22:27 | 15 Απρ. 2014
Καθώς διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα, είναι σύνηθες πλέον το φαινόμενο να προβάλλονται, τόσο στην μικρή, όσο και στην μεγάλη οθόνη, ταινίες που αντλούν σεναριακά την πηγή της έμπνευσης τους, από τα Πάθη του Χριστού. Το φιλμ του Ζυλ Ντασέν «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» (Celui qui doit mourir - 1957), βασισμένο στο σπουδαίο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, παραμένει διαχρονικό μεταφέροντας τον συμβολισμό και τα σπάνια μηνύματά του, στον κινηματογράφο. Του Γιώργου Ρούσσου.
«Μια από τις ευτυχέστερες εμπειρίες της ζωή μου ήταν η συνεργασία με τους κατοίκους της Κριτσάς και των γύρω χωριών που συμμετείχαν στην ταινία. Οι πιο πολλοί δεν ήξεραν γράμματα κι έτσι τα βράδια, όταν γύριζαν από τα χωράφια, μαζευόμασταν στην αυλή του σχολείου και με διερμηνέα τη Μελίνα, τους μιλούσαμε για το βιβλίο και τις σκηνές που θα γυρνούσαμε. Υπέροχη εμπειρία... Στο βιβλίο, ξέρετε, υπάρχουν οι φτωχοί και οι πλούσιοι, οι προύχοντες του χωριού. Ε, λοιπόν, κανείς δεν ήθελε να παίξει έναν από τους προύχοντες! Εκεί όμως που δεν πείθονταν με τίποτα ήταν στο να παίξουν τους Τούρκους. Ξέρετε τελικά ποιοι έπαιξαν τους Τούρκους; Καουμπόηδες από τη διπλανή Αμερικανική Βάση...» Ζυλ Ντασέν
Μεταφερόμαστε στην Κρήτη του 1920. Οι κάτοικοι ενός χωριού εγκαταλείπουν τα σπίτια και τη γη τους έπειτα από ένα πογκρόμ των Τούρκων και κυνηγημένοι φτάνουν μετά από πολυήμερη πεζοπορία στη Λυκόβρυση. Ένα πλούσιο χωριό, όπου οι κάτοικοι ετοιμάζονται για την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού και του μαρτυρίου της Σταύρωσης, σύμφωνα με ένα παλιό, τοπικό έθιμο.
Οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες μπαίνουν ταλαιπωρημένοι με επικεφαλής τον ιερέα τους, τον παπα-Φώτη, στην πλατεία του χωριού. Ενώ οι κάτοικοι τους προσφέρουν τροφή και καταφύγιο, αντίθετα ο τοπικός ιερέας, ο παπα-Γρηγόρης και οι προύχοντες, τους αντιμετωπίζουν εχθρικά, καθώς θεωρούν ότι οι νεοφερμένοι παρίες είναι απειλή για τα συμφέροντα και τα κεκτημένα τους.
«Τόπος για τους χολεριασμένους δεν υπάρχει» φωνάζει χαρακτηριστικά ο παπα-Γρηγόρης. Έτσι, το πλήθος των κυνηγημένων, αλλά υπερήφανων χωρικών, ανεβαίνει, κουβαλώντας τον σταυρό του μαρτυρίου, τον δικό του Γολγοθά, το ξερό βουνό της Σαρακίνας που δεσπόζει στην περιοχή...
Η ταινία του Ζυλ Ντασέν «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» (Celui qui doit mourir / He Who Must Die - 1957), είναιβασισμένη στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη. Τα γυρίσματα του φιλμ έχουν γίνει στα Κριτσά της Κρήτης, μεκοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη, τη Μελίνα στον ρόλο της Μαγδαληνής και τον Πιερ Βανέκ σ’ εκείνον του Χριστού.
Μια ταινία με τολμηρή κινηματογράφηση, αποτέλεσμα ενός μεγάλου έρωτα του Ζυλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη, μετά την γνωριμία τους και τον διπλό θρίαμβό τους στις Κάννες, ο σκηνοθέτης με το "Ριφιφί"και η ηθοποιός με τη θρυλική "Στέλλα"του Μιχάλη Κακογιάννη.
Η ερωτική σκηνή της Κατερίνας με τον Μανωλιό στάθηκε η πρώτη μαγιά για την υπέροχη ερωτική σκηνή στη "Φαίδρα", λίγα χρόνια αργότερα. Η Μελίνα μαγνητίζει με το στυλ ακόμη και σήμερα σ'έναν από τους πλέον χαρακτηριστικούς ρόλου της καριέρας της.
Για την ιστορία να πούμε ότι η ταινία του Ζυλ Ντασέν «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» (Celui qui doit mourir / He Who Must Die - 1957) παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1957, όπου και απέσπασε Ειδική Μνεία - Βραβείο OCIC για τον σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν. Παράλληλα, η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα καθώς και υποψήφια στα Βραβεία BAFTA του 1958, ως καλύτερη ταινίας εκτός Βρετανίας.
Διαβάστε επίσης:
Έτος: 1957 | Xώρα: Ελλάδα | Διάρκεια: 122 λεπτά | Σκηνοθεσία: Ζυλ Ντασέν | Σενάριο: Ζυλ Ντασέν, Νίκος Καζαντζάκης | Παίζουν: Jean Servais (παπα-Φώτης), Carl Möhner (Λουκάς), Grégoire Aslan (Αγάς), Gert Fröbe (Πατριαρχέας), Μελίνα Μερκούρη (Κατερίνα / Μαρία Μαγδαληνή)
πηγή:
http://tvxs.gr/news/sinema/%C2%ABo-xristos-ksanastayronetai%C2%BB-toy-zyl-ntasen