132 παιδιά
Παιδιά.
Από τριών (3) μηνών (ΜΗΝΩΝ!) έως 17 χρονών. 132 στον αριθμό. Εκατόν τριάκοντα και δύο, ολογράφως, μας ήρθε ο λογαριασμός.
Κόρες, γιοι, αδέρφια πολλά μεταξύ τους και ξαδέρφια. Φϊλοι που παίζανε μαζί σε μια παραλία και νετάρανε ένα δίχτυ για να το ρίξουν την άλλη μέρα για κάνα ψαράκι. Συμμαθητές (μήπως δεν πήγαιναν καν σχολείο;), γειτονάκια στις λίγες γειτονιές που έχουν μείνει πλέον να κατοικούνται από Παλαιστίνιες οικογένειες. Πιο πολλά παιδιά παρά Παλαιστίνιοι μαχητές.
Παιδιά. Ονόματα, όχι μόνο νούμερα. Τα νούμερα πονάνε λιγότερο. Ονόματα, τα αδέρφια Intaiz, τα αδέρφια Kawari και άλλες περίπου 70 οικογένειες. Η Raneen, ενός χρόνου. Ο Mohammed, o ένας ενός και ο άλλος δύο.
Ο Fares Joma Al Tarabeen, τριών μηνών…
Αν δε σε αγγίζει αυτό, αν δεν κλαις λίγο μέσα σου για αυτά τα παιδιά, τότε δεν ξέρω αν αξίζουμε να σωθούμε, να δούμε κάτι πιο όμορφο, να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον. Και αν δε σε νοιάζει, τότε ακόμα και να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον, δε θέλω να το έχουμε μαζί…
Η επίσημη θέση των ισραηλινών αρχών είναι ότι όλες οι επιχειρήσεις, από αέρος, θάλασσας και στεριάς γίνονται για την εξουδετέρωση στρατιωτικών στόχων…
πηγή:
http://marionettesinc.wordpress.com/2014/07/23/132-children/