Οι πρωταγωνιστές της Δίκης της Νυρεμβέργης.

Στις 7 Οκτωβρίου 1946 πριν δηλαδή 65 ολόκληρα χρόνια έχουμε την περιβόητη έκδοση των 22 κατηγορούμενων για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από την στρατιωτική και πολιτική αφρόκρεμα της ναζιστικής Γερμανίας. Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες ίσως, οι πιο σκληρές και αδυσώπητες προσωπικότητες που έβγαλε ποτέ αυτός ο ταλαιπωρημένος κόσμος. Εγκλήματα κατά της ειρήνης, εγκλήματα πολέμου εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας… Δεν χωράει το μυαλό ενός ανθρώπου τον τρόπο με τον οποίο δρούσαν μερικοί άνθρωποι. Το αστείο της υπόθεσης θα μπορούσαμε να πούμε είναι ότι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Ο κόσμος το’χει βούκινο και σεις κρυφό καμάρι θα συμπλήρωνα εγώ. Σε λίγο καιρό θα έχουμε και την επέτειο της πρώτης δίκης στις 20 Νοεμβρίου του 1945 όπου και ξεκίνησε η πρώτη δίκη των 22 βαρβάρων. Οι 12 από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο, 4 σε φυλάκιση, ενώ όσοι απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες έπρεπε να ακολουθήσουν πρόγραμμα ΄΄αποναζικοποίησης΄΄ των Συμμάχων. Έχουν πραγματικά ενδιαφέρον οι σκέψεις μερικών τέτοιων απερίγραπτων μυαλών που σκόρπισαν το θάνατο και την δυστυχία, δείχνοντας το χειρότερο πρόσωπο που κρύβει η ανθρωπότητα.

O Karl Dönitz ήταν διοικητής του γερμανικού ναυτικού κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, τον είχε επιλέξει ο ίδιος ο Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια της δίκης έλεγε τα εξής :΄΄ Οι πολιτικοί έφεραν τους Ναζί στην εξουσία. Είναι αυτοί που επέφεραν όλα αυτά τα αηδιαστικά εγκλήματα και πρέπει τώρα εμείς να κάτσουμε στο εδώλιο μαζί τους και να μοιραστούμε το φταίξιμο! ΄΄ Καταδικάστηκε σε δεκαετή φυλάκιση, πέθανε το 1981.

O Hans Michael Frank ήταν ένας Γερμανός διοικητής ο οποίος εργάστηκε για το κόμμα των Ναζί τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 ενώ αργότερα ήταν υψηλό στέλεχος της ναζιστικής Γερμανίας. Πολιόρκησε την Πολωνία και είναι γνωστός ως ΄΄Εβραϊκός χασάπης της Κρακοβίας΄΄. Έλεγε τα εξής : ΄΄ Μην αφήσεις κανένα να σου πει ότι δεν είχε ιδέα. Όλοι ένιωθαν πως υπήρχε κάτι φρικτά λάθος με αυτό το σύστημα. O Χίτλερ ντρόπιασε τη Γερμανία για πάντα! Πρόδωσε και ντρόπιασε τους ανθρώπους που τον αγάπησαν. Θα είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτώ την ενοχή μου… Καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού.  ΄΄Οι Εβραίοι πρέπει να εξοντωθούν..΄΄ Έτσι υποστήριζε πριν.

Ο Wilhelm Frick ήταν υπουργός Εσωτερικών του Γ΄ Ράιχ και ήταν γνωστός για μία σειρά αντισημιτικών νομοθετημάτων. ΄΄ Ο Χίτλερ δεν ήθελε να γίνουν τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο. Εγώ ήθελα τα πράγματα να γίνουν με νόμιμα μέσα. Άλλωστε είμαι ένας δικηγόρος.΄΄Καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Για την απόφαση αυτή δήλωνε τα εξής :΄΄ Κρέμασμα- δεν περίμενα κάτι το διαφορετικό.  Ελπίζω να το ξεπεράσουν σύντομα.΄΄

 Ο Hans Georg Fritzsche ήταν αξιωματικός των Ναζί, δημοσιογράφος ο οποίος δούλεψε για τη γερμανική κυβέρνηση. Ήταν γνωστός σχολιαστής με έμφαση στη ναζιστική προπαγάνδα. Στη δίκη της Νυρεμβέργης δήλωνε :      ΄΄ Έχω και ξεγελαστεί και παγιδευτεί από τη δολοφονική μηχανή του Χίμλερ. Αφήστε μας να εξηγήσουμε τη θέση μας στον κόσμο, για να μην πεθάνουμε τουλάχιστον κάτω από αυτό το φοβερό βάρος ντροπής…΄΄ Αρχικά αθωώθηκε ενώ στη συνέχεια καταδικάστηκε πάλι και αθωώθηκε ξανά το 1950. Πέθανε το 1953.

