Μετανάστες: Ενα δράμα χωρίς τέλος
Δημοσιεύτηκε στις 15 Απρ 2015
Συγκλονιστικό το ρεπορτάζ που μετέδωσε η τηλεόραση του Alpha για τους εκατοντάδες μετανάστες που βρέθηκαν τις τελευταίες μέρες στην Μυτιλήνη. Μιλάμε για ξεριζωμένους που δεν έφτασαν φυσικά για τουρισμό στο νησί του Αιγαίου αλλά για ανθρώπους που αναγκαστικά έφυγαν απ’ τις πατρίδες τους, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή, όταν στις χώρες τους κάθε τρία δευτερόλεπτα (!), πεθαίνει κι ένα παιδί από την πείνα, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δημιουργούν κατακόμβες νεκρών, στους «ανθρωπιστικούς πολέμους», όταν η στυγνή εκμετάλλευση και οι δικτατορίες που βίωναν τους καθιστούσε μονόδρομο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Και ποια θα είναι η τύχη όσων μεταναστών κατορθώσουν να ρθουν στην χώρα μας χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου; Η γνωστή. Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής και αστυνομικής βίας, καταδικασμένοι στην πιο άγρια εκμετάλλευση, ενώ από πάνω τους αιωρείται ο πέλεκυς της φυλάκισης και της απέλασης.
Οσο οι άνθρωποι θα δυστυχούν, θα πεινούν, θα φοβούνται, τίποτα δεν είναι σε θέση να τους σταματήσει να αναζητούν την ελπίδα, την τροφή, την ασφάλεια.
Αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας. Μια διαρκής μετακίνηση πληθυσμών. Ενα «καραβάν σαράι» που ποτέ δε σχηματίστηκε από χόμπι. Πάντα από ανάγκη. Ένα δημιούργημα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Και ποια θα είναι η τύχη όσων μεταναστών κατορθώσουν να ρθουν στην χώρα μας χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου; Η γνωστή. Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής και αστυνομικής βίας, καταδικασμένοι στην πιο άγρια εκμετάλλευση, ενώ από πάνω τους αιωρείται ο πέλεκυς της φυλάκισης και της απέλασης.
Οσο οι άνθρωποι θα δυστυχούν, θα πεινούν, θα φοβούνται, τίποτα δεν είναι σε θέση να τους σταματήσει να αναζητούν την ελπίδα, την τροφή, την ασφάλεια.
Αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας. Μια διαρκής μετακίνηση πληθυσμών. Ενα «καραβάν σαράι» που ποτέ δε σχηματίστηκε από χόμπι. Πάντα από ανάγκη. Ένα δημιούργημα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.