Η επανάσταση έχει μόνο ποιητές
Παλέψτε για την κοινοκτημοσύνη των κορμιών.
Δημιουργείστε ομάδες περιφρούρησης του έρωτα.
Ρημάξτε την ιδιοκτησία
ποδοπατήστε τους θεσμούς.
Η εξουσία σας θέλει παντρεμένους και μονογαμικούς.
Μονόχνοτους κι ανέραστους σας θέλουν οι θρησκείες.
Δεμένους στο χαλκά τους
γαϊδούρια μέσ’ τα αλώνια τους.
Παλέψτε όχι για την ψυχή μα για το σώμα σας.
Βγείτε απ’ την τρύπα σας
ω! αρουραίοι του σκοταδιού.
Το φως βρίσκεται εδώ. Βρίσκεται πάντα εδώ.
Σπάστε τους φράχτες των μαντριών σας.
Γκρεμίστε εκκλησίες και τράπεζες
που σαν κουράδες κρέμονται
πάνω απ’ τα κεφάλια σας
κάψτε τα σχολικά μαντριά
κάψτε τα κρεματόρια του πνεύματος.
Βάλτε φουρνέλο στα θεάματα και τις αρένες
και δυναμίτη στα θεμέλια των εθνών.
Ρουφήξτε όλους τους χυμούς που σας στερούν
οι πονηροί αιώνες τώρα
κόψτε τις βρωμερές γλώσσες των επισκόπων
πετάξτε στα λυσσασμένα τα σκυλιά
τους προέδρους των κρατών του Αδόλφου τα κουτάβια.
Χιμήξτε με την ορμή της μήτρας που σας γέννησε
πάνω στους δολοφόνους
πάνω στα κτήνη που πλουτίζουνε σκοτώνοντας παιδιά
πάνω στους νταβατζήδες.
Πάνω στη θράκα των εμπόρων που κρατούν ζεστά
τα καζάνια της κολάσεως
πουλώντας την πραμάτεια τους
ταΐζοντας τη ματαιοδοξία σας.
Σπάστε τις οθόνες
που σβήνουνε τσιγάρα στα μυαλά σας.
Βγείτε απ’ τα σπιτίσια σας τα φέρετρα
και κυλιστείτε στους αγρούς.
Στεφανώστε με σκατά το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη.
Κατουρήστε πάνω στους ένδοξους τάφους των προγόνων σας.
Χέστε μια για πάντα τους ήρωες και τα κατορθώματά τους.
Τις ευλογημένες τους σφαγές απ’ τους αγίους και τους παπάδες.
Γράψτε παραμύθια όμορφα μα μην τα πιστέψετε γιατί
σαν το μαχαίρι είναι η πένα
πότε κόβει ψωμί και πότε σφάζει
πότε λυτρώνει και πότε στοιχειώνει.
Πότε είναι φαλλός και πότε ξίφος.
Σπάστε τα κεφάλια όσων θέλουν να το παίζουνε αφεντικά.
Κανείς δε δικαιούται περσότερα από όσα χρειάζεται για να ζει.
Σπάστε τα κεφάλια των πλουσίων που προσφέρουν ελεημοσύνες
αυτοί οικοδομήσανε τις τάξεις
σπέρνοντας παντού ανθρώπινα κουφάρια
σπέρνοντας δούλους και στρατούς.
Σπάστε τα κεφάλια των ανέραστων που λιθοβολούν γυναίκες.
Αυτών που φτιάχνουν νόμους περιορίζοντας το ανθρώπινο κορμί.
Κρεμάστε τους πατερούληδες και τους καθοδηγητές απ’ τον
ιστό της σημαίας που σας βάζουν να προσκυνάτε.
Πνίξτε
με τα ίδια σας τα χέρια τους εκμεταλλευτές.
Βάλτε φωτιά
πυρπολήστε το σκυλολόι που τους στηρίζει.
Σουβλίστε
τους μικροαστούς και τους νοικοκυραίους αυτούς που
που σας χαϊδεύουνε για να αρμέγουν ψήφους. Αυτούς
που κοιμούνται στο μαγαζάκι τους και σταυροκοπιούνται
μη τύχει και αλλάξουνε τα πράγματα.
Αυτούς που γλείφουνε
κάθε βρωμόκολο υπουργό για να βολέψει τα παιδάκια τους.
Χτυπήστε το κακό στη ρίζα του.
Κάντε κατάληψη στα μέσα παραγωγής.
Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος.
Σπάστε τα δεσμά των αναγκών
που σας έχουν επιβάλει κερατάδες οικονομολόγοι
και τραμπούκοι ιδεολόγοι.
Μην μεταθέτετε στο μέλλον καμία επανάσταση
η επανάσταση είναι εδώ κάθε στιγμή.
Η επανάσταση
είναι το κορμί που σπαρταρά για έρωτα και ευχαρίστηση.
Είναι του κόσμου ο αιώνιος παρανομαστής.
Η επανάσταση δεν έχει υπαλλήλους.
