ΛΟΥΚΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ο ΕκφωνητήςΔεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη φωνή σουγενναίο παιδί:Εδώ Πολυτεχνείο!Εδώ Πολυτεχνείο!Σας μιλάει ο σταθμόςτων ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητώντων ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων!Είχες βραχνιάσει να μιλάς με τις ώρεςμα πιο πολύ ήταν το πάθος που ράγιζετο πυρωμένο μέταλλο της φωνής σουγεμίζοντας τους αιθέρες μ’ ανατριχίλες και δάκρυα.Κι ο πλανταγμένος λαός συσπειρωμένοςμισός στους δρόμους και μισός στα σπίτιαρουφούσε λαίμαργα το τραύλισμα της λευτεριάςπου σπαρταρούσε μέσα στο στήθος σουκι αγωνιούσε και παθαίνονταν κι έκανεπροσευχές, Χριστέ μου, να μη σωπάσεις.Γιατί χρόνια και χρόνια σ’ αυτό τον τόποείναι στη μοίρα του ν’ ακούει αυτό το τραύλισμαπου δεν προφταίνει να γίνει φωνήπου δεν προφταίνει να γίνει φθόγγοςκαι μουσική αναστάσιμη.Γιατί χρόνια και χρόνιαστην κρίσιμη στιγμήτα δολερά χέρια των τυράννωνυπογράφουν το διάταγμα της σιγής σου.
(via onetoughcookie16)
via:
http://tetragonal-leaves-universe.tumblr.com/