η κρύα ανάσα των x-mas
η κρύα ανάσα των x-mas | avant kagourià
Σιγά σιγά νιώθω την κρύα ανάσα των χριστουγέννων στο σβέρκο μου
Ποια χριστούγεννα να γιορτάσω;
Τα χριστιανικά ή τα καπιταλιστικά;
Ρώτησα τη μικρή μου τι δώρο θέλει για τα χριστούγεννα. Ένα ποδήλατο; Έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή;
Όχι, μου είπε, θέλω ένα μαύρο πιστόλι.
Αφού με ενημέρωσε ότι η φίλη της στο σχολείο πιστεύει σε ένα χριστό που υπήρξε.
Να εύχεσαι, δηλαδή, ο παπάς να είναι ένας από αυτούς τους χριστιανομαρξιστές τουλάχιστον.
Ζούμε σε σπίτια δίχως θέρμανση. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας μάρανε.
Και μιας που το θυμήθηκα και αυτό, αυτοί που στολίζουν καράβι είναι οι πιο κατάπτυστοι.
Πέρσι το πάσχα κρύφτηκα στην ισπανία μέχρι να περάσει το πάσχα στην ελλάδα. Χριστούγεννα έχει παντού. Και παντού σου λένε χαμογέλα ρε είναι χριστούγεννα.
Με συγχωρείτε, δεν το πρόσεξα. Έχω ένα κακό συνήθειο να κοιτάω το δάχτυλο. Και τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από το δάχτυλο. Το φεγγάρι εκεί ήταν πάντα και ο αρμαγεδόνας θα αργήσει. Το διάβασα στο ιντιμίντια.
Φταίει που γεννήθηκα μέσα στο καταχείμωνο και σκοτείνιαζε νωρίς όταν πρωτοάνοιξα τα μάτια μου
και είχε κρύο πολύ όταν πρωτοπήρα αέρα.
Και γειώθηκα μια και καλή. Και όλα καλά.
Να φάμε πολύ, να πιούμε πιο πολύ, να πάρουμε δώρα, να πάρουμε ναρκωτικά, να πάρουμε και κανα καινούριο τσίτι να φορέσουμε. Να ασχοληθούμε και λίγο με το τι θα κανονίσει ο μπουτάρης για τους στολισμούς και του εορτασμούς και την τιμή της γαλοπούλας. Και στο τέλος να πούμε, ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν, άντε και του χρόνου. Βαριέμαι.
Όχι στη χαρά, όχι στην κατάθλιψη.
Κάτω το ζήτω, ζήτω το κάτω.
πηγή:
https://avantkagouria.wordpress.com/2014/12/18/%CE%B7-%CE%BA%CF%81%CF%8D%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-x-mas/