι σε κάθε φωνή που αμφισβητεί τις κυρίαρχες αξίες και αγωνίζεται για την Ελευθερία, την Αυτοοργάνωση, την κοινωνική και πολιτική ισότητα – ιδανικά που αποτελούν τις ιδεολογικές βάσεις του αναρχικού κινήματος και τα οποία στις μέρες μας ποινικοποιούνται, ενώ παράλληλα ηθικοποιούνται συνειδησιακά το κέρδος, ο ανταγωνισμός και η διάλυση κάθε εστίας κοινωνικής αλληλεγγύης. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί μεμονωμένο, αλλά αντίθετα, πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί ως μέρος μιας αλυσίδας της ευρωπαϊκής κατασταλτικής μηχανής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε όλο και περισσότερες χώρες, οι πιο ριζοσπαστικές απόψεις μετονομάζονται από τους νομοθέτες σε εγκλήματα – αρκεί να θεωρηθούν κατ’ ουσίαν αντίθετες στις βασικές αρχές και μεθόδους επιβολής του καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού, το οποίο, όπως κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπο με μια σοβαρή (συστημική) κρίση του, εγκαταλείπει κάθε επίφαση δημοκρατίας. Ο καπιταλισμός δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια διαρκής υπόσχεση εκμετέλλευσης, βίας κάθε είδους, ανισότητας, καταστολής, αδικίας. Τίποτα παραπάνω από μια κατάσταση διαρκούς καταπίεσης, επιθετικής αποχαύνωσης και δημιουργίας απάθειας, βασιζόμενη στην χίμαιρα ενός ανούσιου – αλλοτριωτικού καταναλωτισμού σε μια κοινωνία όπου τα πάντα είναι στην κυριολεξία ή εν δυνάμει, εμπόρευμα..
Είναι αυτονόητο ότι δεν αναγνωρίζουμε τους νόμους αυτούς σε καμία τους έκφανση. Είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι οι νόμοι που θεσπίστηκαν χωρίς τη δική μας συνδιαμόρφωση είναι κανόνες επιβολής των συμφερόντων, επιθυμιών, βλέψεων αλλά και φόβων, των ολιγαρχιών εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Νόμοι όχι μόνο ηθικά αδικαίωτοι και πολιτικά φορτισμένοι από τις «αξίες» των δημιουργών τους (και μόνον), αλλά και ξεδιάντροπα βάρβαροι. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα στη δικαστική εξουσία να αποκλείει ανθρώπους από την κοινωνία με κριτήριο τα πολιτικά τους φρονήματα. Δεν θα ανεχτούμε μια νέα Ιερά Εξέταση με μανδύα νομιμότητας. Οι κοινωνίες πολέμησαν ενάντια σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ενάντια στην απληστία οικονομικών ολιγαρχιών, ενάντια σε κεφάλαιο και αφεντικά, ενάντια σην ίδια την ιδέα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο πόλεμος αυτός ποτέ δεν τελείωσε και δεν θα τελειώσει μέχρι να εξαφανιστεί η ανισότητα, η καταπίεση, η αδικία. Λευτεριά στους αναρχικούς συντρόφους-ισσες μας στην Ισπανία. Λευτεριά σε όσους τολμούν.