Ο Αριστείδης Μπαλτάς και οι ταξιδιώτες του Χρόνου
by
Μιας και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την Οικονομία μάλλον έχει αφήσει χωρίς δουλειά τους πολιτευτές και τους προπαγανδιστές του «μαύρου μετώπου», από κάπου έπρεπε να πιαστούν. Έψαξαν λοιπόν καλά-καλά τα στοιχεία της πολιτικής της κυβέρνησης, κι αφού δεν βρήκαν τίποτε που να φέρνει σε Αριστερά, κονσερβοκούτια, μπολσεβικισμό και όλα όσα ωραία μας είχαν υποσχεθεί από τα κανάλια τους προεκλογικά, πιάστηκαν από τις μικρές αλλαγές στην Εκπαίδευση για να ξεκινήσουν το δικό τους «κίνημα της κατσαρόλας».
Όλος αυτός ο θίασος της «Αριστείας και της Προόδου» μας παρουσιάστηκε δυναμικά (με τη βοήθεια των ΜΜΕ φυσικά, που είδαν «στρατιές» εκεί που ένα νορμάλ μάτι θα έβλεπε «τρεις κι ο κούκος») πριν λίγες μέρες πίσω από το λάβαρο με το απίστευτα ευφυές σύνθημα «όχι Μπαλτά στην Παιδεία» (κάπου εδώ, οι διαφημιστές της γνωστής παιχνιδο-αλυσίδας έχουν ξεραθεί στο γέλιο). Το νήμα που διαπερνά τις τοποθετήσεις όλων αυτών των πανάξιων και προκομμένων ανθρώπων, που στη ζωή τους οι περισσότεροι πήγαν μπροστά με τον ιδρώτα του προσώπου τους (στο τένις κλαμπ και στη μπιρίμπα δηλαδή) είναι ότι «ο Μπαλτάς μας πάει 40 χρόνια πίσω».
[Εδώ βέβαια υπάρχει μια σοβαρή σύγκρουση στερεοτύπων: Όλοι αυτοί οι άχρηστοι τόσα χρόνια μας βομβαρδίζουν με την κοινοτοπία ότι «στα παλιά χρόνια μαθαίναμε γράμματα!!!», το «40 χρόνια πίσω» μας το παρουσίαζαν σαν το «καλό» που υπήρχε πριν να «εμφανιστεί ο Αντρέας και να τους μάθει να κατεβάζουν τους διακόπτες»]
Εντάξει, μας περνούν για ηλίθιους. Γενικά να ξέρεις ότι όποιος θέλει να σε πείσει κι αρχίζει να αναφέρει τα «μπροστά» και τα «πίσω», σε περνάει για ηλίθιο. Το απορρυπαντικό Χ πηγαίνει το πλύσιμο 50 χρόνια μπροστά. Κατάλαβες?
Ο κάθε ανόητος, εκεί που δεν έχει τι να πει για να σε ρίξει, πετάει μια βλακεία ότι «μας πηγαίνουν πίσω» ή «εμείς βαδίζουμε μπροστά», έτσι ξεροσφύρι. Αυτές όμως οι παραστάσεις αποκτούν νόημα μόνο όταν ορίσεις με σαφήνεια ποια είναι εκείνα τα στοιχεία του «πίσω» ή «μπροστά» που θες να αποφύγεις ή επιθυμείς αντίστοιχα.
Είμαι σίγουρος ότι ασυναίσθητα πολλοί άνθρωποι τσίμπησαν στο αιώνιο αυτό ρητορικό τρυκ: «αφού αυτός ο Μπαλτάς μας πάει 40 χρόνια πίσω, αυτός ο Μπαλτάς πρέπει να είναι πολύ κακός άνθρωπος». Ας μπούμε λοιπόν στη χρονομηχανή των «αρίστων» μας κι ας δούμε τι υπήρχε 40 χρόνια πριν στην Εκπαίδευση και ποιος πραγματικά ηδονίζεται μ’αυτό.
