Η ιδιωτικοποίηση του πολέμου από το Ισραήλ
Ποιοι ήταν οι λόγοι εκείνοι που οδήγησαν στην τελευταία ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας; Για τον οικονομολόγο, μελετητή της ισραηλινής κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη, Σιρ Χέβερ, εκ πρώτης όψεως, οι βομβαρδισμοί του περασμένου μήνα μοιάζουν εντελώς παράλογοι. Αν κάποιος μελετήσει όμως τα οικονομικά της σύγκρουσης, θα διαπιστώσει ότι πάνω από 130 άνθρωποι πέθαναν στη διάρκεια των 8ήμερων βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας για να «διαφημιστεί» στον κόσμο το νέο αντιπυραυλικό σύστημα του Ισραήλ και να προωθηθούν οι πωλήσεις του.
Όπως τονίζει σε συνέντευξη του στο therealnews.com, ο Σιρ Χέβερ της ισραηλο-παλαιστινιακής οργάνωσης Κέντρο Εναλλακτικής Πληροφόρησης, η εκεχειρία που επιτεύχθηκε μετά το τέλος της σύγκρουσης στην πραγματικότητα δεν άλλαξε καθόλου την κατάσταση. Και από οικονομικής απόψεως, αυτή η επίθεση κόστισε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στο Ισραήλ.
Στόχος η πώληση του Iron Dome
Ένας λόγος που μπορεί να εξηγήσει την τελευταία αιματηρή σύγκρουση είναι ότι το Ισραήλ ήθελε να ελέγξει τις δυνατότητες του αντιπυραυλικού συστήματος Iron Dome (Σιδηρούς Θόλος). Όχι όμως ως ένα τεστ για τους σκοπούς της έρευνας της πολεμικής βιομηχανίας, αλλά για να δείξει στον κόσμο και στους εχθρούς του τις δυνατότητες του οπλικού αυτού συστήματος. Και βεβαίως το τελευταίο θα μεταφραστεί αμέσως σε πωλήσεις. Το Iron Dome αναπτύχθηκε από την Rafael, η οποία είναι μια κρατική εταιρεία παρόλο που αρκετά εργοστάσιά της έχουν πουληθεί σε ιδιώτες.
Το Iron Dome κόστισε στην ισραηλινή κυβέρνηση πολλά χρήματα. [...] Όταν το σύστημα αυτό πουληθεί στον αμερικανικό και το βρετανικό στρατό, καθώς και σε άλλες χώρες, τα χρήματα δεν θα πάνε στην ισραηλινή κυβέρνηση, αλλά στις ιδιωτικές αυτές εταιρείες. Οι άνθρωποι και οι εταιρείες αυτές που θα κερδίσουν από την επίθεση αποκτούν ολοένα και περισσότερη επιρροή στην πολιτική και στο μηχανισμό λήψης αποφάσεων του Ισραήλ.
Άλλες μορφές ιδιωτικοποίησης της ισραηλινής άμυνας
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα ιδιωτικοποίησης της ισραηλινής άμυνας είναι τα σημεία ελέγχου γύρω από τη Γάζα και εντός της Δυτικής Όχθης, τα οποία έχουν όλα περάσει στα χέρια εταιρειών ιδιωτικής ασφάλειας, κυρίως διότι το Ισραήλ δεν διαθέτει αρκετούς στρατιώτες. Οι ιδιωτικές αυτές εταιρείες που λειτουργούν τα σημεία ελέγχου δεν είναι ικανοποιημένες από τη συνεργασία με το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας και προσπαθούν να εξάγουν τις υπηρεσίες τους, προσφέροντάς τες σε αεροδρόμια ανά τον κόσμο και για την εκπαίδευση των δυνάμεων ασφαλείας.
Σήμερα, έχουν συναφθεί αρκετά συμβόλαια με τη Βραζιλία ενόψει του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου. Οι εταιρείες αυτές δεν πωλούν απλώς τη νέα τεχνολογία και παρέχουν εκπαίδευση πάνω σε αυτή: βασικός σκοπός τους είναι να αλλάξουν την οικονομική και κοινωνική δομή του κόσμου και να προσφέρουν ένα εναλλακτικό σύστημα διαχείρισης στις ηγεμονικές χώρες, δημιουργώντας ένα είδος περιφραγμένης κοινότητας για το πλούσιο κομμάτι του πλανήτη.