Ο Walther Funk ήταν διακεκριμένο στέλεχος των ναζί και υπηρέτησε ως Υπουργός Οικονομικών στη ναζιστική Γερμανία από το 1937 ως το 1945. Η δήλωσή του είναι χαρακτηριστική: ΄΄Εγώ υπέγραψα τους νόμους για την αρειοποίηση της εβραϊκής περιουσίας. Εάν αυτό με κάνει ένοχο ή όχι, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά το ότι με καθιστά ηθικά ένοχο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Έπρεπε να είχα ακούσει τη γυναίκα μου στο τέλος.  Eίπε καλύτερα να αφήναμε στην άκρη την όλη επιχείρηση του υπουργείου και να μετακομίζαμε σε ένα τριάρι διαμέρισμα.΄΄ Kαταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αποφυλακίστηκε το 1957 για λόγους υγείας και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Ο Hermann Wilhelm Göring ήταν Γερμανός πολιτικός, στρατιωτικός ηγέτης και ηγετικό μέλος του ναζιστικού κόμματος και σύμβουλος του ΄΄τετραετούς πλάνου΄΄. Δήλωνε λοιπόν τα εξής : ΄΄ Προσχώρησα στο κόμμα ακριβώς γιατί ήταν επαναστατικό, όχι τόσο για το ιδεολογικό του περιεχόμενο.. Όλη η συνωμοτική ιδέα ήταν παράλογη. Είχαμε εντολές να υπακούμε στο κράτος. Δεν ήμασταν μία ομάδα εγκληματιών που συναντιόταν στα δάση μέσα στο κατασκόταδο για να σχεδιάσει μαζικές δολοφονίες. Οι 4 πραγματικοί συνωμότες λείπουν :ο  Himmler, ο Bormann, και ο Goebbels. Αυτή είναι μία πολιτική νίκη για τους νικητές και θα είναι κάτι καλό όταν η Γερμανία το συνειδητοποιήσει…΄΄ Αυτοκτόνησε μία μέρα πριν τον προγραμματισμένο απαγχονισμό αφήνοντας ένα σημείωμα που έλεγε :΄΄ Δεν θα είχα καμία αντίρρηση να με πυροβολήσουν, αλλά σκέφτηκα ότι ο απαγχονισμός δεν αρμόζει για έναν άνδρα της δικής μου θέσης.΄΄

O Rudolf Walter Richard Hess  ήταν επιφανής πολιτικός του ναζιστικού κόμματος και ήταν εκπρόσωπος του Αδόλφου Χίτλερ κατά τη δεκαετία του ’20 και του ’30. Ο Hess ήταν ο πρώτος διοικητής των «Κέντρων Ευθανασίας», όπου θανατώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί και Αυστριακοί πολίτες οι οποίοι κρίθηκαν «ανάξιοι να ζουν» με το πρόσχημα ασθενειών ή αναπηριών. Έλεγε πως ΄΄ είναι απλά ακατανόητο πως συνέβησαν όλα αυτά (οι θηριωδίες). Κάθε ιδιοφυΐα έχει το δαίμονα μέσα της.  Όλα είναι πολύ τραγικά. Aλλά τουλάχιστον έχω την ευχαρίστηση να γνωρίζω ότι προσπάθησα να κάνω κάτι για να λήξω τον πόλεμο.΄΄Ο Hess  καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Παρέμεινε στη φυλακή μέχρι και την αυτοκτονία του σε ηλικία 93 χρόνων.

Ο Alfred Josef Ferdinand Jodl ήταν Γερμανός στρατιωτικός αξιωματικός και σύντομα διορίστηκε επικεφαλής του Επιχειρησιακού Τμήματος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας (Wehrmacht) και υπό αυτή την ιδιότητα συμμετείχε στην καταστροφή της Τσεχοσλοβακίας. Μία εξίσου ΄΄ειλικρινής΄΄ δήλωση : ΄΄ Δεν έχω καμία ιδέα για το 90% των κατηγοριών. Τα εγκλήματα είναι απίστευτα φρικτά εάν είναι αληθινά. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να αποτυγχάνουν στο να αναγνωρίσουν τις υποχρεώσεις ενός στρατιώτη να ακολουθεί εντολές. Αυτός είναι o κώδικας που ζούσα ολόκληρη τη ζωή μου.΄΄ Ο Jodl απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1946 αν και είχε ζητήσει να εκτελεστεί από απόσπασμα. Στη δίκη της Νυρεμβέργης είχε πει πως ΄΄ δεν είναι θέμα του στρατιώτη να κρίνει τον επικεφαλής του, είθε η Ιστορία ή ο Παντοδύναμος να το κάνει αυτό΄΄. Απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου στη Νυρεμβέργη.

