ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΣΑ ΞΕΣΗΚΏΝΟΝΤΑΙ

Την Παρασκευή 1η Φλεβάρη, έγινε στο εργοστάσιο της ΕΛΣΑ στην Θηβών, στη Νίκαια η πρώτη απεργία ξένων εργατών, και η πρώτη απεργία που γίνεται στο κάτεργο της ΕΛΣΑ από το 1953.

Το αποτέλεσμα ήταν να εκδηλωθεί σε όλο του το μεγαλείο ο ρατσιστικός αντεργατικός μηχανισμός του κράτους.

Πράγματι, στην ΕΛΣΑ δουλεύουν 350 ξένοι εργάτες από το Ιράκ. Είναι εργάτες χωρίς χαρτιά , εκτός από ελάχιστους, δεν έχουν ΙΚΑ και πληρώνονται 360 δρχ τη μέρα.  Η ΕΛΣΑ που φτιάχνει κονσερβοκούτια, έχει χτίσει την “ευημερία” της και τα κέρδη της πάνω στο αίμα ξένων εργατών εδώ και πολλά χρόνια.

Παλιότερα είχε Πακιστανούς που, αφού διώχτηκαν, τους αναπλήρωσε με Ιρακινούς. Αυτούς, όπως και όλους τους ξένους εργάτες, που υποτίθεται είναι παράνομοι, τους εκμεταλλεύονται με συνθήκες δουλεμπορίου. Χωρίς κανένα δικαίωμα, υπερεκμεταλλευόμενοι, χωρίς ωράρια, πάντα με την απειλή του διωξίματος και της Ασφάλειας.

Ταυτόχρονα απέναντι στους ξένους εργάτες κυκλοφορούν ένα σύνολο από αντιδραστικές – ρατσιστικές θέσεις του τύπου “έρχονται και μας παίρνουν τις δουλειές” ή “σπάνε τις απεργίες” , απόψεις που δεν εξυπηρετούν παρά μόνο τ’αφεντικά και είναι ψεύτικες.

Γιατί οι Έλληνες μετανάστες εδώ όπως και οι Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία, είναι εκείνοι που υφίστανται την πιο βάρβαρη εκμετάλλευση, φερμένοι εδώ από το κεφάλαιο, ενώ έχουνε δείξει πως συμμετέχουν πολύ περισσότερο σε αγώνες από πολλούς που κυκλοφορούν αυτά τα παραμύθια.

Οι Πακιστανοί εργάτες στην NATIONAL CAN το 1974, στην πρώτη απεργία, όχι μόνο συμμετείχαν ολοκληρωτικά σ΄αυτή, αλλά και κράτησαν μέχρι το τέλος, παρόλο που αυτοί αντιμετώπισαν τις μεγαλύτερες διώξεις.

Το ίδιο και στην ΕΛΣΑ, που χρόνια γίνονται προσπάθειες για απεργία, εκείνοι που μπόρεσαν να ξεκινήσουν έναν αγώνα ήταν τελικά οι ξένοι εργάτες που απεργήσανε μέχρι τον τελευταίο, και αυτό παρόλες τις συνέπειες.

Πράγματι, την Παρασκευή 1η Φλεβάρη, η διοίκηση της ΕΛΣΑ απόλυσε μαζί με έναν Έλληνα εργάτη – που είχε συνδικαλιστική δράση – και έναν Ιρακινό εργάτη, που με τους χαφιέδες της είχε μάθει πως ήταν δραστήριος στην προσπάθεια οργάνωσης των ξένων εργατών. Αμέσως όλοι οι Ιρακινοί εργάτες, απεργήσανε σαν ένας άνθρωπος και ζήτησαν την επαναπρόσληψη του συναδέλφου τους βάζοντας ταυτόχρονα και το αίτημα να αποκτήσουν τα ίδια δικαιώματα και μισθούς με τους Έλληνες εργάτες.

Ταυτόχρονα, και αρκετοί Έλληνες εργάτες, που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν σωματείο και αντιμετώπιζαν από μήνες τις απολύσεις, απεργήσανε σε συμπαράσταση με τους ξένους εργάτες.