Πρόκειται για την ισραηλινή αντίληψη περί φρουρίου. Και οι πρόσφατες επιθέσεις στη Γάζα είναι ένα παράδειγμα του φρουρίου Ισραήλ, που δεν κάνει καμία προσπάθεια να λύσει τα διπλωματικά και πολιτικά του προβλήματα, να βρει μια λύση για την κατοχή, για την επίτευξη ειρήνης με τους γείτονές του. Επί χρόνια δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια από το Ισραήλ, που επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν υπάρχει κανείς για να συνομιλήσει μαζί του, θέλοντας ουσιαστικά να προτάξει μια άλλη εναλλακτική: «Αντί για συνομιλίες για την επίτευξη ειρήνης, μπορείς να διατηρήσεις μια στρατιωτική ανωτερότητα που θα σου προσφέρει πάντα ασφάλεια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες».
Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης
Η επίθεση στη Γάζα βοήθησε επίσης τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου να στρέψει την προσοχή των Ισραηλινών από τα οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα. Ξαφνικά, οι άνθρωποι μιλούσαν μόνο για τον πόλεμο, τη Χαμάς και τους κινδύνους της σύγκρουσης. Είναι δυστυχώς ένας τρόπος για να ξεχάσει η ισραηλινή κοινή γνώμη οτιδήποτε άλλο. Γίνεται τόσο ισχυρή κατήχηση στα σχολεία για τον πόλεμο, για ζητήματα ασφάλειας, για την ιδέα του κοινού μετώπου απέναντι στον εχθρό. Κάθε πολιτικός που θα έλεγε ότι «αυτή η επίθεση μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής για το Ισραήλ, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας», θα αντιμετωπιζόταν ως προδότης και θα έχανε την απήχησή του. Και αυτό το γνωρίζουν οι επικεφαλής των κινημάτων διαμαρτυρίας για κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Στις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού, οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν«δεν θα σας αφήσουμε να μας αποπροσανατολίσετε με άλλον έναν πόλεμο, δεν θα σας αφήσουμε να μιλάτε για μια επίθεση στο Ιράν, αντί για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων στο εσωτερικό της χώρας».
Η επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα
Σύμφωνα με τον κ. Χέβερ, η επίθεση στη Γάζα είναι επίσης μια απάντηση στην επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ. Ο Νετανιάχου συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να επιτεθεί στο Ιράν υπό τις σημερινές συνθήκες. Χρειάζεται μια νίκη, γιατί θέλει να εμφανιστεί ως ήρωας ενόψει των εκλογών και ξέρει ότι μια επίθεση στη Γάζα θα είχε ακόμη τη στήριξη των ΗΠΑ.
Όταν ο Ομπάμα επισκεπτόταν τη Μιανμάρ, εξέδωσε μια ανακοίνωση που ανέφερε ότι το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να προστατέψει τον εαυτό του από τους πυραύλους της Χαμάς. Ο Ομπάμα, βεβαίως, ξέχασε ότι και οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να προστατέψουν τους εαυτούς τους. Στην πραγματικότητα η δήλωσή του επιβραβεύει την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων ζωών από το Ισραήλ.
Ένας λόγος που μπορεί να εξηγήσει την τελευταία αιματηρή σύγκρουση είναι ότι το Ισραήλ ήθελε να ελέγξει τις δυνατότητες του αντιπυραυλικού συστήματος Iron Dome (Σιδηρούς Θόλος). Όχι όμως ως ένα τεστ για τους σκοπούς της έρευνας της πολεμικής βιομηχανίας, αλλά για να δείξει στον κόσμο και στους εχθρούς του τις δυνατότητες του οπλικού αυτού συστήματος. Και βεβαίως το τελευταίο θα μεταφραστεί αμέσως σε πωλήσεις. Το Iron Dome αναπτύχθηκε από την Rafael, η οποία είναι μια κρατική εταιρεία παρόλο που αρκετά εργοστάσιά της έχουν πουληθεί σε ιδιώτες.
Το Iron Dome κόστισε στην ισραηλινή κυβέρνηση πολλά χρήματα. [...] Όταν το σύστημα αυτό πουληθεί στον αμερικανικό και το βρετανικό στρατό, καθώς και σε άλλες χώρες, τα χρήματα δεν θα πάνε στην ισραηλινή κυβέρνηση, αλλά στις ιδιωτικές αυτές εταιρείες. Οι άνθρωποι και οι εταιρείες αυτές που θα κερδίσουν από την επίθεση αποκτούν ολοένα και περισσότερη επιρροή στην πολιτική και στο μηχανισμό λήψης αποφάσεων του Ισραήλ.
