Οι ζωντανοί-νεκροί της Γάζας – Τεράστια η ανθρωπιστική καταστροφή
Αναδημοσιεύει ο Παύλος
….
10.000 άνθρωποι σακατεμένοι από τους βομβαρδισμούς, το 80% δεν θα αναρρώσει ποτέ, και μια πόλη σωριασμένη σε ερείπια, η εικόνα που αφήνει πίσω της η βαρβαρότητα του Ισραήλ και των επιδρομών του.
Τι ζωή θα ζήσουν οι ανάπηροι των ισραηλινών
βομβαρδισμών;;
Ηταν απομεσήμερο όταν ο ισραηλινός πύραυλος ισοπέδωσε το συνεργείο του Τζαμάλ Ντόγμος στην πόλη της Γάζας, του έκοψε το αριστερό χέρι και γέμισε το στήθος του με θραύσματα. Οταν ο 48χρονος μηχανικός ξύπνησε στο νοσοκομείο, διαπίστωσε πως είχε χάσει όχι μόνο μερικώς την ακοή του, αλλά και τρία δάχτυλα του δεξιού του χεριού. «Είναι αδύνατο να δουλέψω πια χωρίς τα χέρια μου», μονολογεί από το κρεβάτι του πόνου.
Ο Τζαμάλ είναι ένας από τους χιλιάδες Παλαιστίνιους αμάχους που άφησαν σωματικά και ψυχικά ανάπηρους τα τυφλά στρατιωτικά χτυπήματα του Τελ Αβίβ στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές της Λωρίδας. Με τα προσθετικά μέλη και τα κέντρα αποκατάστασης να αποτελούν -ήδη από πριν- αγαθά εν ανεπαρκεία λόγω του ισραηλο-αιγυπτιακού αποκλεισμού, το μέλλον προμηνύεται ζοφερό για όσους επέζησαν, αλλά σακατεύτηκαν από τους βομβαρδισμούς.
Πώς θα αντεπεξέλθουν στις μαζικές ανθρώπινες και υλικές απώλειες, πώς θα «συμφιλιωθούν» με την αναπηρία τους; Πώς θα ξαναφτιάξουν τις ζωές τους μέσα στα χαλάσματα, καταδικασμένοι λίγο-πολύ στην ανεργία και την απομόνωση, χωρίς τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στον «έξω» κόσμο για περίθαλψη, χωρίς καν τους κατάλληλους δρόμους για διέλευση αναπηρικών καροτσιών, όπου κι εφόσον αυτά υπάρχουν;
Περί το 80% από τους 10.000 σχεδόν τραυματίες της ισραηλινής επέμβασης δεν θα αναρρώσουν πλήρως, εκτιμούν οι ηρωικοί γιατροί της Γάζας. Ο χειρουργός Μασούντ Χάτζι έβλεπε, λέει, δύο με τρεις ακρωτηριασμούς σε κάθε του βάρδια τον τελευταίο μήνα στο νοσοκομείο Αλ Κουντς – τα μισά σχεδόν περιστατικά ήταν παιδιά. Ο ΟΗΕ κάνει λόγο για ανθρωπιστική καταστροφή «άνευ προηγουμένου».
«Δεν έχω πια τίποτα εκτός από εφτά παιδιά»
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός αδυνατεί ακόμα να υπολογίσει το συνολικό μέγεθος των ζημιών και τις επιπτώσεις στον πληθυσμό. Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα έχουν σωριαστεί σε ερείπια, λύματα από σπασμένους σωλήνες αποχέτευσης τρέχουν στη θάλασσα ή στους αγρούς. Τα πλήθη των ξεσπιτωμένων έχουν μετατραπεί κατ’ ουσίαν σε αστέγους. Ενδεικτικά στο Μπέιτ Χανούν, στον Βορρά της Λωρίδας που σφυροκοπήθηκε αλύπητα, το 70% των σπιτιών είναι πλέον μη κατοικήσιμα.
«Βασικά η πόλη είναι αβίωτη. Δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, νερό ή επικοινωνίες, τα στοιχειώδη για ζωή» λέει οδήμαρχος Μοχάμεντ αλ Καφάρνα. Δεκάδες χιλιάδες επιστρέφουν για να μαζέψουν ό,τι απέμεινε απ’ τα υπάρχοντά τους, συχνά όμως δεν βρίσκουν ίχνος να περισώσουν, όπως ο 33χρονος εργάτης Ιμπραήμ Τζάσα από την Μπέιτ Λάχια.«Δεν έχω πια τίποτα εκτός από εφτά παιδιά. Ούτε δουλειά ούτε σπίτι, μόνο τα ρούχα που φορούσαμε όταν φύγαμε»…
Της Βίκυς Καπετανοπούλου
….