«40 χρόνια πίσω» δεν υπάρχει παιδαγωγική ελευθερία, ο/η εκπαιδευτικός είναι στο έλεος του κομματάρχη/επιθεωρητή κι αλίμονο μην του ξεφύγει καμιά κουβέντα παραπάνω. Συνδικαλιστικά δικαιώματα επίσης δεν υπάρχουν. Όσοι συνάδελφοι/ισσες στάθηκαν όρθιοι επί Χούντας και προσπαθούν να ξαναζωντανέψουν το κίνημα, διώκονται αλύπητα. Τα παιδιά, φορώντας τις ποδιές τους, διδάσκονται σε μια ακατανόητη ψευδογλώσσα και ελέγχονται αυστηρά για τη συμπεριφορά τους μέσα κι έξω απ’το σχολείο. Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά δεν προχωρούν πέρα απ’το Δημοτικό ενώ απ’αυτά που συνεχίζουν, πάλι σχεδόν τα μισά σταματούν στο Γυμνάσιο.
Πριν λοιπόν γυρίσουμε στο σήμερα και στο σατανικό Αριστείδη Μπαλτά, ας κάνουμε μια μικρή στάση στο 2014, όπου το πρόγραμμα του θιάσου των «αρίστων» μας υλοποιείται γοργά και έχει ήδη αποτελέσματα: Η παιδαγωγική ελευθερία χτυπιέται με την ανάδυση του νεοεπιθεωρητισμού, συνάδελφοι/ισσες της Τεχνικής Εκπαίδευσης πετιούνται έξω και τομείς ολόκληροι κλείνουν σε μια νύχτα, οι διώξεις αγωνιζομένων εκπαιδευτικών παίρνουν και δίνουν, οι Πανελλαδικές εξετάσεις γίνονται με επιστρατευμένους εκπαιδευτικούς, εφαρμόζεται το «νέο Λύκειο» της αμάθειας και οι εξετάσεις με την «τράπεζα θεμάτων» κι ένα τεράστιο ποσοστό μαθητών/ριων σπρώχνεται έξω απ’το σχολείο, στην κατάρτιση και τη μαθητεία ενώ οι μαθητικές κινητοποιήσεις αντιμετωπίζονται με τους εισαγγελείς. Να λοιπόν ποιοι επιχείρησαν να φέρουν την Εκπαίδευση ακριβώς εκεί που ήταν «40 χρόνια πίσω»!!!
Αυτό είναι το όραμα των «αρίστων» της συμφοράς για την Εκπαίδευση. Αυτό είναι το πραγματικό «40 χρόνια πίσω». Μ’αυτό το όραμα ήρθε αντιμέτωπος ο κόσμος της Εκπαίδευσης, αντιστάθηκε και πέτυχε νίκες. Μην ξεγελιέσαι, ο συρφετός των «αρίστων» δεν στοχεύει τόσο στον Αριστείδη Μπαλτά (αν και δεν θα τους κακόπεφτε η εξουδετέρωσή του…). Ο στόχος τους είναι κυρίως η οργανωμένη δράση των εργαζομένων, το παράδειγμά μας, που όταν όλοι μας έλεγαν «παρατήστε το» εμείς παλέψαμε και φέραμε πίσω τους απολυμένους μας. Ο στόχος τους είναι εκείνο το κίνημα που στάθηκε απέναντι στο νεοεπιθεωρητισμό και το ταξικό κόσκινο της «τράπεζας θεμάτων». Ο στόχος τους είναι, σε τελική ανάλυση, εκείνη η δύναμη που επέβαλλε τις όποιες προοδευτικές αλλαγές τότε «40 χρόνια πίσω», αλλά και η δύναμη που τσάκισε τις κυβερνήσεις των Σαμαροβενιζέλων χθες.
Ας μην έχουν αμφιβολία. Σε κάθε βήμα που δεν κάνει ο Αριστείδης Μπαλτάς, σε κάθε πισωγύρισμα, θα είμαστε εκεί με τις αγωνίες, τους αγώνες και τις νίκες μας. Κι εμείς την Εκπαίδευση δεν θα την πάμε ούτε «μπροστά» ούτε «πίσω». Θα την πάμε εκεί που τη χρειάζεται η ανθρωπότητα, μακριά απ’το θλιβερό πορνείο της Αγοράς που ονειρεύονται οι «φρουροί της αριστείας».
πηγή:
https://lefterisp.wordpress.com/2015/05/20/20-4/