Τι Κάνεις Όταν ο Παππούς σου Ήταν Ένας από τους Χειρότερους Ναζί Δολοφόνους της Ιστορίας
Εάν υπήρχε ένας άνθρωπος που να ταίριαζε γάντι στο παλιό αξίωμα «μπορείς να διαλέξεις τους φίλους σου αλλά όχι την οικογένειά σου» αυτός σίγουρα θα ήταν ο Rainer Höß. Ο 48χρονος Γερμανός γεννήθηκε σε ένα έθνος γνωστό επειδή βοήθησε να διαπραχθεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και έπειτα αρνήθηκε ότι ποτέ συνέβη.
Δεν ήταν παρά εκεί γύρω στα 12 όταν ο Rainer συνειδητοποίησε ότι ο παππούς του, ο Rudolf Höß ήταν από τους κορυφαίους εκτελεστές του Άουσβιτς. Ο παππούς Höß όχι μόνο επέβλεψε τη δολοφονία πάνω από 1,5 εκατομμύριο Εβραίων, τσιγγάνων και πολιτικών κρατουμένων, ήταν επίσης και ο εγκέφαλος πίσω από τη μετατροπή του Άουσβιτς από παλιό στρατώνα σε μια δολοφονική μηχανή ικανή να σφαγιάσει 2.000 ανθρώπους την ώρα. Ο παππούς σχεδίασε ακόμα και τους θαλάμους αερίων και εισήγαγε τη χρήση του αέριου Zyklon B, που χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση παιδιών και ηλικιωμένων.
Κι αν αυτό δεν είναι αρκετά τρομακτικό, ο Rainer Höß διέπραξε όλες εκείνες τις φρικαλεότητες μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από τη βίλα της οικογένειάς του, όπου ο πατέρας του Rainer μεγάλωσε παίζοντας με παιχνίδια φτιαγμένα από τους κρατουμένους στο Άουσβιτς και μαζεύοντας φράουλες σκονισμένες με την τέφρα ανθρώπινων λειψάνων.
Και οι δυο γονείς του Rainer είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου από τη ναζιστική προπαγάνδα, ότι ο παππούς του ήταν ήρωας πολέμου. Έμαθε την ωμή αλήθεια για το παρελθόν του παππού του από τους δασκάλους που είχε στο σχολείο - μια αποκάλυψη που εξήγησε γιατί οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας τινάζονταν στην εκφορά του επωνύμου του, γιατί δεν του επιτρέπονταν οι σχολικές εκδρομές στο Άουσβιτς και γιατί ο κηπουρός του σχολείου, επιζών από το Ολοκαύτωμα τον έκανε μαύρο στο ξύλο στην αυλή του σχολείου.
Αντιδρώντας στην άρνηση της οικογένειας του να παραδεχθεί το ρόλο του Rudolf Höß στη γενοκτονία, ο Rainer έκοψε όλους τους δεσμούς μαζί της πριν από τρεις δεκαετίες και έχει αφιερώσει την ενήλικη ζωή του στο να πολεμάει τους αρνητές του Ολοκαυτώματος παρά το γεγονός ότι αυτό τον έχει μετατρέψει σε μαύρο πρόβατο για την οικογένειά του.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να είμαι μέλος μιας οικογένειας που όχι μόνο αντιλαμβάνεται έναν κατά συρροή δολοφόνο ως ήρωα, αλλά και ως θύμα των Εβραίων και των συμμάχων» μου είπε ο Rainer. «Παρά το γεγονός της ύπαρξης χιλιάδων ιστορικών ντοκουμέντων και αυτοπτών μαρτύρων που αποδεικνύουν τι έκανε ο παππούς μου, εξακολουθούν να επιλέγουν να το αρνούνται».
Ακόμα και η 80χρονη θεία του Inge-Brigitt, ένα πρώην μοντέλο του οίκου Balenciaga που πέρασε τα τελευταία 40 χρόνια στην Ουάσινγκτον εργαζόμενη σε μια διοικούμενη από εβραίους μπουτίκ (ναι, απίστευτη ειρωνεία) τον αποκάλεσε «ψεύτη, εθισμένο στα ναρκωτικά, διψασμένο για διασημότητα, πεινασμένο για τα χρήματα, διαβολικό νεαρό άνδρα» σε συνέντευξη με τοExberliner.