Άλλες μορφές ιδιωτικοποίησης της ισραηλινής άμυνας
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα ιδιωτικοποίησης της ισραηλινής άμυνας είναι τα σημεία ελέγχου γύρω από τη Γάζα και εντός της Δυτικής Όχθης, τα οποία έχουν όλα περάσει στα χέρια εταιρειών ιδιωτικής ασφάλειας, κυρίως διότι το Ισραήλ δεν διαθέτει αρκετούς στρατιώτες. Οι ιδιωτικές αυτές εταιρείες που λειτουργούν τα σημεία ελέγχου δεν είναι ικανοποιημένες από τη συνεργασία με το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας και προσπαθούν να εξάγουν τις υπηρεσίες τους, προσφέροντάς τες σε αεροδρόμια ανά τον κόσμο και για την εκπαίδευση των δυνάμεων ασφαλείας.
Σήμερα, έχουν συναφθεί αρκετά συμβόλαια με τη Βραζιλία ενόψει του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου. Οι εταιρείες αυτές δεν πωλούν απλώς τη νέα τεχνολογία και παρέχουν εκπαίδευση πάνω σε αυτή: βασικός σκοπός τους είναι να αλλάξουν την οικονομική και κοινωνική δομή του κόσμου και να προσφέρουν ένα εναλλακτικό σύστημα διαχείρισης στις ηγεμονικές χώρες, δημιουργώντας ένα είδος περιφραγμένης κοινότητας για το πλούσιο κομμάτι του πλανήτη.
Πρόκειται για την ισραηλινή αντίληψη περί φρουρίου. Και οι πρόσφατες επιθέσεις στη Γάζα είναι ένα παράδειγμα του φρουρίου Ισραήλ, που δεν κάνει καμία προσπάθεια να λύσει τα διπλωματικά και πολιτικά του προβλήματα, να βρει μια λύση για την κατοχή, για την επίτευξη ειρήνης με τους γείτονές του. Επί χρόνια δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια από το Ισραήλ, που επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν υπάρχει κανείς για να συνομιλήσει μαζί του, θέλοντας ουσιαστικά να προτάξει μια άλλη εναλλακτική: «Αντί για συνομιλίες για την επίτευξη ειρήνης, μπορείς να διατηρήσεις μια στρατιωτική ανωτερότητα που θα σου προσφέρει πάντα ασφάλεια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες».
Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης
Η επίθεση στη Γάζα βοήθησε επίσης τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου να στρέψει την προσοχή των Ισραηλινών από τα οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα. Ξαφνικά, οι άνθρωποι μιλούσαν μόνο για τον πόλεμο, τη Χαμάς και τους κινδύνους της σύγκρουσης. Είναι δυστυχώς ένας τρόπος για να ξεχάσει η ισραηλινή κοινή γνώμη οτιδήποτε άλλο. Γίνεται τόσο ισχυρή κατήχηση στα σχολεία για τον πόλεμο, για ζητήματα ασφάλειας, για την ιδέα του κοινού μετώπου απέναντι στον εχθρό. Κάθε πολιτικός που θα έλεγε ότι «αυτή η επίθεση μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής για το Ισραήλ, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας», θα αντιμετωπιζόταν ως προδότης και θα έχανε την απήχησή του. Και αυτό το γνωρίζουν οι επικεφαλής των κινημάτων διαμαρτυρίας για κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Στις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού, οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν«δεν θα σας αφήσουμε να μας αποπροσανατολίσετε με άλλον έναν πόλεμο, δεν θα σας αφήσουμε να μιλάτε για μια επίθεση στο Ιράν, αντί για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων στο εσωτερικό της χώρας».
Η επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα
Σύμφωνα με τον κ. Χέβερ, η επίθεση στη Γάζα είναι επίσης μια απάντηση στην επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ. Ο Νετανιάχου συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να επιτεθεί στο Ιράν υπό τις σημερινές συνθήκες. Χρειάζεται μια νίκη, γιατί θέλει να εμφανιστεί ως ήρωας ενόψει των εκλογών και ξέρει ότι μια επίθεση στη Γάζα θα είχε ακόμη τη στήριξη των ΗΠΑ.
Όταν ο Ομπάμα επισκεπτόταν τη Μιανμάρ, εξέδωσε μια ανακοίνωση που ανέφερε ότι το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να προστατέψει τον εαυτό του από τους πυραύλους της Χαμάς. Ο Ομπάμα, βεβαίως, ξέχασε ότι και οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να προστατέψουν τους εαυτούς τους. Στην πραγματικότητα η δήλωσή του επιβραβεύει την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων ζωών από το Ισραήλ.
