Συναυλία αλληλεγγύης στον Νίκο Τσουβαλάκη
Στις 16/11/73 πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία σε τράπεζα. Ληστεία σε τράπεζα, και μάλιστα με την απειλή όπλου, δεν ήταν κάτι που η χούντα μπoρούσε να ανεχτεί. Η διάλυση των εξεγερμένων φοιτητών ήταν θέμα λίγων ωρών και η σύλληψη του ληστή θέμα τιμής. Ο κόσμος αντιμετωπίζει τον ληστή ως λαϊκό ήρωα που με τις πράξεις του θέλει να περάσει μηνύματα κατά της χούντας. Το Γενάρη του 1974 συλλαμβάνεται ο Θεόδωρος Βερνάρδος. Οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού από τις οποίες αποδρά τον Απρίλη πηδώντας τη μάντρα και ένα μήνα μετά ληστεύει το υποκατάστημα της Eθνικής Tράπεζας στα Σεπόλια. Συλλαμβάνεται στις 13 Ιουνίου του 1974.
Την σκυτάλη της ληστείας τράπεζας στην Ελλάδα παίρνουν το 1977 οι αδερφοί Τσουβαλάκηδες με τη ληστεία στη Γενική Τράπεζα Νίκαιας. Η μεταπολιτευτική δημοκρατία του Κ. Καραμανλή δεν μπορεί να ανεχτεί την προσβολή της τράπεζας από δύο πολιτικοποιημένους νέους, επιβάλλοντας στον Νίκο 22 έτη φυλάκισης. Γέννημα θρέμμα της φτωχολογιάς της Δραπετσώνας, ο Νίκος καταδιώχθηκε από ομάδα πολιτών και συνελλήφθη λίγη ώρα μετά την ληστεία. Στην δήλωση του “οι φτωχοί κυνηγήσαν τους φτωχότερους” συμπυκνώνονται οι αντιφάσεις του προλεταριάτου και κατ’ επέκταση της ταξικής πάλης.
Πιο πριν, συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Αντιεξουσιαστής από τα εφηβικά του χρόνια μέχρι σήμερα, ο Νίκος έχει νιώσει την καταστολή στο πετσί του πολυάριθμες φορές, επιβιώνοντας στις πιό σκληρές φυλακές τις πιο σκοτεινές εποχές. Τότε που οι φωνές και τα ουρλιαχτά των κρατουμένων στοίχειωναν τις φυλακές της Αίγινας, της Αλικαρνασσού, της Κέρκυρας εκεί όπου οι συνθήκες δολοφόνησαν τον Θ. Βερνάρδο μετά από δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας το 1984. Η στάση του στη φυλακή υποδειγματική, συγκαταλέγεται στα λαμπρά παραδείγματα αξιοπρέπειας στις ελληνικές φυλακές.
Είναι παράδειγμα ευγένειας, διακριτικότητας, σεβασμού και αλληλεγγύης προς τους άλλους. Αισιόδοξος με εκείνο το ακούραστο χαμόγελο της νίκης. Γαλουχημένος με τις αξίες και τους κώδικες της λαμπρής και ανυπότακτης φτωχολογιάς εκείνης της περιόδου. Της εξεγερμένης φτωχολογιάς που δεν συνεργάστηκε με τις υπηρεσίες των φυλακών, δεν ενσωμάτωσε τις “καπιταλιστικές αξίες”, δεν εξαγοράστηκε από υλικά ανταλλάγματα και προνόμια “εντός των τειχών”. Κομμάτι της γενιάς των κρατουμένων που διατήρησε ορατά τα σύνορα μεταξύ φυλακισμένων και ανθρωποφυλάκων, οριοθετώντας την αξιοπρέπεια “εντός της κιγκλίδας”.
Κατήγγειλε τους βασανισμούς συγκρατουμένων του, δημοσιοποίησε με επιστολές μαζί με άλλους φυλακισμένους τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των ελληνικών φυλακών, πραγματοποίησε πολυάριθμες απεργίες πείνας, απέδρασε από την φυλακή της Κασσάνδρας.
Μαζί με τον Γιάννη Σκανδάλη (μέλος της Ε.Ο. 17Ν), τη Σοφία και τον Φίλιππο Κυρίτση, τον Κυριάκο Μοίρα και ορισμένους ακόμα αγωνιστές συνέβαλαν στη μόρφωση των κρατουμένων διδάσκοντας γραφή στους αναλφάβητους ή διοχετεύοντας με βιβλία τους πιο μορφωμένους. Στο πλευρό τους πάντα με συνέπεια και συνέχεια σε αυτόν τον αγώνα οι δικηγόροι και σύντροφοι Κ. Ιατροπούλου, Μ. Παπαδάκη, Ε. Δημουλέα. Τότε που οι πολιτικοί κρατούμενοι πολιτικοποιούσαν τους “ποινικούς”...
ΥΓ: Τον Νοέμβριο του 2014 ο Νίκος Τσουβαλάκης υπέστη βαρύ τραυματισμό από τροχαίο ατύχημα. Η συναυλία γίνεται για την κάλυψη των ιατρικών του εξόδων.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΣΟΥΒΑΛΑΚΗ
ΚΥΤΤΑΡΟ, 21 ΓΕΝΑΡΗ 2015
Την σκυτάλη της ληστείας τράπεζας στην Ελλάδα παίρνουν το 1977 οι αδερφοί Τσουβαλάκηδες με τη ληστεία στη Γενική Τράπεζα Νίκαιας. Η μεταπολιτευτική δημοκρατία του Κ. Καραμανλή δεν μπορεί να ανεχτεί την προσβολή της τράπεζας από δύο πολιτικοποιημένους νέους, επιβάλλοντας στον Νίκο 22 έτη φυλάκισης. Γέννημα θρέμμα της φτωχολογιάς της Δραπετσώνας, ο Νίκος καταδιώχθηκε από ομάδα πολιτών και συνελλήφθη λίγη ώρα μετά την ληστεία. Στην δήλωση του “οι φτωχοί κυνηγήσαν τους φτωχότερους” συμπυκνώνονται οι αντιφάσεις του προλεταριάτου και κατ’ επέκταση της ταξικής πάλης.
Πιο πριν, συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Αντιεξουσιαστής από τα εφηβικά του χρόνια μέχρι σήμερα, ο Νίκος έχει νιώσει την καταστολή στο πετσί του πολυάριθμες φορές, επιβιώνοντας στις πιό σκληρές φυλακές τις πιο σκοτεινές εποχές. Τότε που οι φωνές και τα ουρλιαχτά των κρατουμένων στοίχειωναν τις φυλακές της Αίγινας, της Αλικαρνασσού, της Κέρκυρας εκεί όπου οι συνθήκες δολοφόνησαν τον Θ. Βερνάρδο μετά από δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας το 1984. Η στάση του στη φυλακή υποδειγματική, συγκαταλέγεται στα λαμπρά παραδείγματα αξιοπρέπειας στις ελληνικές φυλακές.
Είναι παράδειγμα ευγένειας, διακριτικότητας, σεβασμού και αλληλεγγύης προς τους άλλους. Αισιόδοξος με εκείνο το ακούραστο χαμόγελο της νίκης. Γαλουχημένος με τις αξίες και τους κώδικες της λαμπρής και ανυπότακτης φτωχολογιάς εκείνης της περιόδου. Της εξεγερμένης φτωχολογιάς που δεν συνεργάστηκε με τις υπηρεσίες των φυλακών, δεν ενσωμάτωσε τις “καπιταλιστικές αξίες”, δεν εξαγοράστηκε από υλικά ανταλλάγματα και προνόμια “εντός των τειχών”. Κομμάτι της γενιάς των κρατουμένων που διατήρησε ορατά τα σύνορα μεταξύ φυλακισμένων και ανθρωποφυλάκων, οριοθετώντας την αξιοπρέπεια “εντός της κιγκλίδας”.
Κατήγγειλε τους βασανισμούς συγκρατουμένων του, δημοσιοποίησε με επιστολές μαζί με άλλους φυλακισμένους τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των ελληνικών φυλακών, πραγματοποίησε πολυάριθμες απεργίες πείνας, απέδρασε από την φυλακή της Κασσάνδρας.
Μαζί με τον Γιάννη Σκανδάλη (μέλος της Ε.Ο. 17Ν), τη Σοφία και τον Φίλιππο Κυρίτση, τον Κυριάκο Μοίρα και ορισμένους ακόμα αγωνιστές συνέβαλαν στη μόρφωση των κρατουμένων διδάσκοντας γραφή στους αναλφάβητους ή διοχετεύοντας με βιβλία τους πιο μορφωμένους. Στο πλευρό τους πάντα με συνέπεια και συνέχεια σε αυτόν τον αγώνα οι δικηγόροι και σύντροφοι Κ. Ιατροπούλου, Μ. Παπαδάκη, Ε. Δημουλέα. Τότε που οι πολιτικοί κρατούμενοι πολιτικοποιούσαν τους “ποινικούς”...
ΥΓ: Τον Νοέμβριο του 2014 ο Νίκος Τσουβαλάκης υπέστη βαρύ τραυματισμό από τροχαίο ατύχημα. Η συναυλία γίνεται για την κάλυψη των ιατρικών του εξόδων.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΣΟΥΒΑΛΑΚΗ
ΚΥΤΤΑΡΟ, 21 ΓΕΝΑΡΗ 2015
πηγή:
http://halastor.blogspot.gr/2015/01/blog-post_19.html