Κατούρησε ο Κωλέττης;
by Sotos the Bohemian
_ Και τι εννοείς δηλαδή με τη λέξη μικροϊστορία; έκανε το λάθος να ρωτήσει ο Μιχάλης περνώντας το τζόιντ στον Πέτρο.
_ Εννοώ κάτι που δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω καλά. Να, για παράδειγμα χτες το πρωί που ξύπνησα, είχα έναν φοβερό πονοκέφαλο από τις βότκες της προηγούμενης βραδιάς, τα χέρια μου έτρεμαν σα να είχα δουλέψει τρεις ώρες κομπρεσέρ, τα μάτια μου κατακόκκινα έσταζαν από την επιπεφυκίτιδα, δεν εστίαζαν από την πρεσβυωπία, με λίγα λόγια ήμουνα να με κλαιν κι οι ρέγγες, και τι λες να μ` έπιασε εκείνη τη στιγμή;
_ Κόψιμο; τόλμησε ένα δειλό αστείο ο Μιχάλης κοιτώντας λαίμαργα το τσιγαριλίκι.
_ Όχι ρε βλάκα. Μου ’ρθε να κόψω τα νύχια των ποδιών μου. Και ξεκίνησα να το κάνω. Με το χάλι που είχα όμως, ούτε να δω καλά μπορούσα ούτε να σταθεροποιήσω τον νυχοκόπτη με αποτέλεσμα να τα κάνω μαντάρα, τα νύχια μου να τρέχουν αίμα κι εγώ να βρίζω χριστοπαναγίες.
Και τότε σκέφτηκα τον Μπουκόβσκι.
_ Tον Μπουκόβσκι;
_ Ναι ρε, τον Μπουκόβσκι. Δηλαδή όχι ακριβώς τον ίδιο αλλά τα νύχια του. Θέλω να πω, συνέχισε, πως όλοι ξέρουμε τα ποιήματά του, όλοι έχουμε διαβάσει τα διηγήματα και τα μυθιστορήματά του, γνωρίζουμε για τη συμβολή του στη σύγχρονη λογοτεχνία, ξέρουμε πόσο έπινε, πότε δούλευε και πότε ήταν άνεργος, ακόμα και πως έκανε σεξ ξέρουμε, όμως δεν ξέρουμε τίποτα για τα νύχια του.
Γιατί δεν μπορεί να μην είχε νύχια, έτσι δεν είναι; Θα είχε. Δεν μπορεί να μην τα έκοβε, έτσι δεν είναι;
Θα τα έκοβε. Πως όμως τα έκοβε στην κατάσταση που ήταν; Αυτός δηλαδή δεν θα γινόταν χάλια στην προσπάθεια αυτή; Θα γινόταν. Αυτό πάλι με τη σειρά του δεν θα τον τσάτιζε; Δεν θα τον έκανε να βρίζει θεούς και δαίμονες;
Εδώ θέλω να καταλήξω. Πόσο αυτό μπορεί να επηρέαζε το γράψιμό του; Πόσα αριστουργήματα μπορεί να οφείλονται σε αποτυχημένες απόπειρες κοψίματος νυχιών;
Ο Μιχάλης κοιτούσε τώρα καχύποπτα το τσιγάρο που του πάσαρε ο φίλος του.
_ Αυτό εννοώ όταν μιλάω για μικροϊστορία. Την μεγάλη Ιστορία όλοι την διδασκόμαστε, όλοι με τον ένα ή άλλο τρόπο ερχόμαστε σε επαφή μαζί της, είναι γνωστό το πως λειτουργούν τα μάρμαρα, ο ήλιος και η θάλασσα, τι γίνεται όμως αν στη θέση τους μπουν ματωμένες παρανυχίδες;
Εννοώ δηλαδή την επίδραση που μπορεί να έχουν οι μικρολεπτομέρειες όταν κινούνται οι μυλόπετρες της ιστορίας.
Κι όχι μόνο οι μικρολεπτομέρειες, υπάρχουν πράγματα και πρόσωπα που παίρνουν ρόλο δευτεραγωνιστή, θέλω να πω, πώς λεγόταν ο σέρπα που σκαρφάλωσε μαζί με τον Χίλαρι; ποιά ήταν η Sheena των Ramones;
Τι συμβαίνει στο μυαλό ενός ασυρματιστή καραβιού όταν ανεμίζει για μια στιγμή το μπολερό; Και πώς μπορούν όλα αυτά να επηρεάσουν τις ζωές μας;
Έχουμε την πραγματική εποπτεία των πραγμάτων που συμβαίνουν, του πλαισίου εντός του οποίου κινούμαστε, ή μήπως όλα αυτά τα προσπερνάμε από βαρεμάρα, σαν άχρηστες υποσημειώσεις στο Μεγάλο βιβλίο του Χρόνου;
Ο Μιχάλης ατένισε για λίγο την παραλία στην οποία είχαν κατασκηνώσει, τον ήρεμο κυματισμό της θάλασσας, μύρισε το άρωμα των κέδρων και αποφάσισε να δώσει στη λογική μια ευκαιρία.
_ Δεν γίνεται να τα ξέρουμε όλα, ούτε να αξιολογήσουμε τη βαρύτητα καθενός πράγματος ξεχωριστά.
Και μην αρχίσεις να μου λες τώρα για φτερά πεταλούδας και θύελλες. Σε πρόλαβαν άλλοι.
__ Όχι, δεν θα σου πω για πεταλούδες, θα σου πω όμως για σαύρες.
__ Σαύρες; κόντεψε να πνιγεί ο Μιχάλης, ενώ μέσα του σημείωνε νοερά να μην στρίψει άλλο τσιγάρο και να μην ξαναβάλει Doors στο πλέιερ τουλάχιστον για κάνα δεκαήμερο.
__ Ναι σαύρες, να κοίτα αυτές τις δύο πάνω στο πεζούλι. Κοίτα πως μας κοιτάζουν. Δεν θαυμάζεις τη στωικότητα, την ακινησία τους, το ανέκφραστο βλέμμα τους, την αχρονικότητα που υπονοούν;
Ο Μιχάλης κάτι πήγε να πει για καθυστέρηση στην εξελικτική διαδικασία των ερπετών αλλά σκέφτηκε
πως αρκετά είχε τραβήξει ο κακόμοιρος ο Δαρβίνος και αποφάσισε να το βουλώσει.
__ Δεν είναι σα να ξέρουν, συνέχισε απτόητος το σολάρισμα ο Πέτρος, με κάποιο απροσδιόριστο τρόπο πως ότι και να κάνουν το εκτυφλωτικό φως δεν θα γίνει λιγότερο ενοχλητικό, πως η ζέστη δεν θα γίνει λιγότερο ανυπόφορη; Αυτό πρέπει να κατακτήσουμε εμείς οι άνθρωποι. Την αναισθησία της σαύρας. Μια αναισθησία όμως, όχι με την έννοια της αναλγησίας, της απώλειας ενσυναισθησίας, αλλά μ αυτήν την αρχαϊκή, ιουράσια γνώση της ματαιότητας για κάθε προσπάθεια αλλαγής των εξωτερικών συνθηκών. Προσπάθεια που άλλοτε εκφράστηκε με εντελώς γελοίους τρόπους συνδιαλλαγής με το Ακατανόητο, ανθρωποθυσίες για να φυσήξουν ούριοι άνεμοι, τελετουργίες για να βρέξει σε περιόδους ξηρασίας, κι άλλοτε πάλι με απέλπιδες επιστημονικές προσπάθειες αμφιλεγόμενης αποτελεσματικότητας όπως π.χ. ο βομβαρδισμός νεφών ή η πρόκληση τεχνητής βροχής και πάει λέγοντας. Κοντολογίς, άκου κοντολογίς σκέφτηκε ο Μιχάλης, μόνο αν αλλάξουμε τη στενή οπτική μας, μόνο αν αποκτήσουμε αυτήν την ψυχρόαιμη ερπετική ματιά στα γεγονότα, τα σημαντικά και τα ασήμαντα, που συμβαίνουν μέσα μας, γύρω μας, στις ιδέες που γεννιούνται και πεθαίνουν κάθε νανοδευτερόλεπτο σαν σούπερ νόβα, μόνο τότε θα έχουμε πλησιάσει, έστω κατά προσέγγιση, τις πραγματικές διαστάσεις του Μικρού και του Μεγάλου, μόνο τότε θα έχουμε ρίξει έστω και λοξώς μια νηφάλια ματιά στο Όλον, και μόνο τότε θα ξέρουμε πόσο σημαντικός είναι ο νυχοκόπτης του Μπουκόβσκι ή το κομμένο αυτί του Βαν Γκογκ.
Ο Μιχάλης πεισματικά συνέχισε να το βουλώνει.
__ Μ αυτά που λέω, συνέχισε ο αμετανόητος, δεν θέλω να ακυρώσω αυτή καθαυτή την αξία κάθε ανθρώπινης προσπάθειας, κάθε σκέψης που αποσκοπεί στην βελτίωση αυτού που αποκαλούμε βιοτικό επίπεδο, απλώς προσπαθώ να καταλάβω τους μηχανισμούς που τις διέπουν και το μέγεθός τους. Κι αν είναι να τρελαθώ πάνω σ’ αυτήν την προσπάθεια όπως ο Πάουντ, ο Σιντ Μπάρετ, ο Νίτσε και τόσοι άλλοι, δεν με πειράζει. Άλλωστε η τρέλα δεν είναι παρά ένα προάστειο της έλλογης σκέψης στο οποίο καταφεύγουμε όταν η λογική μας έχει απεγνωσμένα ανάγκη από διακοπές
__ Κι εγώ έχω ακριβώς την ίδια απεγνωσμένη ανάγκη ξέσπασε ο βούδας-Μιχάλης, πετώντας επιδεικτικά την τζιβάνα στην κούπα του καφέ. Πάμε να βουτήξουμε μπας και στανιάρεις;
__ Ναι καλά, λέγε εσύ, όμως αύριο δεν είπαμε να βάλουμε μπουγάδα:
__ Ε και;
__ Τι ε και ρε; Αναρωτήθηκες ποτέ ποιός εφηύρε το μανταλάκι;
Το εκκωφαντικό άντε και γαμήσου του Μιχάλη καθόλου δεν ενόχλησε τις σαύρες.
πηγή:
http://periodikotrypa.wordpress.com/2013/12/23/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CE%BA%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82/