Η ζωή δεν χωρά σε
πορτοφόλι
Θα' θελα να είναι όλος ο κόσμος καλά, αλλά δεν γίνεται. Θα' θελα να σηκωθούν όλα τα γκρίζα ανθρωπάκια αύριο και μαζί με τους άλλους, που η επιλογή τους πάντα ήταν άσπρο ή μαύρο, να κάνουν αμμοχάλικο την Πανεπιστημίου και τουβλάκια Lego την Βουλή, αλλά δεν γίνεται. Θα' θελα να υπάρχει μια νεολαία που να διεκδικεί το όνειρο και όχι μια θέση στο κόμμα, αλλά δεν γίνεται. Θα΄θελα να καταλάβουν όλοι ότι όσο νοιάζονται για τα λεφτά τους, τόσο οι από πάνω θα τους σκοτώνουν για αυτά, με αυτά. Μακάρι να υπήρχε κοινωνική συνοχή αλλά αυτός εδώ ο λαός είναι δύο λαοί: Οι βολεμένοι και οι εκ γενετής αβόλευτοι. Για αυτούς λοιπόν, που τους φθάνει μία τηγανίτα με μέλι για να χορτάσουν και ένα βλέμμα για να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι, αξίζει να γελάς. Όσο για τους γελασμένους, ας πρόσεχαν.