Παρόλο που η Inge-Brigitt δεν αρνείται ότι Εβραίοι δολοφονήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν πιστεύει ότι ήταν εκατομμύρια. Ακόμα κι όταν ο Thomas Harding της Washington Post της επισήμανε ότι ο πατέρας της ομολόγησε ότι ήταν υπεύθυνος για το θάνατο περισσότερων από ένα εκατομμύριο Εβραίους, ισχυρίστηκε ότι οι Βρετανοί απλά «του το εκμαίευσαν βασανίζοντάς τον».
Η θεία Inge-Brigitt δεν είναι η μόνη Höß που νιώθει έτσι. Σύμφωνα με το Exberliner η αποξενωμένη ανιψιά του Rainer η Anita Höß η οποία ζει στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, τον Αύγουστο του 2013 ανήρτησε το παρακάτω σε ένα φόρουμ για το Ολοκαύτωμα: «Δεν ντρέπομαι για τα υπερβολικά που λέγονται ότι πέρασαν οι Εβραίοι στη διάρκεια του Β'Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλα έθνη υπέστησαν πολύ χειρότερα - οι Ρώσοι από τον Στάλιν και άλλες εθνότητες κάτω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Οι Εβραίοι εξακολουθούν να παρουσιάζονται ως θύματα - είναι καιρός να προχωρήσουν».
Σοκαρισμένος και συγκλονισμένος από δηλώσεις σαν κι αυτή, ο Rainer είπε ότι δείχνει τους ιδεολογικούς σπόρους που φύτεψε ο παππούς του πριν από 70 χρόνια και οι οποίοι δυστυχώς εξακολουθούν να αποδίδουν καρπούς.
«Εάν ποτέ είχα την ευκαιρία να συναντήσω κατά πρόσωπο την Anita, απλά θα την προσκαλούσα να ταξιδέψει μαζί μου στο Άουσβιτς, να μιλήσει με επιζώντες» είπε.
Για πρώτη φορά, ο Rainer επισκέφθηκε το Άουσβιτς το 2009. Η επίσκεψη τον βοήθησε να έρθει σε επαφή με επιζώντες και τις οικογένειές τους. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια, συνάντησε την Eva Mozes Kor, η οποία υπέστη τα φοβερά πειράματα του αξιωματικού των SS Josef Mengele στο Άουσβιτς. Σήμερα «έχουν μια τόσο οικεία και οικογενειακή σχέση» που τον έχει υιοθετήσει ως εγγονό της.
«Η σχέση μας συμβολίζει το ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει μίσος μεταξύ εθνοτικών ομάδων» μου είπε ο Rainer.
Μια άλλη φιλική σχέση που ανέπτυξε κατά την επίσκεψη του στο Άουσβιτς ήταν με τον Εβραίο φωτογράφο Marc Erwin Babej, γιο επιζώντα από το Τερεζίν. Ο Babej φωτογράφισε προσφάτως τον Rainer για τη φωτογραφική σειρά Mischlinge (Διασταυρώσεις) που απεικονίζει τους Γερμανούς της μεταπολεμικής γενιάς περιτριγυρισμένους από κειμήλια του Γ'Ράιχ.
Το 2010, ο Rainer πήγε στο Ισραήλ για να πάρει μέρος σε ένα ισραηλο-γερμανικό ντοκιμαντέρ με τίτλο τα Παιδιά του Χίτλερ. Η ταινία είναι για τους απογόνους των πιο ισχυρών προσωπικοτήτων του ναζιστικού καθεστώτος- Heinrich Himmler, Hans Frank, Hermann Göring, και Rudolf Höss- που αντιμετώπισαν την τρομακτική κληρονομιά που συνδέεται με τα επώνυμά τους. Στην ταινία, μια ομάδα φοιτητών ρώτησε τον Rainer, «Τι θα έκανες στον παππού σου εάν τον έβλεπες σήμερα;». Χωρίς δεύτερη σκέψη ο Rainer απάντησε «Θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια».
«Αυτή ήταν εξαιρετικά φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή για μένα» μου είπε. «Στάθηκα μπροστά σε όλους εκείνους τους νεαρούς Εβραίους φοιτητές ως ο εγγονός ενός κατά συρροή δολοφόνου Εβραίων. Παρόλο που η ερώτησή τους δεν θα πάρει ποτέ πραγματική απάντηση, προσπάθησα να απαντήσω όσο το δυνατό πιο ειλικρινά».
