Μήπως είμαστε μετά τη Βαιμάρη? από Μπατμαν |
Μήπως είμαστε μετά την Βαιμάρη;
Είναι πολλοί οι παραλληλισμοί που γίνονται τον τελευταίο καιρό σχετικά με την Ελλάδα του 2013 και την Δημοκρατία της Βαιμάρης. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που ακόμη έχουμε δημοκρατία αλλά έχει ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την επέλαση του Ναζισμού.Γ ια την πραξικοπηματική ή κοινοβουλευτική άνοδο του Ναζιστικού κόμματος (Χρυσή Αυγή στην περίπτωσή μας) στην εξουσία.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Άς εξετάσουμε τα πράγματα ,αρχικά, από τη πλευρά των νεοναζί. Βεβαίως , δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια τις διασυνδέσεις των χρυσαυγιτών με την ηγετική κλίκα της κυβέρνησης, ούτε αν πίσω από τη Χ.Α. κρύβονται μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας ή άλλης χώρας. Θα ηταν άλλωστε πολύ συνωμοσιολογικό όλο αυτό το σκεπτικό. Από τα γεγονότα πάντως φαίνεται πως ήταν σχέσεις συνεργασίας και αλληλοβοήθειας μέχρι ενός σημείου αλλά ταυτόχρονα ήταν και σχέσεις ανταγωνισμού.
1.Σχέσεις αλληλοβοήθειας: Όταν η κυβέρνηση της Ν.Δ. (με συνέταιρο βέβαια το ΠΑΣΟΚ, μην ξεχνιόμαστε) ήθελε να εφαρμόσει μία φασιστική πολιτική (επιστράτευση απεργών μετρό, καθηγητών κτλ), ή ρατσιστική πολιτική (π.χ.επίθεση στους μετανάστες μικροπωλητές, πογκρόμ,στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και άλλα τέτοια) πάντοτε είχε μια πίεση από τη μεριά των χρυσαυγιτών (οι οποίοι αλώνιζαν στα τηλεοπτικά κανάλια καθημερινά) για ακόμη πιο φασιστικές και ρατσιστικές πολιτικές του τύπου: «οι συνδικαλιστές που με τις απεργίες τους δεν μας αφήνουν να δουλέψουμε, οι στρατιωτικοί που κρατούν ντουντούκες και διαδηλώνουν είναι απαράδεκτοι» , «Τι κέντρα φιλοξενίας μεταναστών και μπούρδες? Θα τους ταίζουμε κιόλας τους λαθροεισβολείς?».Με το δικό τους αρρωστημένο μυαλό φυσικά θα ήταν καλύτερα να κάνουμε σαπούνι τους μετανάστες. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση δεν δυσκόλεψε τον Σαμαρά, αντιθέτως τον βόλεψε για να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές οί οποίες εξέφραζαν και κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας πέραν των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Αυτή η «πίεση» που δεχόταν ο Σαμαράς από τη Χ.Α. τον βοήθησε να μειώσει τις σε βάρος του αντιδράσεις από κομμάτι του λαού το οποίο σε άλλες εποχές μπορεί να τον κατηγορούσε ως φασίστα, ναζί, «υπόλειμμα» της χούντας κτλ.
Το αντίτιμο βέβαια της κυβέρνησης Σαμαρά για αυτή την ευεργετική «πίεση» από τη Χ.Α., ήταν η φοβερή ανοχή και συγκάλυψη στα εγκλήματα της Χ.Α.(φόνους, μπραβιλίκια, εκβιασμούς κτλ) με δεδομένη την ακροδεξιά παράδοση που υπάρχει στην ΕΛ.ΑΣ. μετά τον εμφύλιο ’46-‘49 που βοήθησε πολύ σε όλο αυτό.
2. Σχέσεις ανταγωνισμού: Οί ναζί της Χρυσής Αυγής όμως, όλο αυτό το διάστημα που προβάλλονταν καθημερινά από τα ΜΜΕ αύξαναν βεβαίως την δυναμική τους , μεγάλωνε η αποδοχή τους από τον λαό ο οποίος τσίμπαγε και στο αντισυστημικό (εδώ γελάμε) προφίλ και έκλεβαν ψήφους από τον Σαμαρά. Κάπου ανάμεσα σε αυτή την ιδιότυπη σχέση (μαμάς) Ν.Δ. και (κόρης) Χ.Α. , το παραχαιδεμένο και κακομαθημένο παιδί της Ν.Δ καβάλησε το καλάμι και έβαλε πλώρη για εξουσία μην υπολογίζοντας τίποτα πια. Αυτό φάνηκε στον μνημόσυνο στον Μελιγαλά όπου οι Χ.Αυγίτες τραμπούκισαν τους υπόλοιπους δεξιούς και έδωσαν το μήνυμα ότι αυτοί θα είναι οι αρχηγοί στον ακροδεξιό χώρο από δω και μπρός και ότι δεν ανέχονται άλλους.
Η δίψα τους για εξουσία φαινόταν και από τις ομιλίες που έκαναν στις εκδηλώσεις τους αλλά κυρίως φάνηκε μετά τα γεγονότα με τον Παύλο Φύσσα όπου ακολούθησε βροχή αποκαλύψεων για διείσδυση της Χ.Α. μέσα στον κρατικό μηχανισμό(ΕΥΠ,Αστυνομία,Στρατός κτλ.)όχι ως απλοί χαφιέδες όπως ήταν από παλιά αλλά σε θέσεις σημαντικές.Ο Σαμαράς βέβαια τα πήρε πρέφα όλα αυτά και με την πρώτη ευκαιρία, τους έδειξε ότι αυτός είναι το αφεντικό και να μην κουνιόνται και πολύ γιατι άμα λάχει να πούμε, τους χώνει και στη φυλακή.