Μετά από πέντε εβδομάδες πολέμου η καταστροφή στη Γάζα έχει πλέον λάβει διαστάσεις «αποκάλυψης». Το νερό είναι μολυσμένο, ενώ το ρεύμα σχεδόν ανύπαρκτο. Οι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν.
Άνθρωποι που βγαίνουν από ερείπια. Προσπαθούν να προχωρήσουν ανάμεσα σε κομμάτια μπετόν και μπάζων, αναζητώντας ό,τι απέμεινε από τα σπίτια τους, κάτι χρήσιμο ή έστω ένα αναμνηστικό. Τα πάντα είναι γεμάτα σκόνη. Τα ρούχα, τα παπούτσια, όλα είναι γκρι. Από τους δρόμους αναδύονται οσμές αποσύνθεσης. Στα ερείπια βρίσκονται θαμμένα πτώματα ανθρώπων και κουφάρια ζώων.
Ο Ράτζι Σουράνι, ιδρυτής του Παλαιστινιακού Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει τιμηθεί με το εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ, δηλώνει στην DW ότι η καταστροφή ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινου σχεδιασμού και εκτέλεσης:
«Το παρατηρήσαμε από την πρώτη κιόλας μέρα. Διαπιστώσαμε ότι οι επιθέσεις ήταν στοχευμένες και σκόπιμες». Στόχος ήταν οι άμαχοι, λέει ο παλαιστίνιος νομικός. Είναι πεπεισμένος ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου: «Ο πόλεμος αυτός δεν έχει προηγούμενο. Είναι απαίσιος. Είμαι 60 ετών και ποτέ στο παρελθόν δεν έχω ζήσει κάτι παρόμοιο».
Κάθεται στον μικρό κήπο του σπιτιού του στην Γάζα. Από πάνω πετούν ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτή τη φορά, λέει ο ο Ράτζι Σουράνι επιτέθηκαν στοχευμένα σε πολυκατοικίες, σχολεία και κλινικές. Οι πρόσφυγες έχουν φθάσει τις 500.000. Πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν δικούς τους στα ερείπια.
Εγχειρήσεις στο πάτωμα
Τα νοσοκομεία δεν είναι σε θέση να περιθάλψουν περισσότερους ασθενείς. Στο νοσοκομείο Αλ Σίφα οι γιατροί αναγκάζονται να χειρουργούν στο πάτωμα. Ασθενείς είναι ξαπλωμένοι στους διαδρόμους ή μοιράζονται ένα κρεβάτι. Και σαν να μην έφθανε αυτό, στο νοσοκομείο ζήτησαν καταφύγιο και πολλοί πρόσφυγες. Ο γιατρός Γκασάν Αμπού Σίτα περιγράφει την κατάσταση: «Φανταστείτε ένα μικρό νοσοκομείο με 250 κλίνες να δέχεται 5.000 ή και 10.000 πρόσφυγες, οι οποίοι μένουν σε σκηνές μέσα και γύρω από το νοσοκομείο. Και μετά φανταστείτε πώς είναι να προσπαθήσετε να περιθάλψετε 600 ασθενείς σε ένα νοσοκομείο που είναι κατασκευασμένο μόλις για 250».
Οι ελλείψεις νερού και ρεύματος έχουν οδηγήσει τον πληθυσμό σε απόγνωση. Αλλά ακόμα και σε καιρούς ειρήνης η έλλειψη νερού προκαλεί προβλήματα. Στη Λωρίδα της Γάζας υπάρχουν υπόγειες φλέβες νερού. Λόγω όμως της υπεράντλησης το νερό είναι είτε γλυφό, είτε μολυσμένο. Ο ειδικός σε ζητήματα ύδρευσης Αλ Σάικ είναι απαισιόδοξος: «Οι υπόγειες φλέβες νερού δεν θα μπορούν να αξιοποιηθούν μετά το 2016. Αν δεν υπάρξει παρέμβαση και συνεχίσουμε όπως μέχρι σήμερα, μέσα στα επόμενα έξι χρόνια η ζημιά θα είναι μη αναστρέψιμη».
Αποκαρδιωτική είναι και η σχετική έκθεση του ΟΗΕ, η οποία αναφέρει ότι από το 2020 η Λωρίδα της Γάζας δεν θα είναι πλέον κατοικήσιμη. Για πολλούς ανθρώπους που επέζησαν τον πόλεμο τις τελευταίες εβδομάδες η πρόβλεψη του ΟΗΕ είναι ήδη σήμερα πραγματικότητα.
Bettina Marx / Στέφανος Γεωργακόπουλος ![]()
Πηγή: Deutsche Welle
Το είδα εδώ: http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=2087906
αναδημοσίευση από εδώ:
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2014/08/20/%CE%BF%CE%B9-%CE%B6%CF%89%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9/