Έτσι, στα κάτεργα της ΕΛΣΑ, όπου πριν 40 ημέρες κάηκε ζωντανή η εργάτρια Μαρία Νομικού, όπου τα ατυχήματα και τα κοψίματα δακτύλων είναι καθημερινή υπόθεση, όπου το δίκτυο της αστυνόμευσης και του χαφιεδισμού κατευθύνεται άμεσα από την Ασφάλεια, έγινε για πρώτη φορά απεργία με την εξέγερση των ξένων εργατών.

Μπρός σε αυτή την πρωτοφανέρωτη για την χώρα μας απεργία, όλος ο κρατικός μηχανισμός καταστολής, κινητοποιήθηκε.Έξω από το εργοστάσιο κατέφτασαν 3 κλούβες της αστυνομίας. Από το Σάββατο άρχισαν οι συλλήψεις και οι επιθέσεις της αστυνομίας ενάντια στους απεργούς και πιάστηκαν 5 Έλληνες και 5 ξένοι εργάτες. Προκηρύξεις που κυκλοφόρησαν και στα αραβικά, σκίστηκαν από τους ασφαλίτες και άρχισε η τρομοκράτηση που την Δευτέρα το πρωί, 4 Φλεβάρη, πήρε τον χαρακτήρα πογκρόμ.

Οι αστυνομικοί έπιαναν όποιον περνούσε από τον δρόμο, έπιασαν τον δήμαρχο της Νίκαιας και επιβάλλανε μπλόκο σε όλη την γειτονιά και έπιασαν και άλλους εργάτες από τους οποίους δύο περνάνε από δίκη την Παρασκευή 8 Φλεβάρη στον Πειραιά.

Ταυτόχρονα, στις γειτονιές όπου μένουν οι ξένοι εργάτες, η Ασφάλεια εξαπόλυσε κύμα τρομοκρατίας πιάνοντας πάνω από 30 ξένους εργάτες, και μάλιστα μερικούς που δεν δούλευαν καν στην ΕΛΣΑ. Μετά από ενέδρα, έπιασαν και τον εργάτη, τον Ρόμπερτ, που αποτέλεσε με την απόλυσή του την αφορμή για το ξέσπασμα της απεργίας. Όλοι αυτοί οι εργάτες κρατούνται στην Ασφάλεια, φυσικά χωρίς κανένα δικαίωμα και με την απειλή της απέλασης.

Ταυτόχρονα στην ΕΛΣΑ απολύθηκαν πάνω από 40 ξένοι εργάτες.

Έτσι, στη χώρα μας, και πίσω από τα μάτια μας, εξασκείται η πιο βάρβαρη και φασιστική καταπίεση ενάντια στους ξένους εργάτες, που μαζί με αυτούς που δουλεύουν στα ελληνικά καράβια ξεπερνάνε τις 60.000.  Και αυτή η κατάσταση ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, γιατί οι ξένοι εργάτες επίσημα δεν υπάρχουν.

Η ύπαρξη τους γίνεται γνωστή μονάχα όταν πνίγονται στα καράβια, σκοτώνονται στα κάτεργα των αφεντικών ή διώχνονται από την αστυνομία.

Για αυτό και η απεργία της ΕΛΣΑ είναι σημαντική. Οι ξένοι εργάτες, δείχνουν με άλλο τρόπο, με τον αγώνα τους, την παρουσία τους.

Μπρος σε αυτή την κατάσταση δεν αρκεί η οποιαδήποτε καταγγελία. Το άμεσο αίτημα που μπαίνει, που μόνο αυτό μπορεί ν’αλλάξει κάπως τα πράγματα, είναι η αναγνώριση της ύπαρξης και των δικαιωμάτων των ξένων εργατών. Για αυτό θα πρέπει πρώτα να αποκαλύψουμε τις συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης που υφίστανται, να καταγγείλουμε τις μεθόδους της Ασφάλειας, να δημιουργήσουμε ένα κύμα αλληλεγγύης σ΄αυτούς.

Οι εργάτες της ΕΛΣΑ έβαλαν οι ίδιοι αυτό το πρόβλημα.

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΣΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΦΛΕΒΑΡΗ

7/2/1980