Τα τελευταία χρόνια, ο Rainer κληρονόμησε ένα πυράντοχο μπαούλο, βάρους 28 κιλών, διακοσμημένο με τη σβάστικα -δώρο του Himmler στον παππού του- που περιείχε πάνω από 2.100 αδημοσίευτες σελίδες του ημερολογίου του Rudolf Höß για τις εμπειρίες του στο Άουσβιτς και πώς ενίσχυσε τη διαδικασία της Γενοκτονίας, καθώς επίσης και εκατοντάδες οικογενειακές φωτογραφίες και έγχρωμα σλάιντ, προσωπικά αντικείμενα καθώς ένα χρυσό δαχτυλίδι με σφραγίδα.
Όταν επιχείρησε να πουλήσει το ναζιστικό οικογενειακό κειμήλιο στο ισραηλινό μνημείο Yad Vashem του Ολοκαυτώματος, το 2009, δέχθηκε τα πυρά των ισραηλινών μέσων ενημέρωσης επειδή προσπάθησε να βγάλει κέρδος από το Ολοκαύτωμα.
«Εάν το θέμα μου ήταν πραγματικά τα χρήματα, θα το είχα πουλήσει σε κάποια ναζιστική οργάνωση» είπε. «Έχω πλήρη επίγνωση ότι ήταν μια ηλίθια κίνηση, για την οποία έχω επανειλημμένως ζητήσει συγγνώμη δημοσίως και έχω δεχθεί διεθνές ράπισμα».
Αργότερα δώρισε το μπαούλο στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας στο Μόναχο, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Έχει παραχωρήσει πολλά έγγραφα από το μπαούλο σε ομάδα δικηγόρων, οι οποίοι στην παρούσα φάση προσπαθούν να φέρουν πρώην φρουρούς των SS ενώπιον της δικαιοσύνης. Τους συνοδεύει ακόμα και στα ταξίδια τους στις ΗΠΑ.
Παρόλο που βοηθάει για να παρουσιαστούν οι ναζί ενώπιον της δικαιοσύνης, το βασικό εργαλείο του στη μάχη κατά της κληρονομιάς του παππού του είναι να προσεγγίζει τους νέους ανθρώπους. Η εκπαίδευση των νέων όσο αφορά στους κινδύνους του νεοναζισμού και του ακροδεξιού εξτρεμισμού στη Γερμανία έχει γίνει δουλειά πλήρους απασχόλησης για εκείνον. Την περασμένη χρονιά μίλησε σε περισσότερα από 70 σχολεία.
«Οι μαθητές αντιδρούν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό στην ιστορία μου, κάνουν πολλές ερωτήσεις στη συνέχεια και μοιράζονται ακόμα και ιστορίες που τους έχουν πει οι παππούδες τους» είπε.
Πέρα από τις ομιλίες του, ο Rainer ελπίζει ότι στο μέλλον η γερμανική κυβέρνηση θα χρηματοδοτήσει την πραγματοποίηση σχολικών εκδρομών στο Άουσβιτς, έτσι ώστε τα παιδιά να νιώσουν τα ίδια το συναισθηματικό βάρος του Ολοκαυτώματος.
«Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Άουσβιτς, βλέπω νέους ανθρώπους να συγκινούνται και να ξεσπούν σε δάκρυα, να μένουν άφωνοι μπροστά στην κτηνωδία που συνέβη εκεί πέρα» είπε.
Παρόλο που ο Rainer παραδέχεται ότι πιθανώς θα κουβαλάει πάντοτε το βαρύ σταυρό που έβαλε ο παππούς του στους ώμους του, εναπόκειται σε εκείνον να μιλήσει και να κάνει ότι μπορεί έτσι ώστε ο ναζισμός να μην έχει ξανά άνοδο.
Σε βίντεο που παρήγαγε για την εκστρατεία Never Forget to Vote της Σοσιαλιστικής Νεολαίας Συνασπισμού της Σουηδίας, ο Rainer είπε «γνωρίζω περισσότερο από πολλούς ανθρώπους την επιθυμία να ξεχάσεις. Υπήρξαν φορές που ήθελα να αρνηθώ το παρελθόν μου, να προσποιηθώ ότι ήμουν κάποιος άλλος. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το παρελθόν μας, ανεξάρτητα του πόσο πονάει. Διότι, όταν ξεχνάμε, η ιστορία επαναλαμβάνεται».
Emily Wasik
Πηγή: vice
Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Συναφές: