Βιοτεχνία ετοίμων ποιητικών ενδυμάτων
by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
Μέχρι να αποδεχτείς το γόνιμο εαυτό σου περνά καιρός και μέχρι να σκοτώσεις τον πατερούλη μια αιωνιότητα. Πολλά μετέωρα όνειρα και πολλά ξενύχτια έντρομα που το ζουμί τους είναι πικρό και το κέρδος αβέβαιο. Ένας μονοσήμαντος βίος πλακωμένος από βιβλία και βιβλικές καταστροφές εκ των εσω, μαγνητισμένος απ’ το φουτουρισμό του βιοπορισμού, γεννά τόσα ποιητικά τέρατα που δε φτάνουν όλοι οι Αι γιώργηδες της κριτικής για να τα καρφώσουν. Εκφράσεις, θεωρίες, κινήματα, κανόνες, μπούρδες που διακονούν νεοσσοί ορμώμενοι απ’ το πάθος της καταγραφής και της υστεροφημίας. Μια γλίτσα διακοσμημένη με γραφική μουγκαμάρα μα και ακονισμένο καλά ναρκισσισμό ώστε να βγάζει μάτι. Εδώ πρώτα σου βγαίνει η ψυχή, μα το χούι ποτέ. Εδώ οι φανατικοί του καθρέφτη καθρεφτίζονται στο υπέρμαχο αλκοόλ της αλαζονείας που έχει να πει πολλά και να κάμψει ποιητικές αναστολές. Η ποίηση φτάνει ως προβλέψιμη κορασίς στα σαγόνια του καρχαρία της δημοσιότητας, που σημαίνει εδώ θα γράψει για σένα ο τάδε σεβαστικά πράγματα κι εσύ γι’ αυτόν ομοίως και ανυπερθέτως δίκην αλλαξοκολιάς. Εδώ θα βρεις παπαριές και ξελιγωμάρες και ελληνικά της γενιάς του τριάντα με μια πινελιά μαλακίας απ’ τη γενιά του εβδομήντα περιγράφοντας το Σαμψών της ποίησης, ως υπερμοντέρνο ιμπρεσιονιστή και ως υποψήφιο μεταξοσκώληκα κρατικού βραβείου. Ως μάστορα που μαστορεύει τις μαστοριές του με σπουδή και υφαίνει αυτό το βαρύτιμο βαράτε με κι ας κλαίω. Εδώ θα χαρείς οξύμωρα σχήματα, πατέντες για το φέουδο των φροντιστών φιλολόγων που προλογίζουν και καταλογίζουν εις τους εκδοτικούς κολάφους ευγάμητα ταλαντούχα γκομενάκια. Εδώ θα σου φράξουν οι αρτηρίες απ’ το γέλιο αφού η ετερότητα της αλαμπουρνέζικης μαστροπείας βρίσκει το κοινό της. Εδώ θα καταλάβεις πόσο δραστικό εντομοκτόνο είναι οι κριτικές ομοτέχνων και πως εδώ η ποίηση πάει μπαμ και κάτω, μα ο ποιητής ολοζώντανος και ακμαίος απολαμβάνει σποραδικά την υστεροφημία του.