Ο Ernst Kaltenbrunner ήταν υψηλόβαθμος Αυστριακός αξιωματούχος και πρόεδρος της Interpol και  είχε τον έλεγχο του συστήματος των στρατόπεδων συγκέντρωσης. Ήταν επίσης συνυπεύθυνος για την ΄΄τελική λύση΄΄ του εβραϊκού ζητήματος με το θάνατο 6 εκατομμύρια Εβραίων. Με τη σειρά του είπε χαρακτηριστικά : ΄΄Όταν είδα τον τίτλο της εφημερίδας ΄΄ Συνελήφθη ο  ειδικός των θάλαμων αερίων΄΄και ένας Αμερικανός υπολοχαγός μου το εξήγησε, χλώμιασα από έκπληξη. Πώς μπορούν να λένε τέτοια πράγματα για μένα; To μόνο που έκανα ήταν το χρέος μου ως νοήμων όργανο και αρνούμαι να χρησιμοποιηθώ ως υποκατάστατο του Χίμλερ.΄΄ Απαγχονίστηκε επίσης στις 16 Οκτωβρίου του 1946 στη Νυρεμβέργη.

O Wilhelm Bodewin Gustav Keitel ήταν ένας από τους ανώτερους στρατιωτικούς ηγέτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Είχε εμπλακεί σε συνοπτικές εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου άνευ στρατοδικείου.  Έλεγε πως ΄΄ όλοι πιστεύουμε τόσο πολύ σ’αυτόν (Χίτλερ) και αναμένουμε να πάρουμε πάνω μας όλο το φταίξιμο και την ντροπή! Αυτός μας έδωσε τις εντολές. Έλεγε συνεχώς ότι όλα ήταν δική του ευθύνη. Θα υποφέρω περισσότερο το μαρτύριο της συνείδησης και της ντροπής σε αυτό το κελί όσο κανένας άλλος.΄΄ Απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Konstantin Freiherr von Neurath ήταν ένας Γερμανός διπλωμάτης γνωστός κυρίως για τις υπηρεσίες του ως Υπουργός Εξωτερικών μεταξύ του 1932 και του 1938. Mεταξύ άλλων δήλωσε πως ΄΄ο Χίτλερ ήταν φυσικά ένας ψεύτης κάτι το οποίο γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο. Δεν είχε απλά κανένα σεβασμό για την αλήθεια. Αλλά κανένας δεν το αναγνώριζε στην αρχή. Πιθανόν να είχε συνωμοτήσει με την μικρή συμμορία των μπράβων του αργά τη νύχτα. Καμιά φορά θα επικοινωνούσε στις 1, στις 2, στις 3 το πρωί..΄΄ Ο Neurath καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση. Αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας το 1954 και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Ο Franz von Papen υπηρέτησε ως Καγκελάριος της Γερμανίας το 1932 και ως Αντικαγκελάριος υπό τον Χίτλερ το 1933-1934 ενώ συνέβαλε στην εδραίωση του ναζιστικού ελέγχου το 1933. Υποστήριζε τα εξής : ΄΄Θεωρώ πως αρχικά ήθελε το καλύτερο για τη Γερμανία (Χίτλερ) αλλά αργότερα εξελίχθηκε σε μία παράλογα δαιμονική δύναμη με τις κολακείες των υποστηρικτών του – -Himmler, Goering, Ribbentrop- κλπ. Προσπάθησα να τον μεταπείσω ότι ήταν λάθος στις αντι-εβραϊκές του πολιτικές πολλές φορές. Στην αρχή φαινόταν να με άκουγε αλλά στη συνέχεια δεν είχα καμία επίδραση πάνω του.΄΄Ο Franz von Papen αθωώθηκε.

