Μα είναι διχαστικό! -από τον Άλφα Μι
Μόνιμη επωδός κάθε κειμένου υπεράσπισης του “Ναι” στο επερχόμενο δημοψήφισμα την Κυριακή, είναι η επίκληση στην εθνική ομοψυχία, όπως βέβαια αυτοι την ερμηνεύουν. Σπεύδουν να ξορκίσουν το δημοψήφισμα με το επιχείρημα, μεταξύ άλλων, ότι το ερώτημα είναι διχαστικό. Στο μυαλό μου έρχεται κατευθείαν η ρήση του Samuel Johnson: ο πατριωτισμός ειναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων.Όμως το να κατηγορήσεις τους θιασώτες του “Ναι” οτι διαθέτουν υπερβάλλoν απόθεμα εθελοδουλείας και δοσιλογισμού είναι κατι τετριμμένο και εύκολο για αυτό ας εξετάσουμε την ουσία αυτού του επιχειρήματος και ας δούμε κατα πόσο κατι τέτοιο ισχύει.
Πρώτα απο όλα, η ίδια η έννοια του δημοψηφίσματος εμπεριέχει την σύγκρουση απόψεων οι οποίες συμπηκνώνονται σε ένα ερώτημα για το οποίο καλούνται να τοποθετηθούν οι πολίτες μιας χώρας. Με λίγα λόγια αν δεν προϋπήρχε αυτή η διάσταση απόψεων στην ελληνική κοινωνία δεν θα υπήρχε και περιεχόμενο να γίνει δημοψήφισμα, θα ήταν σαν να ρωτάς ενα αυτονόητο ερώτημα και όλοι θα γελούσαν αντί να ιδρώνουν στα δελτία των ειδήσεων. Αντίθετα βλέπουμε τηλεοπτικές εκστρατείες φόβου να εξαπολύονται για να υποστηρίζουν το “Nαι” σε ένα κατά τα άλλα, διχαστικό ερώτημα. Και αυτό ειναι το σημείο που προσπαθούν να αποκρύψουν όσοι επικαλούνται επιχειρήματα περι διχασμού. Γιατί κάποιος πρέπει να ειναι αφελής ή βαλτός για να υποκρίνεται οτι μέχρι τωρα οι πολιτικές που βιώσαμε ειδικά στα χρόνια των μνημονίων δεν ήταν διχαστικές, και μαλιστα σκληρά ταξικά διχαστικές.
Όταν εφοπλιστές και βιομήχανοι απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές την ώρα που εμένα και εσένα μας χαρατσώνουν με τον ΕΝΦΙΑ και άλλους φόρους, αυτο τί είναι? Δεν είναι αυτό διχαστική πολιτική? Όταν ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, πλην της αριστεράς, σιγόνταρε την ατζέντα της Χρυσής Αυγής και μιλούσαν για “υπανθρώπους” και “εισβολείς”, τότε δεν υπήρχε διχασμός? Όταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ολόκληροι λαοί στοχοποιούνταν ώστε να δικαιολογηθεί η επιβολή ακραία αντικοινωνικών μέτρων και να ικανοποιηθουν τα πολιτικά ακροατήρια των “εταίρων” μας, αυτό δεν ήταν διχαστική πολιτική εκ μέρους των “συμμάχων” μας? Όταν τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης συστηματικά απέκρυπταν τις κινητοποιήσεις κατά του μνημονίου και στήριζαν την αφαίμαξη του ελληνικού λαού μεσω των μνημονιακών μέτρων αυτό δεν συνιστούσε διχασμό? Γιατί αλλίως δεν μπορεί να εξηγηθεί το ρεκόρ οικονομικής ανισότητας που κατέγραψε η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με έρευνες του ΟΟΣΑ. Οι φτωχοί, φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Αν αυτό δεν ειναι σκληρά ταξικά διχαστική πολιτική, τότε τι ειναι?
Και ερχόμαστε στην ουσία του ερωτήματος που θέσαμε. Ναι, κυριές και κύριοι το ερώτημα είναι διχαστικό, και πολύ μαλιστα. Γιατί ξεχωρίζει η ήρα απο το σιτάρι. Ξεχωρίζει όσους χύνανε κροκοδείλια δάκρυα για τις χιλιάδες αυτοκτονίες, την ακραία φτώχια και την κοινωνική κατάρρευση και όσοι έκαναν κάτι για να αλλάξει αυτό το καθεστώς που τα προκαλεί. Όσους στα λόγια καταδίκαζαν την διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις αλλά επιθυμούν την διαιώνιση αυτού του συστήματος που τις εξέθρεψε, και όσοι παλεύουν για την ανατροπή του. Ξεχωρίζει όσους συνειδητοποιούν οτι αν δεν ορθώσεις το αναστημα σου απέναντι στην εξαθλίωση έστω και με κόστος, μια ζωή θα σέρνεσαι σαν το σκουλήκι. Για αυτό λοιπόν την επόμενη φορά που θα σας πλασάρουν το επιχείρημα του διχασμού, δεχτείτε το με χαρά και πείτε στους συνομιλητές σας οτι είναι καλύτερο ενα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη δίχως τέλος.
http://www.nostimonimar.gr/%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%BB%CF%86%CE%B1-%CE%BC%CE%B9/Post navigationhttp://www.nostimonimar.gr/%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%BB%CF%86%CE%B1-%CE%BC%CE%B9/