Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
by iamarevi
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
Από τον Νώντα Κούκα
Η εξέγερση φαίνεται και δεν είναι
Η προθεσιακότητα (πρέπει να) διακρίνει την υπερπληροφορία η οποία διέπει ένα υπερνοήμον σύμπαν. Ο απλός νοήμων παρατηρητής του οικείου ορατού σύμπαντος, διαθέτει απλή προθετικότητα και όχι προθεσιακότητα. Αλλά η απλή προθετικότητα δεν μπορεί να κατανοήσει την προθεσιακότητα του σύμπαντος: απέραντη α-νόητη πληροφορία, για ελαχιστότατες μονάδες νοήματος.
Ο όρος «προθεσιακότητα» συνάπτεται άμεσα με τον οντολογικό όρο «συνείδηση» – και όχι με τη συνείδηση τινός, που είναι όρος της φαινομενολογίας. Αυτό σημαίνει πως και οι όροι «αίσθηση/ψευδαίσθηση» δεν εμπίπτουν στην επικράτεια της ψυχολογίας αλλά της λογικής. Έτσι, η κοινή λογική, που είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την ψυχολογική κυρίως θέαση του κόσμου, συγχέει και αναμειγνύει τον υποκειμενικό (ψυχολογικό) ιδεαλισμό με τον αφελή ρεαλισμό. Για αυτό, δεν μπορεί να ανεχθεί την ανεξαρτησία της συνείδησης ως πληροφορίας από τη συνειδητή ροή της, που είναι η εντροπία της.
Η πραγματικότητα της συμμετρικής πληροφορίας είναι αντικειμενική, με την έννοια πως αυτή «κείται» καταρχήν στην υλική της εγγραφή σε χωροχρονικό υλικό. Κατά συνέπεια, η πληροφορία ως περιεχόμενο προϋπάρχει της πληροφορίας ως περιέχοντος. Με άλλα λόγια, η πληροφορία, ως καθολική συνείδηση, προϋπάρχει της πληροφορίας ως συνείδησης τινός.
Να γιατί η (ορατή) πραγματικότητα φαίνεται να χρειάζεται τόσο μεγάλη ποσότητα προσπάθειας, ώστε να προσλάβει μια ειδική δομή και όχι μια μπερδεμένη πολλαπλότητα δομών, μολονότι η αλήθεια είναι ότι η πραγματική πραγματικότητα δεν τη χρειάζεται.
Η πραγματικότητα της συμμετρικής πληροφορίας είναι αντικειμενική, με την έννοια πως αυτή «κείται» καταρχήν στην υλική της εγγραφή σε χωροχρονικό υλικό. Κατά συνέπεια, η πληροφορία ως περιεχόμενο προϋπάρχει της πληροφορίας ως περιέχοντος. Με άλλα λόγια, η πληροφορία, ως καθολική συνείδηση, προϋπάρχει της πληροφορίας ως συνείδησης τινός.
Τώρα μπορούμε να πούμε ότι η ολιστική πληροφορία της συνείδησης, που δεν είναι παρά η ίδια η Ιδέα της Επανάστασης, αναφέρεται στον χώρο, ενώ η θρυμματισμένη πληροφορία της επιμέρους συνείδησης τινός ανήκει στον χρόνο. Βέβαια, στο ψυχολογικό κομμάτι του «εγώ» μας, όπου κυριαρχεί η κίνηση, ο χωροχρόνος είναι αδιάσπαστος και ενιαίος. Άρα, και η ίδια η (προθεσιακή, οντολογική) πληροφορία της επανάστασης φαίνεται (σαν) αδιάσπαστη και ενιαία και προσλαμβάνεται (προθετικά) σαν επιμέρους εξέγερση (τινός)
Ιδού η παγίδευση στην ταύτιση της αντι-κειμενικής Επανάστασης με την υποκειμενική εξέγερση
3/8/2015
πηγή:
https://iamarevi.wordpress.com/2015/08/03/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%86%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/