Ο Erich Raeder ήταν αξιωματικός του γερμανικού ναυτικού πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αν και αντιπαθούσε το ναζιστικό κόμμα, ωστόσο υποστήριξε σθεναρά τον Αδόλφο Χίτλερ, διαφωνώντας όμως σε πάρα πολλά άλλα ζητήματα. Έλεγε τα εξής : ΄΄δεν έχω αυταπάτες σχετικά με αυτή τη δίκη. Λογικά, θα απαγχονιστώ ή θα εκτελεστώ. Κολακεύομαι με τη σκέψη ότι θα εκτελεστώ : θα το ζητήσω τουλάχιστον. Δεν έχω καμία επιθυμία να υπηρετήσω μία ποινή φυλάκισης στην ηλικία μου.΄΄ Ο Raeder καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Μετά από εννέα χρόνια αποφυλακίστηκε το 1955 και πέθανε το 1960 σε ηλικία 84 ετών.

Ο Ulrich Friedrich Wilhelm Joachim von Ribbentrop ήταν Υπουργός Εξωτερικών στη ναζιστική Γερμανία από το 1938 ως το 1945. Ο Ribbentrop συμμετείχε στο επιθετικό σχέδιο εναντίον της Τσεχοσλοβακίας και συνέβαλε στις επιθέσεις κατά της Ρωσίας και της Πολωνίας καθώς και στις απελάσεις Εβραίων της Γαλλίας και της Ιταλίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της Ανατολικής Ευρώπης. Υποστήριξε τα εξής: ΄΄Είμαστε μόνο ζωντανές σκιές, τα απομεινάρια μιας νεκρής περιόδου που πέθανε μαζί με τον Χίτλερ. Ακόμα κι αν κάποιοι από μας ζήσουν 10 ή 20 χρόνια ακόμα, αυτό δεν έχει καμία διαφορά.΄΄Ο Ribbentrop απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Alfred Rosenberg θεωρείται ως βασικός θεωρητικός του ναζισμού, ένας από τους κύριους συγγραφείς  της ιδεολογίας η οποία συμπεριελάμβανε τη ρατσιστική θεωρία, τους διωγμούς των Εβραίων κλπ. Έλεγε λοιπόν : ΄΄δεν είπα ότι θεωρώ τους Εβραίους κατώτερους. Ούτε ισχυρίστηκα ότι είναι μία φυλή. Απλά είδα ότι η ανάμιξη διαφορετικών κουλτούρων δεν λειτούργησε..΄΄ Απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Ernst Friedrich Christoph “Fritz” Sauckel ήταν ένας εγκληματίας πολέμου των ναζί ο οποίος οργάνωσε τη συστηματική υποδούλωση εκατομμυρίων  στις χώρες που πολιορκήθηκαν από τους Ναζί. Δήλωνε χαρακτηριστικά: ΄΄ Μου δόθηκε αυτή η εντολή την οποία δεν μπορούσα να αρνηθώ, άλλωστε έκανα ότι ήταν δυνατό για την καλή μεταχείρισή τους (των ξένων υποδουλωμένων εργατών)΄΄. Ο Sauckel απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Hjalmar Horace Greeley Schacht ήταν ένας Γερμανός οικονομολόγος, τραπεζικός, συνιδρυτής του γερμανικού δημοκρατικού κόμματος. Τάχθηκε στο πλευρό του Χίτλερ και υπηρέτησε στην κυβέρνησή του ως Υπουργός Οικονομικών.  Το σχόλιό του : ΄΄έχω πλήρη εμπιστοσύνη στους δικαστές και δεν φοβάμαι για το αποτέλεσμα. Μερικοί από τους κατηγορούμενους δεν είναι ένοχοι: οι περισσότεροι από αυτούς είναι καθαροί εγκληματίες. Το μόνο που ήθελα ήταν να ανοικοδομήσω τη Γερμανία βιομηχανικά.΄΄ O Schacht δεν βρέθηκε τότε ένοχος, αργότερα όμως καταδικάστηκε από ένα γερμανικό δικαστήριο για 8 χρόνια. Αποφυλακίστηκε το 1950 και πέθανε το 1970 σε ηλικία 93 χρόνων.

Ο Baldur Benedikt von Schirach ήταν ένα νεανικό στέλεχος των Ναζί ο οποίος καταδικάστηκε αργότερα για εγκλήματα πολέμου ενώ ήταν και επικεφαλής της ναζιστικής νεολαίας. Επέβαλε ένα εκτενές σχέδιο για τη γερμανική προπαγάνδα και συμμετείχε στην απέλαση των Εβραίων από τη Βιέννη.  Έλεγε πως ΄΄δεν είχα κανένα λόγο να γίνω αντισημιτιστής, μέχρι που κάποιος με έβαλε να διαβάσω το αμερικανικό βιβλίο ΄΄οι διεθνείς Εβραίοι΄΄στην ευαίσθητη ηλικία των 17 χρόνων. Δεν έχετε ιδέα πόση μεγάλη επίδραση είχε αυτό το βιβλίο στη σκέψη της γερμανικής νεολαίας. Στην ηλικία των 18 συνάντησα τον Αδόλφο Χίτλερ. Οφείλω να ομολογήσω πως εμπνεύστηκα από αυτόν. Έγινα ένας από τους ένθερμους υποστηρικτές του…΄΄ Καταδικάστηκε σε 20ετή φυλάκιση και αποφυλακίστηκε το 1966. Πέθανε το 1974 σε ηλικία 67 ετών.