Ας έρθουμε τώρα και στη Δημοκρατία της Βαιμάρης η οποία παραδόθηκε στον Χίτλερ από τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ μετά από εντολή κάποιων βιομηχάνων όπως γνωρίζουμε.Προφανώς, τότε, υπήρχε η ανάγκη της αστικής τάξης της Γερμανίας να έχει μια κυβέρνηση που να την αντιπροσωπεύει απόλυτα και να ευνοεί τα συμφέροντά της.
Στην Ελλάδα του 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ευνοεί την ελληνική αστική τάξη και αυτό φαίνεται από τα προνόμια που απολαμβάνουν οί έλληνες αστοί (φοροαπαλλαγές κτλ). Επίσης , κάθε νέος αντεργατικός νόμος είναι μια καλή βοήθεια στους έλληνες αστούς, οί οποίοι ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους ακόμη περισσότερο από πρίν ή τους απολύουν όταν θέλουν. Οί διχόνιες μεταξύ ελλήνων αστών ή ελλήνων-ξενων αστών σε κάποιες φάσεις είναι σίγουρο ότι υπάρχουν αλλά η αστική τάξη πάντα έτσι ήταν. Άλλο καπέλο όμως αυτό.
Αυτή η κυβέρνηση λοιπόν είναι ότι πρέπει για τους αστούς.Γιατί να θέλουν να την αλλάξουν? Η ακροδεξιά ατζέντα ,που παρεπιμπτοντως, υιοθετείται σε όλη τη Ευρώπη ακόμα και από τους δήθεν σοσιαλιστές (βλέπε Ολάντ, Βουλγαρική κυβέρνηση κτλ. ) , ήρθε για να μείνει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την επιβίωση του καπιταλιστικού συστήματος παρά μόνο η βαρβαρότητα. Κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, εξόντωση μεταναστών, καταστολή, επιστρατεύσεις, άνεργοι να δουλεύουν για ψίχουλα στα προγράμματα του ΕΣΠΑ και άλλα τέτοια.
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ και δεν έχει σβάστικα. Έχει όμως τον Νεοφιλελευθερισμό για ιδεολογία, και την Αστική Δημοκρατία για σύμβολο.Έχει και νεοναζί υμνητές του Χίτλερ (όπως ο Λαζαρίδης) στην κυβέρνηση.Έχει και τρελούς τηλεβιβλιοπώλες(όπως ο Άδωνις(κρίμα τ’ όνομα) Γεωργιάδης) για υπουργούς υγείας και κοινωνικής(αν είναι δυνατόν) αλληλεγγύης. Καθώς και γιούς φαντασιόπληκτων αεροψεκασμένων φιλοναζί (Πλεύρης junior) .Έχει και χυδαίους χουντικούς καραγκιοζάκους όπως ο Φαήλος. Έχει και τα αστικά κοινοβούλια για μόστρα και για φανφάρα και για να πουλάει ελπίδα στους «τυφλούς». Σ’αυτούς που πιστεύουν πως αυτό το σύστημα έχει ακόμα περιθώρια για εκδημοκρατισμό στα πλαίσια μιας αριστερής ή αντιμνημονιακής κυβέρνησης και πως πρέπει να προστατέψουμε την Δημοκρατία. (Ποιά δημοκρατία όμως δεν μας είπαν,αυτή που δολοφόνησε τον Καλτεζά, τον Τεμπονέρα, τον Γρηγορόπουλο και κάμποσους άλλους?)
Επίσης, αυτή η κυβέρνηση δεν θα είχε κανέναν ενδοιασμό να σύρει τον λαό σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο με κάποια γειτονική χώρα.Αρκεί να το απαιτήσουν οί έλληνες ή ξένοι κεφαλαιοκράτες (ανάλογα με την περίπτωση και ανάλογα με τους ενδοταξικούς συσχετισμούς των διεθνών αστικών δυνάμεων).Με την ίδια ευκολία λοιπόν που ο Χίτλερ έσυρε τον γερμανικό λαό στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο , έτσι μπορεί να το κάνει και η ελληνική κυβέρνηση του 2013. Θεωρώ πιθανή αυτή την περίπτωση διότι όταν ο καπιταλισμός σαπίζει και βρίσκεται σε παρατεταμένη κρίση , συνήθως καταλήγει σε κάποιον εθνικό πόλεμο με κάποια άλλη χώρα , με σκοπό την αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών, τον σημείων στρατηγικής και εμπορικής σημασίας όπως αυτά ορίζονται γεωγραφικά κτλ. Αυτό τουλάχιστον έχει δείξει η Ιστορία.Για να μην «αθωώνω» όμως και τελείως τους λαούς να πώ ότι έχουν και αυτοί μεγάλη ευθύνη εφόσον παραμένουν ευκολόπιστοι και υπερπατριώτες και χάφτουν την κάθε καπιταλιστική παπάτζα περί εθνικής ενότητας.
Γι’αυτό λοιπόν αναρωτιέμαι. Με τόσους ναζί και φασίστες στην κυβέρνηση, με τόσα τάγματα εφόδου, ένστολα( ΜΑΤ,ΔΙΑΣ, κτλ) ή μη (Χρυσή Αυγή) στις γειτονιές μας και τόση φασιστική πολιτική γενικώς, μήπως είμαστε ήδη, μετά τη Βαιμάρη
https://gutneffntqonah7l.onion.to/front.php3?lang=el&article_id=1501514