Η Κύπρος με αυτή της την στάση, έκανε να καταρρεύσουν τα επιχειρήματα που παρουσίαζαν “μονόδρομους” και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους ΓΑΠ, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο, Σαμαρά, Στουρνάρα και όλη την κουστωδία του τρόμου. Αυτούς που πέρα από απειλές, έπεισαν πως δεν υπάρχει περιθώριο “διαπραγμάτευσης” και έκαναν κάθε χατήρι των αγορών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσους υποστήριζαν ένα εκκωφαντικό “ΟΧΙ”, τους κατηγορούσαν ως λαϊκιστές. Ενώ αυτοί μετέτρεψαν μια χώρα σε αποικία κι έναν λαό σε απελπισμένους.

Τα τελευταία γεγονότα λοιπόν, μας έδειξαν ότι ένα ολόκληρο σύστημα πανικοβλήθηκε. Από την αντίδραση της μικρής Κύπρου. Βέβαια ας μην γελιόμαστε. Δεν έγινε επανάσταση στην Κύπρο. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι το καπιταλιστικό σύστημα απειλείται κι όχι οι χώρες και οι λαοί. Το σύστημα και οι αρχιερείς του προσπαθούν να πείσουν πως τα συμφέροντα του λαού και του κεφαλαίου είναι ίδια. Οι κρίσεις χρέους, δεν είναι παρά ένας τζόγος, μέσα από τον οποίο το σύστημα κερδίζει και επιβιώνει.

Η Ευρώπη όσο κινείται γύρω από την Γερμανία (αλήθεια τι κεφάλαια έχουν εισρεύσει στο εσωτερικό της;) και ο λόγος ύπαρξης της Ένωσης είναι ο τραπεζικός τομέας, τότε φτάνει ολοένα και πιο κοντά στο τέλος της, με συνέπειες που τώρα δεν μπορούν να υπολογιστούν, πέρα από υποθέσεις. Και φανταστείτε σε έναν χρόνο να μην υπάρχει κοινό νόμισμα, αλλά η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα που προσπαθεί να παραμείνει σ’ αυτό. Η Κύπρος είναι μόλις το 0,2% της ευρωπαϊκής οικονομίας και έκανε ένα οικοδόμημα να τρίξει.

http://strangejournal.wordpress.com/2013/03/20/%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CF%87%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CF%85%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%85/#more-25873