Ο Arthur Seyss-Inquart ήταν δικηγόρος, αργότερα Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας της Αυστρίας ενώ ως επίτροπος του Ράιχ στην Ολλανδία από το 1940  στράφηκε κατά των εβραίων της χώρας και «αρειανοποίησε» περιουσίες ανθρώπων που εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε συνεργασία με τα SS αναμίχθηκε στην εκτέλεση ή την αποστολή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του υπόδουλου πληθυσμού. Δήλωνε χαρακτηριστικά : ΄΄ Oι Εβραίοι είναι οι εχθροί του Εθνικού Σοσιαλισμού. Θα τους κατατροπώσουμε όπου τους συναντήσουμε και όποιος στέκεται απέναντί μας θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες.΄΄ Στο άκουσμα της καταδίκης του είπε : ΄΄Θάνατος με απαγχονισμό..με βάση την όλη κατάσταση, δεν περίμενα ποτέ κάτι διαφορετικό. Όλα εντάξει..΄΄Απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Albert Speer ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας και διετέλεσε ως Υπουργός Εξοπλισμών και Παραγωγής Όπλων για το Γ΄ Ράιχ. Στη δίκη της Νυρεμβέργης αποδέχτηκε τις ευθύνες για τα εγκλήματα των Ναζί. Σε απολογητικό ύφος δήλωσε: ΄΄Θα ήθελα να κάτσω κάτω και να γράψω μία τελευταία βρισιά για όλο αυτό το διαολεμένο ναζιστικό χάλι και να αναφέρω ονόματα και λεπτομέρειες και να αφήσω το γερμανικό πληθυσμό να δει μια για πάντα σε τι διαφθορά, υποκρισία και τρέλα βασίστηκε το σύστημα αυτό!- δεν θα εξαιρούσα κανένα, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου..΄΄ Πέρασε 20 χρόνια στη φυλακή, έγραψε δύο βιβλία για τη ζωή του και πέθανε το 1981 σε ηλικία 76 ετών.

Ο Julius Streicher ήταν ο ιδρυτής και ο εκδότης της εφημερίδας Der Stuermer η οποία αποτελούσε κεντρικό πυρήνα της ναζιστικής προπαγάνδας. Από το δικό του πόστο απλώνοντας παντού το δηλητήριο του αντισημιτισμού, συνέβαλε στην προώθηση της ιδέας εξόντωσης των Εβραίων. Κι αυτός με τη σειρά του έλεγε τα εξής: ΄΄Δεν δημιούργησα εγώ το πρόβλημα.  Αυτό υπήρχε εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που είδε ξεκάθαρα την εβραϊκή απειλή ως ιστορικό πρόβλημα΄΄. Ο Streicher απαγχονίστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Θεωρώ πως συμπεράσματα από αυτές τις δηλώσεις δεν βγαίνουν, κυρίως γιατί δεν υπάρχουν εξαιρέσεις μπροστά στα εγκλήματα των πρωτοκλασάτων -και όχι μόνο- στελεχών των Ναζί. Έχοντας στο νου μου το παιχνίδι που παίζεται εδώ και πολλά χρόνια με τις γερμανικές αποζημιώσεις που για άλλη μια φορά είναι στο προσκήνιο, θλίβομαι που σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό γκέτο συμβιβάζεται κάτω από το τραπέζι τις σφαγές και τις γενοκτονίες που στοίχισαν αθώες ζωές, με τον πόλεμο ως δράση να συνεχίζει να παράγει θανάτους και δυστυχία. Μυστικές συμφωνίες, διαπραγματεύσεις, υποχωρήσεις σε μία ισχυρή μεν Γερμανία, η οποία όμως για άλλη μια φορά μας αιχμαλώτισε. Θα έλεγα πως το παθητικό φταίξιμο το μοιραζόμαστε κι εμείς μεταξύ μας. Ίσως  η καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή, αλίμονο όμως εάν τα ισοπεδώναμε όλα και είχαμε ως έσχατη σκέψη και πράξη μονάχα την κοινωνικο-οικονομική μας επιβίωση…