Η επανάσταση έχει μόνο ποιητές.πηγή:http://dromos.wordpress.com/2008/02/17/%CE%97-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82/
Δημιουργείστε ομάδες περιφρούρησης του έρωτα.
Ρημάξτε την ιδιοκτησία
ποδοπατήστε τους θεσμούς.
Η εξουσία σας θέλει παντρεμένους και μονογαμικούς.
Μονόχνοτους κι ανέραστους σας θέλουν οι θρησκείες.
Δεμένους στο χαλκά τους
γαϊδούρια μέσ’ τα αλώνια τους.
Παλέψτε όχι για την ψυχή μα για το σώμα σας.
Βγείτε απ’ την τρύπα σας
ω! αρουραίοι του σκοταδιού.
Το φως βρίσκεται εδώ. Βρίσκεται πάντα εδώ.
Σπάστε τους φράχτες των μαντριών σας.
Γκρεμίστε εκκλησίες και τράπεζες
που σαν κουράδες κρέμονται
πάνω απ’ τα κεφάλια σας
κάψτε τα σχολικά μαντριά
κάψτε τα κρεματόρια του πνεύματος.
Βάλτε φουρνέλο στα θεάματα και τις αρένες
και δυναμίτη στα θεμέλια των εθνών.
Ρουφήξτε όλους τους χυμούς που σας στερούν
οι πονηροί αιώνες τώρα
κόψτε τις βρωμερές γλώσσες των επισκόπων
πετάξτε στα λυσσασμένα τα σκυλιά
τους προέδρους των κρατών του Αδόλφου τα κουτάβια.
Χιμήξτε με την ορμή της μήτρας που σας γέννησε
πάνω στους δολοφόνους
πάνω στα κτήνη που πλουτίζουνε σκοτώνοντας παιδιά
πάνω στους νταβατζήδες.
Πάνω στη θράκα των εμπόρων που κρατούν ζεστά
τα καζάνια της κολάσεως
πουλώντας την πραμάτεια τους
ταΐζοντας τη ματαιοδοξία σας.
Σπάστε τις οθόνες
που σβήνουνε τσιγάρα στα μυαλά σας.
Βγείτε απ’ τα σπιτίσια σας τα φέρετρα
και κυλιστείτε στους αγρούς.
Στεφανώστε με σκατά το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη.
Κατουρήστε πάνω στους ένδοξους τάφους των προγόνων σας.
Χέστε μια για πάντα τους ήρωες και τα κατορθώματά τους.
Τις ευλογημένες τους σφαγές απ’ τους αγίους και τους παπάδες.
Γράψτε παραμύθια όμορφα μα μην τα πιστέψετε γιατί
σαν το μαχαίρι είναι η πένα
πότε κόβει ψωμί και πότε σφάζει
πότε λυτρώνει και πότε στοιχειώνει.
Πότε είναι φαλλός και πότε ξίφος.
Σπάστε τα κεφάλια όσων θέλουν να το παίζουνε αφεντικά.
Κανείς δε δικαιούται περσότερα από όσα χρειάζεται για να ζει.
Σπάστε τα κεφάλια των πλουσίων που προσφέρουν ελεημοσύνες
αυτοί οικοδομήσανε τις τάξεις
σπέρνοντας παντού ανθρώπινα κουφάρια
σπέρνοντας δούλους και στρατούς.
Σπάστε τα κεφάλια των ανέραστων που λιθοβολούν γυναίκες.
Αυτών που φτιάχνουν νόμους περιορίζοντας το ανθρώπινο κορμί.
Κρεμάστε τους πατερούληδες και τους καθοδηγητές απ’ τον
ιστό της σημαίας που σας βάζουν να προσκυνάτε.
Πνίξτε
με τα ίδια σας τα χέρια τους εκμεταλλευτές.
Βάλτε φωτιά
πυρπολήστε το σκυλολόι που τους στηρίζει.
Σουβλίστε
τους μικροαστούς και τους νοικοκυραίους αυτούς που
που σας χαϊδεύουνε για να αρμέγουν ψήφους. Αυτούς
που κοιμούνται στο μαγαζάκι τους και σταυροκοπιούνται
μη τύχει και αλλάξουνε τα πράγματα.
Αυτούς που γλείφουνε
κάθε βρωμόκολο υπουργό για να βολέψει τα παιδάκια τους.
Χτυπήστε το κακό στη ρίζα του.
Κάντε κατάληψη στα μέσα παραγωγής.
Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος.
Σπάστε τα δεσμά των αναγκών
που σας έχουν επιβάλει κερατάδες οικονομολόγοι
και τραμπούκοι ιδεολόγοι.
Μην μεταθέτετε στο μέλλον καμία επανάσταση
η επανάσταση είναι εδώ κάθε στιγμή.
Η επανάσταση
είναι το κορμί που σπαρταρά για έρωτα και ευχαρίστηση.
Είναι του κόσμου ο αιώνιος παρανομαστής.
Η επανάσταση δεν έχει υπαλλήλους.
Η επανάσταση έχει μόνο ποιητές.